నిన్న** మహర్షి సైన్మ చూశాం (గదేదో సైన్మలో కోట శ్రీనివాసరావు సినిమాని సైన్మా అంటడు). సైన్మ బావుంది. బావుంది అంటే యాజ్ ఎ ఫీల్-గుడ్ మూవీ బావుందని.  (** ఆ నిన్న అయిపోయి రేపటికి వారం) 

ఫీల్-గుడ్ మూవీ అనుకోకుండా చూస్తే చివరి అరగంటా బావుంది. ముందు రెండు గంటల సంగతేంటి మేష్టారూ అనడక్కండి. హీరోని ఎస్టాబ్లిష్ చెయ్యడానికి – అతని IQ లెవెల్స్, కండబలం, తనంత IQ లేని హీరోయిన్ని పడేసే (అదే లవ్వులో) విధానం, etc etcలకి – ఆ మాత్రం టైమ్ కావాల్లెండి. ఇది కాక మొదటి రెండు గంటల గురించి పెద్దగా హైలైట్ చెయ్యకపోడానికి వేరే రీజన్ కూడా వుంది.  

అదేంటో చెప్పుకునేముందు ఈ సైన్మలో కొన్ని ఫన్నీ హైలైట్స్ చెప్పాలి –

ఫన్నీ హైలైట్ 1

ఒక ఇంటర్నేషనల్ బాంక్ డైరెక్టర్ ఇచ్చిన రిపోర్ట్ అందీ, అందక ముందే, పొలిటికల్-బాసులు ఆదేశాలు ఇవ్వకముందే ED ఆఫీసర్లు ఒక కార్పోరేట్ దిగ్గజం మీద రెయిడ్ చేసెయ్యడం ఈ సైన్మలో హైలైట్ చేసి తీరాల్సిన అంశం. ED, CBl, IT … లాంటి సంస్థలు ఇలా పనిచేస్తాయని డైరెక్టర్ మనకి చెప్పదల్చుకున్నాడా లేపోతే సంస్థలు ఇలా పనిచేస్తే బాగుండని కలగంటున్నాడా అనే దాంట్లో మాత్రం క్లారిటీ లేదు. తరవాత సైన్మలో ECని కూడా ఇంక్లూడ్ చేస్తారేమో చూడాలి.

ఫన్నీ హైలైట్ 2

ఒక వర్ల్డ్-క్లాస్ కంపెనీ సీఈఓ తను లీవ్ పెడుతున్నట్టు అనౌన్స్ చెయ్యగానే తక్కిన ఎక్జిక్యూటివ్స్ or  బోర్డ్ ఆఫ్ డైరెక్టర్స్ రియాక్టైన విధం, ఆ రియాక్షన్‌కి సీఈఓ రియాక్షన్ – బేసికల్లీ ఒకళ్ళ మీదొకళ్లు అరుచుకోడం – మహా ఆర్టిఫిషియల్‌గా, లౌడ్‌గా అనిపిస్తుంది.

ఫన్నీ హైలైట్ 3 

ప్రపంచంలోనే టాప్-రాంక్‌లో వున్న కంపెనీల అధిపతులు రోడ్ల మీద ఎలా ప్రయాణిస్తారో ఎప్పుడూ చూసిన పాపాన కానీ పుణ్యాన కానీ పోలేదు. ఈ సైన్మాలో మాత్రం సీఈఓ కారూ, దాని వెనక పది కార్లూ తిరగడం చూస్తే ఎన్నారై సీఈఓలూ ఫాక్షన్ సైన్మల్లో విలన్లు తిరిగినట్టే తిరుగుతారనుకోవాలి. ఒకటే తేడా, ఫాక్షనిస్టులు సుమోలు వాడితే సీఈఓలు కాడిలాక్ కార్లు వాడతారు.   

Now, లెట్ మీ టాక్ అబౌట్ ది ఫస్ట్ టూ అవర్స్ ఆఫ్ ద మూవీ,

ఇవాళ్టి కమర్షియలైజ్డ్-సామాజిక స్పృహని హైలైట్ చేసే తెలుగు సైన్మలల్లో – e.g. శ్రీమంతుడు, భరత్తనే నేను, జనతా గారేజ్, … …. … అన్ని పేర్లూ గుర్తు రావట్లేదు – రెండు రకాల హీరోలే కనిపిస్తారు. 

Either

ఎ మల్టీ బిలియనీర్ విత్ హైయ్యెస్ట్ IQ లెవెల్స్ ప్లస్ బాహుబలి అంత బలం 

or

ఎ మల్టీ బిలియనీర్ ఎన్నారై విత్ హైయ్యెస్ట్ IQ లెవెల్స్ ప్లస్ బాహుబలి అంత బలం 

ప్రతి సైన్మాలో ఇలాంటి హీరోలనే చూడ్డం చూసే మనకి, తీసే నిర్మాత/దర్శక/రచయితలకీ ఎందుకు బోరుకొట్టదో కానీ నాకు మహాబోరు అనిపిస్తోంది.  

మామూలు మనుషుల్లో, సాదాసీదా దారిన పోయే దానయ్యల్లో హీరోలుండరని మన నమ్మకంవల్లో,

దర్శక/రచయితల్లో క్రియేటివిటీ & కాన్ఫిడెన్స్ లేకో,

సైన్మ-మేకర్ల బాక్సాఫీస్ ఇన్సెక్యూరిటీకి నిదర్శనంగానో,

ఆ క్వాలిటీస్ అన్నీ ఉంటే తప్ప సొసైటీని బావు చేసుకోవాలనిపించదనే అభిప్రాయం వల్లో,

కృతయుగం నుంచీ ఇప్పటివరకూ ప్రజల్ని అవతారపురుషులు తప్ప  ఇంకెవరూ రక్షించలేరనే భావన స్థిరపడిపోయో,

వందో, రెండొందలో పోసి టికెట్ కొనుక్కుని సైన్మకి పోతే అక్కడ కూడా రోజూ చూసే రియాలిటీనే చూయిస్తే జనం తట్టుకోలేరనే సైన్మ-మేకర్ల జాలి వల్లో – 

(ఏ రాయైతేనేం పళ్లూడగొట్టుకోడానికీ, ఏ సుత్తయితేనేం కాసులు కురిపిస్తుంటే)

మొత్తమ్మీద తెలుగుసైన్మలు ఇలాంటి హీరోల కబంధ హస్తాలనించి బయటపడలేక పోతున్నాయి.

అందుకే సైన్మలో మొదటి రెండుగంటలూ సృజనాత్మక బోర్-డమ్ అనిపిస్తే మన తప్పులేదు.

లాస్ట్ హాఫెనవర్లో మాత్రం మల్టిప్లెక్స్ ప్రేక్షకుడి నుంచీ “C”సెంటర్ వీక్షకుడి వరకూ అందరికీ టచ్ అయ్యేలా రైతు బాధలని, వాటికి సొల్యూషన్నీ చూపించారు. ఆ సొల్యూషన్ ప్రాక్టికలా కాదా అనేది కాసేపు పక్కన పెడదాం. బట్, దాన్ని ప్రాక్టికల్ గా మార్చి రైతుని ఆదుకోవచ్చేమో అనే ఆలోచన, ఆశ, ఇప్పటికిప్పుడు పల్లెటూర్లో స్థిరపడి ఏదో..ఓ..ఓ… చేసెయ్యాలనే ఆవేశం కలక్క మానదు.

కలిగింది, కలిగి ఈ టపా రాసేవరకూ మిగిలింది;

సినిమాలో విలన్‌లాంటి  విలన్ లు నిజజీవితంలో వుండరనీ, రైతుల పాలిటి అసలు విలన్లని (ఎవరో అందరికీ తెల్సుగా) కంట్రోల్ చేసే శక్తీ, యుక్తీ, ఆసక్తీ ఎవరికీ లేవనీ గుర్తొచ్చేవరకూ రగిలింది.

తరవాత ఈ టపా  మిగిలింది.

కూడా అరగంట కోసం 51 డాలర్లు ఖర్చు పెట్టామనే తృప్తీ మిగిలింది.

ఇంతేసంగతులు. బై4నౌ.