బాలి ఐలాండ్ లో మౌంట్ అగుంగ్ అనే అగ్నిపర్వతం వుంది. ఇప్పటికీ యాక్టివ్ గా ఉన్న అగ్ని పర్వతాల్లో ఇదొకటి. 1963-64 లో పేలిన తర్వాత ఇప్పటి వరకూ శాంతంగానే ఉంది. లాస్ట్ డిసెంబర్లో బాలి వెళ్ళినప్పుడు అక్కడికి వెళ్ళాం. దారిలో నాకు, నా మొబైల్ ఫోన్ కి కనిపించాయి ఈ ఫోటోలో కనిపించీ కనిపించకుండా ఉన్న …
ఆ చిన్న పక్షులు పిచుకలు. ఇవాళ ఈ పోస్టులో కనబడతామని, ఇవాళ వాటి రోజని వాటికి తెలీదు. అమాయకంగా హాయిగా ప్రకృతి ధర్మం పాటించి ఎంత సింపుల్ గా లోకంలోకి వచ్చాయో అంతే సింపుల్ గా బ్రతికి వెళ్ళిపోతాయి. వాటి స్ట్రగుల్ ఫర్ సర్వైవల్లో డేగలు, కాకులతో ఇప్పుడు మనిషి కూడా భాగం పంచుకుంటున్నాడు. తెలియకుండానే వాటికి తను చేస్తున్న హానికి చిహ్నంగా వరల్డ్ స్పారోస్ డే ని కేటాయించాడు. స్పారోస్ డే పిచుకల కోసం ఏం సాధిస్తుందో కాలమే చెప్పాలి.
మన అమ్మమ్మలు, తాతలు ఇళ్లలో వరి కంకులు కట్టి, ఉదయాన్నే ఇంటి ముందు బియ్యం జల్లి , ఇంటి చూరుల్లో వాటి గూళ్ళు కట్టుకోనిచ్చి వాటి జీవన సమరాన్ని కొంత తేలిక చేసి, ప్రతీ రోజూ స్పారోస్ డే జరిపినట్టు మనంకూడా వాటి చిన్ని జీవితాలకి సాయపడగలమా? ఏమో! సంవత్సరానికి ఒక రోజు . సరిపోతుందా? మరో ఏమో!
బై ద వే, అమ్మమ్మల జెనరేషన్ పిచుకలకి చేసిన సాయాన్ని భూత యజ్ఞం పేరుతో మన ధర్మం ఎప్పుడో గుర్తించింది. హార్మనీ విత్ నేచర్ మన సంస్కృతిలో మొదటినుంచీ భాగమే.
“one small step for a man, one giant leap for mankind,”అని నీల్ ఆర్మ్-స్ట్రాంగ్ చంద్రుడిపై తన మొదటి అడుగు గురించి అన్న మాటలు పిచుకని రక్షించడానికీ అన్వయించుకోవచ్చు.
One small deed by every child to protect a sparrow is a potential revolution to save humanity in the most peaceful manner అని నేననుకుంటున్నాను.
ఈ చిన్ని పిచుక ఇవాళ నా చేత ఒక మంచి ఇంగ్లీష్ పోయెమ్ చదివించింది. Paul Laurence Dunbar (June 27, 1872 – February 9, 1906) అనే ఆఫ్రికన్-అమెరికన్ కవి రాసిన పోయెమ్ ఇదీ –
The Sparrow
A LITTLE bird, with plumage brown,
Beside my window flutters down,
A moment chirps its little strain,
Then taps upon my window-pane,
And chirps again, and hops along,
To call my notice to its song;
But I work on, nor heed its lay,
Till, in neglect, it flies away.
So birds of peace and hope and love
Come fluttering earthward from above,
To settle on life’s window-sills,
And ease our load of earthly ills;
But we, in traffic’s rush and din
Too deep engaged to let them in,
With deadened heart and sense plod on,
Nor know our loss till they are gone.
బావుంది కదా! దీనివల్ల ఎక్కడో ఒక చోట , ఎవరో ఒకరు పిచుకకి
కొన్ని బియ్యం గింజలు వేస్తారని
దాన్నో గూడు కట్టుకోనిస్తారని
పిల్లలకి దాన్ని పరిచయం చేస్తారని ఆశ పడుతున్నా.
