Hate Story 3 – సర్ప్రైజ్ హిట్ ఆఫ్ ది ఇయర్ అని సినీ పండిట్లు చంకలు గుద్దుకుంటున్నార్ట. ఎంతగా గుద్దుకుంటున్నారంటే ఎన్‌బీకే తొడకొట్టే రికార్డు బద్దలవుతుందనికూడా సినీవర్గాలు ఆందోళన పడుతున్నారట. అన్ని అంచనాలనీ, చవకబారు సినిమా అన్న రివ్యూవర్ల వ్యాఖ్యానాల్నీ అధిగమించి యాభై కోట్ల మార్కు చేరుకోబోతోందిట. ఈ మాత్రం వసూళ్లు సాధిస్తుందని పాపం కలలో కూడా అనుకోలేదుట.   

గల్లాపెట్టెల గలగలలు వినపడవనిపిస్తే విలవిల్లాడడం, వినపడితే చంకలు గుద్దుకోవడం సినీపండిట్లకి సహజం. గల్లాపెట్టె గలగలల్లోనే జలజల్లాడుతూ జనజీవన స్రవంతి  ప్రవహిస్తుందని వాళ్ళకి తెలుసు మరి.

ఐనా, సినీపండిట్సూ! ఒక విషయం తెలీకడుగుతానూ, … హిట్టవ్వదనే భయంతోనే కదూ సినిమాల్లో ఐటం సాంగులూ, లిప్‌లాక్‌లు, ‌ఎక్స్‌పోజింగులూ, అవీ పెట్టి టీజర్స్ వదుల్తారు పవిత్ర భారద్దేశం మీద? అలాంటప్పుడు సినిమా మొత్తం అవేపెట్టి తీస్తే హిట్ అవ్వదనే అనుమానం ఎందుకూ? మీ పిచ్చి కానీ! ప్రజల మీద ఆ మాత్రం నమ్మకం లేకపోతే ఎలా? హన్నా! ఎన్నికల్లో ఎక్జిట్‌పోల్స్  అంచనాలు తారుమారు చెయ్యట్లా దేశప్రజలు? సామాన్యుడు ప్రజాస్వామ్యాన్ని గెలిపించేశాడని గెలిచినవాళ్ళు, మీడియావాళ్ళూ ప్రజల గొప్పదనాన్ని ఆకాశానికి ఎత్తేయ్యట్లా? వాళ్ళే చివరికి సామాన్యుణ్ణి ఫూల్‌ని చెయ్యట్లా? డౌటా? రెండేళ్లాగి బీహార్ వెళ్తే డౌటుకాస్తా తీరిపోతుంది. ఇంత గొప్ప, తెలివైన ప్రజలకి ఒక బూతు సినిమాని హిట్ చెయ్యడం ఒక పెద్ద లెక్కా?

ఎటొచ్చీ అసహజం ఏంటంటే ఆ గలగలలకి తలదిమ్మెత్తి తలలు పట్టుకునే బాధ్యతగల పౌరుల అసహనమే. జనాల టేస్టు ఎంత దిగజారిందా అని ఆ అసహనంట. ఐనా వాళ్ళు మాత్రం ఎన్నిటికని తల పట్టుకుంటారు? ప్రజల తెలివితక్కువతనమే ఎకనామిక్ ప్రోగ్రెస్‌గా, దిగజారుడుతనమే మోడర్నిజంగా ప్రాజెక్ట్ అవడంలేదుకదా అని ఇప్పటికే తలలు పట్టుకోవడమేంటి? బాదుకుంటుంటేనూ! ఏదో ఒకటి రెండు డౌట్లు మిగిలిపోయి ఆ అసహనం, అంతే – (అవి డౌట్లుగానే ఉండిపోతే అది భారతమాత అదృష్టం) – అది జనాల టేస్టు దిగజారిందా లేక ‘అనాగరిక’దేశంలో ‘అండదండలు’లేక దాక్కున్న దిగజారుడు, ‘అత్యాధునిక’దేశంలో ‘నాగరికత’ అభివృద్ధికి ధైర్యంవచ్చి స్వతంత్రం ప్రకటించుకుందా? ఇలాంటి సినిమాలు మేక్ ఇన్ ఇండియా పరిధిలోకి వస్తాయా, రావా? అని. ఆ సందేహాలు తీరినా తీరకపోయినా పెద్ద ఇదేం కాదు. అదో మేధోసమస్య, మెదడు ఎక్కువగా వాడకుండా తగిన జాగ్రత్తలు తీసుకుంటే అదే పోతుంది. చెన్నై ఎక్స్ప్రెస్, గోలియోం కి రాస్‌లీల రామ్‌లీల, వగైరాలాంటి సినిమాలు చూస్తూ ఎంజాయ్ చెయ్యడం అలవాటు చేసుకుంటే మెదడు అనవసరప్పన్లు చెయ్యకుండా పడుంటుంది. అవి పనిచెయ్యకపోతే బ్లాక్ బస్టర్  హిట్లయిన తెలుగు సినిమాలు కుప్పలు కుప్పలు. దేనికీ బ్రెయిన్ వాడాల్సిన అవసరం లేకుండా ఆయా దర్శకనిర్మాతలు తగిన జాగ్రత్తలు తీసుకుంటున్నారు. అది తెలీక బాధ్యతగల పౌరులం అని టైటిల్ ఒకటి తగిలించుకుని ఊఁహూఁ తెగ మధనపడిపోతూ వుంటారు. హెందుకో! హేఁవిటో! ప్చ్! ప్చ్!ప్చ్!

@@@@@

హిట్లర్ , స్టాలిన్, గడాఫీ, ఇదీ అమీన్, సద్దాం –> నరహంతక నియంతలు. మిలియన్ల మందిని పొట్టనపెట్టుకున్నారు.

పులి, సింహం, మొసలి, షార్క్ –> క్రూరమృగాలు. 

ఈగలు, దోమలు, ఎలకలు, పందులు –> వైరస్ లు, బాక్టీరియాలని వ్యాప్తిచేసే జీవులు. కలరా, మలేరియా, ప్లేగు, మెదడువాపులాంటి  డేంజరస్ వ్యాధులు కలిగిస్తాయి. 

పేను, నల్లి, మిణ్ణల్లి –>  పేరసైట్స్. అసహ్యమైన బతుకు బతికే రక్తపిపాసులు. 

తుంగ, గరిక, వయ్యారిభామ –>  కలుపు మొక్కలు. మంచి పంట పండకుండా చేసే పనికిరాని మొక్కలు.

మరి వీళ్ళూ –

సారా, సిగరెట్, బీడీ తయారుచేసే/అమ్మే/అమ్మనిచ్చేవాళ్ళు

పోర్నోగ్రాఫర్స్, హ్యూమన్ ట్రాఫికర్స్, డ్రగ్ ట్రాఫికర్స్  

నదులు,సముద్రాల్నీ, మనసుల్నీ కలుషితం చేస్తున్నవాళ్ళు

మతం పేరుతో యుద్ధాలు, మూఢనమ్మకాలవల్ల హత్యలు చేసేవాళ్ళు 

రాజకీయాన్ని వ్యాపారం చేసేవాళ్ళు

వీళ్ళంతా ఎవరు? 

వాళ్ళా? వాళ్ళు మనుషులూ!

మరి ముందు చెప్పిన కలుపుమొక్కలు, పేరసైట్సూ, వ్యాధికారక జీవులూ, క్రూరమృగాలు, నరహంతక నియంతలకీ వీళ్ళకీ తేడా ఏంటి?

అదా? అదీ.. అదీ .. అదే .. తెలీట్లేదు! 

😉

////”ఫ్రాంక్లీ స్పీకింగ్, మనుషుల విషయంలో నా ఎక్స్పెక్టేషన్ ఏంటో భూమ్మీదున్న ఏడు బిలియన్ల జనాభాలో 0.1% మందికైనా అంటే డెబ్భైవేలమందికైనా సరిగ్గా అర్ధమైందో లేదో డౌటు నాకు. మీరు అనుకునేది, విన్నది, చదివింది ఇవన్నీ ఎన్ని వేల సంవత్సరాల నుంచీ ఎన్ని నోళ్ళలో ఎన్ని రూపాంతరాలు చెందిన ఇన్ఫర్మేషనో గ్రహించావా? నెక్స్ట్ కాఫీ కప్పుకి ఒక కమ్యూనికేషన్ ఎలా డిస్టార్ట్ ఔతుందో అంటే ఎలా వక్రీకరిస్తుందో ఒక కధ ద్వారా చూపిస్తా నీకు.”////  

“మనం నిజంగా కాఫీని ప్రేమిస్తున్నామా లేదా తెలుసుకోవాలంటే ఓ చిన్న టెస్ట్ వుంది. ఏం కొనడానికి ఎక్కడికి వెళ్ళినా అక్కడ కానీ, ఆ చుట్టుపక్కల కానీ ఉన్న కాఫీషాపులపైనా, అక్కడ దొరికే రకరకాల కాఫీపొళ్ళపైనా ఓ కన్నేసి ఉంచుతాం.   కిరాణా కొట్టుతో మొదలెట్టి హై-ఎండ్ డిపార్ట్-మెంటల్ స్టోర్ వరకూ ఎక్కడికెళ్ళినా సరే అవసరమున్నా లేకపోయినా అక్కడ దొరికే కాఫీ బ్రాండ్స్ ఏంటో చూస్తాం, చూస్తాం కాదు పరిశీలిస్తాం. పరిశోధిస్తాం. ఆఘ్రాణిస్తాం. బేసికల్లీ కాఫీ గొప్పతనం అంతా దాని సువాసనలోనే గూడు కట్టుకుని ఉంటుందిట. జెస్సీ లేన్ ఆడమ్స్ అనే పెద్దమనిషి Coffee smells like freshly ground heaven అన్నాడు. అందుకే కొత్తగా, కొంచెం డిఫరెంటుగా అనినిపించినవాట్ని వదిలేసి బాగా పరిచయంవున్న, ముక్కుపుటాలకి తగుల్తూనే స్వర్గంలో, అఫ్ కోర్స్ బొందితోనే, ఉన్న ఫీలింగ్ తెప్పించే పాకెట్ ఒకటి సొంతం చేసుకుని కానీ ఇంటిదారి పట్టం. బైటికెళ్ళిన ప్రతిసారీ ఇలా చేస్తున్నామంటే మన గుండెజారి కాఫీలో గల్లంతైనట్టే.” రెండుమూడ్రోజుల క్రితం కొన్న బాన్-కఫే కాఫీపొడితో తయారుచేసుకున్న ఫిల్టర్ కాఫీలో దాని చేదుని డామినేట్ చెయ్యనంత క్వాంటిటీ (= మోతాదు, తెలుగులో మాట్లాడుతున్నప్పుడు అక్కడక్కడ తెలుగుపదాలు వాడటం తెలుగువాళ్ళ జన్మహక్కు అని అప్పుడప్పుడు గుర్తొస్తూ ఉంటుంది 🙂 ) పంచదార కలుపుతూ స్వామివారికి నా కాఫీ-థాట్ వివరించాను.

” అవునూ ఈ జెస్సీ లేన్ ఆడమ్స్ ఏంటి కలియుగ హిరణ్యాక్షుడా? గజాసురుడా? మొత్తం స్వర్గాన్నే పొడి కొట్టుకుని కషాయం చేసుకు తాగేసేట్టున్నాడు?,” స్వామి జోక్ చేస్తున్నాడని తెలుసు కనక చెప్పాను, “ఈ జెస్సీ యొక్క పెద్దమనిషిత్వం ఆరా తీద్దామని నెట్ లో పెద్ద పెద్ద వలలు వేసి వెతికినా దొరకలేదు. కలడు కలండనువాడు కలడో లేడో అంటున్నారు జనం.”

“అలాగా? ఇంతకీ ఈ కలడు కలండను వాడు … ఇదెక్కడో విన్నట్టుంది”

“కలఁ డందురు దీనులయెడఁ, గలఁ డందురు పరమయోగి గణములపాలం
గలఁ డందు రన్ని దిశలను, గలఁడు గలం డనెడువాఁడు గలఁడో లేఁడో,” స్వామీ! ఇదేనా? పదిహేనో శతాబ్దంలో పోతన గారు రాశారు.”

“అది సరే! ఒరిజినల్ గా ఈ మాటలన్నది కృతయుగంలో గజేంద్రుడు. ఆ మాటలకే కదూ శంఖుచక్రాల్నీ, గరుడాళ్వార్నీమర్చిపోయి చేతనున్న లక్ష్మి కొంగు అలా పట్టుకునే పరుగుపరుగున వెళ్లి గజేంద్రుణ్ణి రక్షించాను.ఆ రోజులూ, ఆ భక్తులే వేరు.”

ఫ్లాష్-బాక్ లోకి వెళ్ళిపోయిన విష్ణుదేవుణ్ణి ఇరుకున పెట్టే చాన్స్ దొరికింది.

“ఆర్యూ ష్యూర్, స్వామీ? దీనులనీ, యోగులనీ అనుక్షణం కనిపెట్టుకుని వుంటావా? మరీమధ్య నేరాలూ ఘోరాలూ జనాభాకి డైరెక్ట్ ప్రపోర్షన్లో జరిగిపోతున్నాయ్. బాధితుల్లో దీనులెవరూ లేరంటావా? లేక కలియుగం కాబట్టి అదంతే అంటావా? అదీ కాకపోతే జన్మలు కర్మల లెక్కల్నిబట్టీ ఈ లోకాన్నెవరూ బాగుచెయ్యలేరని నాలుగు చేతులూ ఎత్తేశావా?”

“పిచ్చి మూర్ఖుడా! జన్మలు, కర్మలు, యుగాన్ని బట్టీ దేవుడికీ మనిషికీ మధ్య దూరం పెరిగిపోడాలూ ఇవన్నీ మనిషికి జ్ఞానం, విజ్ఞానం లో-లెవెల్లో వున్న కాలానికి సంబంధించిన లెక్కలు. ఇప్పుడు మీ జ్ఞానవిజ్ఞానాలు ఇంతింతై వటుడింతై అన్నట్టు పెరిగిపోయాయి. వాట్ని మీ కష్టాలు తీర్చుకోడానికి వాడుకోకుండా భూమ్మీద పొల్యూషన్ – మానసిక, నైతిక, రాజకీయ అండ్ వాతావరణ కాలుష్యం పెంచడానికి వాడుకుంటున్నారు. కలియుగాన్ని నేనేం సృష్టించలా. మీరు చేసే పనుల, ఆలోచనలబట్టీ యుగాలు మారుతాయి. ఐన్-స్టీన్ కాలం గురించి ఏం చెప్పాడు? రెండు సంఘటనల మధ్య వుండే ఖాళీ / దూరమే కాలం అని చెప్పలా? మార్పులు సంభవించినప్పుడే కాలం ఏర్పడుతుంది అని తెలవట్లా? సో, మీ ప్రవర్తనల్లో ధార్మికత, నైతికత తగ్గుతున్న కొద్దీ యుగం దిగజారుతుంది. అవి పెరిగిన కొద్దీ యుగమూ పైకెక్కుతుంది. నాలుగు యుగాలు ఓ టైమ్ టేబుల్ ప్రకారం ఒకదాని తర్వాత ఒకటిగా రైలుపెట్టెల్లావస్తాయనుకుంటే పప్పులో కాలేసినట్టే, కాదు కాదు రైలు పట్టాలు తప్పినట్టే. మీరంతా ధర్మాన్ని అర్ధం చేసుకుని ఈ క్షణం నుంచీ అందరూ తు.చ. తప్పకుండా ఫాలో అవ్వండి ఇప్పటికిప్పుడు కృతయుగం (=సత్యయుగం) ఎందుకు మొదలవ్వదో చూస్తాను.”

“అదేంటి స్వామీ! కలియుగం అంటే దుష్ట సమయం, అప్పుడు జనం పాపకర్ములై, భ్రష్టాచారులై బావు చెయ్యలేనంత పాడైపోతారు, కల్కి అవతారం వచ్చేవరకూ అని మేమనుకునేదంతా….”

“ఫ్రాంక్లీ స్పీకింగ్, మనుషుల విషయంలో నా ఎక్స్పెక్టేషన్ ఏంటో భూమ్మీదున్న ఏడు బిలియన్ల జనాభాలో 0.1% మందికైనా అంటే డెబ్భైవేలమందికైనా సరిగ్గా అర్ధమైందో లేదో డౌటు నాకు. మీరు అనుకునేది, విన్నది, చదివింది ఇవన్నీ ఎన్ని వేల సంవత్సరాల నుంచీ ఎన్ని నోళ్ళలో ఎన్ని రూపాంతరాలు చెందిన ఇన్ఫర్మేషనో గ్రహించావా? నెక్స్ట్ కాఫీ కప్పుకి ఒక కమ్యూనికేషన్ ఎలా డిస్టార్ట్ ఔతుందో అంటే ఎలా వక్రీకరిస్తుందో ఒక కధ ద్వారా చూపిస్తా నీకు.”

“మేమేనేంటి స్వామీ! ప్రపంచంలో ఎన్ని మతాలున్నాయ్? నువ్వనే 0.1%లో వాళ్ళూ ఉన్నారు కదా?”

“మతాలూ, వేషాలూ మీరు పెట్టుకున్నవి. నా డిక్షనరీలో మతం అనే మాటే లేదు. నేనేమన్నా అందర్నీ ఉద్దేశించే అంటా. నన్ను మొదటగా దర్శించిన ఋషులకి, ద్రష్టలకి ఆ విషయం కరెక్టుగానే అర్ధమైంది. తరవాత్తరవాత అర్ధాలు మారిపోయాయ్.”

“మరి కల్కి అవతారం మాటేమిటి?”

“కలియుగం – సో కాల్డ్ కలియుగం – మొదలై ఐదువేల ఏళ్ళయింది కదా? ఇంకా నాలుగు లక్షలా ఇరవైఏడు వేల సంవత్సరాల టైముంది కల్కి రావడానికి. అంతవరకూ ఏం చేస్తారు మీరంతా? ఈగలు, దోమలు తోలుకుంటూ; ఈగ, బాహుబలి, బ్రూస్ లీ, రాష్ట్రవిభజన, కోడిపందాలు, పుష్కరాలు, జాతకాలు, పాప క్షమాపణలు, పవిత్రయుద్ధాలు, గాడిదగుడ్డు… వీటన్నిట్లోపడి వెర్రాళ్ళల్లా గడుపుతారా?”

“మరేం చెయ్యమంటావు స్వామీ? ఇంతకంటే ఏం చెయ్యగలం?”

“అంతరాత్మ పలికే వేదం వినండోయ్,  దాని ప్రకారం నడుచుకోండి”

“ఎలా?”

“విధాత తలపున ప్రభవించిన అనాది జీవన వేదం ఏం చెబుతోంది? అది అర్ధం చేసుకోండి. ప్రాణ నాడులకు స్పందననొసగిన ఆది ప్రణవనాదం ఏం చెయ్యమంటోంది? అది చెయ్యండి. కనుల కొలనులో ప్రతిబింబించిన విశ్వరూప విన్యాసాన్ని తిన్నగా చూడండి. విశ్వరూపంలో మీ పొజిషన్, పాత్ర ఏంటో మొత్తం తెలుసుకోండి. ఎదకనుమలలో ప్రతిధ్వనించిన విరించి విపంచి గానాన్ని వీనుల విందుగా వినండి, పాడండి.ఎవరికివాళ్ళు ఈ నాలుగూ చేస్తే కల్కిఅవతారం రావాల్సిన పనేముంది?”

“అంటే జ్ఞానవిజ్ఞానాల్ని సద్వినియోగం చేసుకోడానికి ఇంకా నాలుగులక్షల ఏళ్ళ  టైముందన్నమాట.”

“ఆఁ వుంది. ఆలోపు ఏ గ్రహశకలమో భూమ్మీద పడకపోతే!”

స్వామివారు ఇవాళ కొంచెం ఆవేశపడుతున్నారు ఒక బ్రేక్ ఇస్తే మంచిదనిపించింది. “స్వామీ! కాఫీ కప్పు నిండుకుంది. మీరు ఓకే అంటే వెళ్లి ముప్ఫైయ్యారో కాఫీ కలుపుకొస్తాను.”

“ఓకే” అంటూ స్వామివారు వైకుంఠపు కిచెన్ లోకి వెళ్ళారు. అక్కడ శ్రీమాత చేతి కాఫీ, నందనవనంలో ఇంద్రుడు పండించి పంపిన ఫ్రెష్ అరబికా కాఫీగింజల డికాక్షన్, పాలకడలి పాలు, అమృతపు పంచదారతో శ్రీమాత కలిపిన కాఫీ దేవదేవుడు ఆఘ్రాణించి ఆస్వాదిస్తున్న దృశ్యం ఊహించి, అలాంటి దివ్యకాఫీ (దుష్ట సమాసం! డివైన్ కాఫీ అనాలి) మనమెప్పుడు తాగుతామా అనికూడా అనిపించి, Heaven must be like fresh ground coffee అని జెస్సీ లేన్ ఆడమ్స్ గారి మాటల్ని తిరగేసి అనుకుంటూ నేనున్నూ ఈ పంచభూతాత్మకమైన కిచెనునందు ప్రవేశించితిని. ప్రవేశించి,తిని, ఆ పైన కాఫీకప్పుతో తిరిగివచ్చెదను. బై4నౌ. _/\_ 🙂

స’శేషం’

సినిమాల్లో పవర్ స్టార్ = పాలిటిక్సులో పవర్ బాలెన్సింగ్ స్టార్ = పవన్ కళ్యాణ్                                     గోపాల గోపాలలో గోపాలకృష్ణుడుగా వెంకటేష్ పాత్రకి అండగావుండి ముందుకి నడిపించిన పికె ఇప్పుడదే పాత్ర రాజకీయాల్లో ధరిస్తున్నాడా? ధరిస్తే ఎవరికీ పికె (పొలిటికల్ కృష్ణుడు) సారధ్యం? 2019 వరకూ ఆయుధం చేపట్టకుండా, ఐ మీన్ ఎలక్షన్స్ లో పాల్గొనకుండా, ఈ జగన్నాటక….. సారీ సారీ సారీ, జగన్+నాటక అంటే జగన్ అభిమానుల మనోభావాలు దెబ్బతింటాయేమో, ఎందుకొచ్చిన గొడవ? అసలే జనంలో తెలుగు సరిగ్గా అర్ధమయ్యేవాళ్ళ శాతం తగ్గిపోతోంది. రాష్ట్రనాటక సూత్రధారి అంటే సరి … 2019 వరకూ రాష్ట్రనాటక సూత్రధారి పోషించబోయే పాత్ర ఏమిటి? ఆయన సారధ్యం ప్రజలకా? చంద్రబాబుకా? బీజేపీకా? అందరికీ కలిపా?

అసలైనా నాకెందుకీ రాజకీయాల గోల? Arm Chair Generalలాగా ఊరికే తిని కూచుని కామెంట్లు చెయ్యడం తేలికే ఒక రాష్ట్రం, అదీ ఇప్పుడిప్పుడే తప్పటడుగులు వేస్తున్న పిల్లరాష్ట్రం, నడపాలంటే ఎన్ని తలనొప్పులుంటాయ్? అర్ధం చేసుకోకుండా ప్రతివాడూ పొలిటికల్ సెటైర్స్ వేసేవాడే అని బుద్ధిమంతులు విసుక్కోరూ?

తప్పకుండా విసుక్కుంటారు. తిట్టుకుంటారు. స్టిల్, పాలిటిక్స్ అబ్జర్వ్ చెయ్యడం, కామెంట్ చెయ్యడంలో వుండే థ్రిల్ అలాంటిది. ప్రపంచంలోని అన్ని అక్కర్లేని విషయాల్నుంచీ అతిముఖ్యమైనవాటి వరకూ అన్నిటి మీద తన అభిప్రాయాలు ప్రకటించాడు అరిస్టాటిల్ మహానుభావుడు. ఆయన చేసిన సిద్ధాంతాలు, అబ్జర్వేషన్స్ నూటికి తొంభై 90% తప్పులేట. (ఆయనకా సంగతి తెలీదు. ఎందుకంటే, ఆయన విశ్వదర్శనం అనే పుస్తకం చదవలేదు కనక. మనం చదివాం కనక మనకి తెలుసు.) కరెక్టయిన మిగిలిన పదిశాతం అరిస్టాటిలియన్ విజ్డమ్ లోమాన్ ఈజ్ ఎ పొలిటికల్ యానిమల్ అన్నది బెస్ట్ అబ్జర్వేషన్ అనుకోవచ్చు. మాన్ ఈజ్ ఎ సోషల్ యానిమల్ అనికూడా అన్నాడట. రెండిట్లో ఎక్కువగా ఏది అంటే పొలిటికలే అని బీహార్ ఎలక్షన్ రిజల్ట్స్ చెప్తున్నాయి కనక ఆ సంగతి ఎక్కువగా ఆలోచించాల్సిన పనిలేదు. అరిస్టాటిల్ బతికింది క్రీస్తుపూర్వం. అప్పట్నుంచీ ఇప్పటివరకూ కూడా మనిషి పొలిటికల్ జీవి అనే సత్యంలో ఏ మార్పూ వచ్చిన సూచనలు లేవు. కాకపొతే పొలిటికల్ జీవుల్లో కొన్ని పాలిటిక్స్ నడిపేవి, కొన్ని రాజకీయాల్ని సినిమాలు, కోడి పందాలు చూసినంత ఇంట్రెస్టుతో చూసేవి. సో, రాజకీయాలనేవి మనిషి జన్మహక్కు. అందువల్ల ది హిందూ పేపర్ రాజకీయాల్ని ఎంత బోరింగ్ గా, మసాలా లేకుండా రాస్తుందో ఆ రకంగా పొలిటికల్ అబ్జర్వేషన్లు రాసుకుంటే ఎవరూ తిట్టుకోరు. బట్, అలా రాయడం ఎవరివల్ల అవుతుంది? కాదు. కుఛ్ తో లోగ్ కహేంగే, లోగోంకా కామ్ హై కహనా అనుకుని ఎదో ఒకటి రాసుకోడమే. ఇంతకీ సబ్జెక్ట్ లోకి వస్తే –

సినిమాల్లో పవర్ స్టార్ = పాలిటిక్సులో పవర్ బాలెన్సింగ్ స్టార్ = పవన్ కళ్యాణ్ ఆంద్రప్రదేశ్ కి సంబంధించి నిర్వహిస్తున్న పాత్ర ఏమిటి? అయన రాష్ట్రనాటక సూత్రధారా? పాత్రధారా?

సూత్రధారి ఆయన కాదు చంద్రబాబని కొందరు, చంద్రబాబు కాదు మోడీ అని కొందరు అంటారు. తనే సూత్రధారి అన్నట్టు, రాష్ట్ర వ్యవహారాలు గాడి తప్పకుండా బాలెన్స్ చేస్తున్నట్టు వ్యవహరిస్తాడు పికె.

సీబీఎన్ కి ఒక సామాజికవర్గం దూరం కాకుండా నిలపడానికి తమ మధ్య సత్సంబంధాలున్నట్టు చూపడానికి వచ్చాడని; పంచె కట్టి రావడంతో రైతు జన బాంధవుడిగా వచ్చాడని; 2019 ఎలక్షన్లో నుంచుంటాననడంతో తన వోట్ బాంక్, whatever it may be, అప్పటివరకూ చెదిరిపోకుండా ఉంచుతున్నాడని; ఎవరివైపు స్పష్టమైన మొగ్గు చూపకపోవడం అటు కమలనాధులనీ ఇటు అమరావతీ నాధుడినీ (సీబీఎన్) సస్పెన్స్ లో వుంచుతాడనీ — ఇలా పొలిటికల్ దిక్సూచి రకరకాల సంభావ్యతలు –possibilities– చూపిస్తుంటే అంతుపట్టని ఈ పొలిటికల్ ఈక్వేషన్స్ ఆం.ప్ర. రాజకీయ తెరపై మరో నాలుగేళ్ళపాటు సస్పెన్స్ థ్రిల్లర్ నడుస్తుందనిపించట్లా?

కమలనాధుడు కామినేని పవన్ని రిసీవ్ చేసుకోవడం వెనక ఏమైనా మసాలా ఉందా అనిచూస్తే –

బీహార్లో వోటు సూర్యుడు ఉదయించక విచ్చుకోని కమలానికి ప్రత్యేకహోదా లేక ఆంధ్రాచంద్రుడు కూడా దూరమైతే ఎలాగా అనే బెంగ పట్టుకుని పవన్ మావాడే అనో, ప్రత్యేక హోదా/పాకేజీ విషయంలో సీబీఎన్ కి బెంగ పడవద్దని చెప్పమనో సంకేతాలు పంపుతున్నట్టు అనిపిస్తోంది.

ఏది ఏమైనా ప్రస్తుతానికి- పికె’స్ రోల్ ఇన్ ఏ.పి పాలిటిక్స్ ఈజ్ గోయింగ్ టు బి వెరీ వెరీ ఇంటరెస్టింగ్. హోప్ ఫుల్లీ హీ విల్ ప్లే ఇట్ వెల్ లైక్ హి డజ్ ఇన్ హిస్ మూవీస్!

ఐ రియల్లీ ఫీల్ పవర్ స్టార్ ఈజ్ నౌ ఎ పవర్ బాలెన్సింగ్ స్టార్ ఆఫ్ ఏ.పి పాలిటిక్స్.

//ఎన్టీయార్ కృష్ణుడి దీపావళి సినిమా , అందులో ఎస్వీయార్ నరకాసురుడు, సావిత్రి సత్యభామ తన తల్లి భూదేవే అని చనిపోయే ముందు తెల్సుకొని చేసిన తప్పులకి వగచటం; అది చూసి మనకీ కళ్ళలో నీళ్ళు తిరగటం, మోస్ట్లీ నరకాసురుడు ఎస్వీ రంగారావు కావడంవల్ల; (అదే ఏ సత్యనారాయణో ప్రభాకర్రెడ్డో అయితే డౌటే. గిరిబాబో మోహన్ బాబో ఐతే పట్టించుకునే ప్రశ్నేలేదు. దీన్ని బట్టీ ఏం తెలుస్తోంది? విలన్లలో కూడా రాను రాను మంచితనం తగ్గిపోతోందని.)//

దీపావళి= ముందురోజు నరక చతుర్దశి నాడు టపాకాయలతో ట్రయల్ రన్;
దీపావళి = తలంట్లు, స్వీట్లు, కొత్త బట్టలు, టపాకాయలు,
దీపావళి= చలికాలపు సాయంత్రాలు, దీపాలు, దిబ్బూ దిబ్బూ దీపావళి, మళ్ళీ వచ్చే నాగుల చవితి
దీపావళి= కాయితాల మీద నరకాసురుడి బొమ్మలేసి వాటిని కాల్చెయ్యడం
దీపావళి=గోంగూర కాడలతో దిబ్బూ దిబ్బూ అయ్యాక, రెండు కాకర పువ్వొత్తులు కాల్చి, ఇంట్లోకొచ్చి సబ్బుతో చేతులు కడుక్కుని, స్వీటు తిని కొత్త బట్టలనుంచి పాతవాటిలోకి మారి టపాకాయల హంగామాకి రెడీ అవ్వడం
దీపావళి= బాగా పేల్తాయని టపాకాయలు ఎండబెట్టి, పావుగంటకోసారి వెళ్లి ఎండాయో లేదో చెక్ చేసుకోవడం పండగ రోజు వర్షం రాకూడదని మనస్ఫూర్తిగా దేవుణ్ణి ప్రార్ధించడం
ఇవన్నీ కాక –
దీపావళి= ఎన్టీయార్ కృష్ణుడి దీపావళి సినిమా , అందులో ఎస్వీయార్ నరకాసురుడు, సావిత్రి సత్యభామ తన తల్లి భూదేవే అని చనిపోయే ముందు తెల్సుకొని చేసిన తప్పులకి వగచటం; అది చూసి మనకీ కళ్ళలో నీళ్ళు తిరగటం, మోస్ట్లీ నరకాసురుడు ఎస్వీ రంగారావు కావడంవల్ల; (అదే ఏ సత్యనారాయణో ప్రభాకర్రెడ్డో అయితే డౌటే. గిరిబాబో మోహన్ బాబో ఐతే పట్టించుకునే ప్రశ్నేలేదు. దీన్ని బట్టీ ఏం తెలుస్తోంది? విలన్లలో కూడా రాను రాను మంచితనం తగ్గిపోతోందని.)
పెద్దాళ్ళు దగ్గరుండి –
విష్ణుచక్రం ఊచ ఎలా పట్టుకుంటే చేతిమీదకి రాకుండా ఉంటుంది
భూచక్రం వెలగగానే కాళ్ళ మీదకి రాకుండా ఏ డైరెక్షన్ లో ఉంచి వెలిగించాలి
తాటాకు టపాకాయకి నిప్పు అంటించే విసిరేసే టైమింగు
మతాబు చివర అట్లకాడ గుచ్చి పట్టుకోవడం వగైరా వగైరా జాగ్రత్తలు చెప్తూ చిచ్చు బుడ్ల నుంచీ రాకెట్ల వరకూ అందరి చేతా అన్నీ కాల్పించడం
మర్నాడు పొద్దున్నే ఫ్రెండ్సుతో కలిసి పేలని బాంబులు, చిచ్చుబుడ్లు, గట్రా ఏరుకొచ్చి కాల్చి పేల్చి దీపావళి సీక్వెల్ జరపడం
అన్నీ మధుర స్మృతులే ఒక్కటి తప్ప –
ఆ ఒక్కటీ –
యూజువల్ గా ఇంటిపన్లు చేసే మనిషి – పని మనిషి అని ఇదివరకు ఈజీగా అనేసేవాళ్ళం, ఇప్పుడు ఆ మాట వాడాలంటే అదో అనీజీనెస్ – పండగ పూట కొడుకునో కూతుర్నో పట్టుకు వచ్చేవాళ్ళు. వాళ్ళు మన కొత్తబట్టలు, ఆరబెట్టిన టపాకాయలకేసి చిన్నపిల్లల సహజమైన కుతూహలంతో చూసే చూపుల్లో ఇవన్నీ మనకెందుకు లేవు అనే ప్రశ్న కూడా కనిపించేది. నా ఐదోక్లాసు టైముకి క్లాసు డిఫరెన్సులు అవీ కొంచెంకొంచెం అర్ధమయ్యీ అవ్వకుండా మనసు ఆల్ ఈజ్ నాట్ వెల్ సిగ్నల్స్ ఇస్తూవుండేది. మనకున్నది పక్కవాడికి లేకపోతే తాత్కాలికమే ఐనా వై సో? అని హృదయం అడిగేది. అదే సమయంలో అమ్మ ఆ పిల్లల్ని పిలిచి టపాసుల్లో తలో రకం రెండు మూడు తీసి ఇస్తే ఆ పిల్లల కళ్ళలో మెరుపు కనిపించేది. అక్కడితో అసమానతల వ్యవస్థ గురించి మదిలో మొలకెత్తే ప్రశ్నల మొక్క చిగురు తొడగడం ఆ ఏడాదికి ఆగిపోయేది. ప్రాబబ్లీ ఆ పిల్లల మనస్సులో కూడా. బయటనుంచి వినపడిన మొదటి సీమ టపాకాయ చిటపటల్లో సామాజిక శబ్దాలు వినబడవు. నెక్స్ట్ యియర్ మళ్ళీ అదే జరుగుతుంది. మళ్ళీ మళ్ళీ మళ్ళీ ….
పద్దెనిమిదేళ్ళు వచ్చేసరికి ఇదో ఛైల్డిష్ పండగ అనిపించింది.
ఇన్నేళ్ళు ఎంజాయ్ చేసాం, ఇంక చాల్లే అనిపించింది.
అనవసరపు ఖర్చు, వేరే వాళ్ళు కాల్చేది చూస్తే చాల్లే అనిపించింది.
పొల్యూషన్ ఎవేర్-నెస్ కలిగాక టపాకాయల మీద ఇంట్రెస్టు పోయింది.
పాతికేళ్ళు వచ్చేసరికి దీపాల అందం అర్ధం తెలిసాయి.
దీపం = Enlightened Quietude టపాకాయలు = Noisy & Vulgar Display అనే భావం స్థిరపడిపోయింది. ఆ భావానికి పునాదులు చిన్నప్పుడు ఆ పనివాళ్ళ పిల్లల కళ్ళలో అర్ధం తెలియకపోయినా అస్పష్టంగానైనా కనిపించిన అంతస్తుల తేడాలు ఆర్ధిక అసమానతలు.
అసమానతలు తగ్గించే మార్గం, శక్తీ, యుక్తీ, సాహసం లేవు కానీ అసమానతని హైలైట్ చేసే కొన్ని యాక్టివిటీలు తగ్గించుకోవచ్చు కదా. అంతే, టపాకాయలు బంద్. తారాజువ్వలు బంద్.
పిల్లల కళ్ళలో నాక్కనిపించిన భావాలు – (అవును నాక్కనిపించినవే, ఇప్పుడాలోచిస్తే వాళ్ల భావాలు సరిగ్గా నేననుకున్నవే కావాలని ఏముంది అనికూడా అనిపిస్తుంది. బట్, మనం నమ్మింది చెయ్యాలి అంతే) – నో మోర్ బర్నింగ్ ఆఫ్ మనీ అనే నిరంకుశ నిర్ణయంగా మారిపోయాయి. ఆ నిర్ణయం సృష్టించిన చిటపటల, పేల్చిన బాంబుల రీ-సౌండ్స్ ఇప్పటికీ వినిపిస్తున్నాయ్. దీపాలు తప్ప ఇంకే ఫైర్ వర్క్సూ కుదరని ఈ చోట ఆ రీ-సౌండ్సే టపాకాయలు.

పేదపిల్లల కళ్ళలో అస్పష్ట ప్రశ్నలు ఎప్పటికప్పుడు ఆ పిల్లల్లాగే కొత్తగా పుట్టుకొస్తున్నాయి. ఆశ్చర్యంగా, ఉన్నవాళ్ళ కళ్ళల్లోనూ ప్రశ్నలే. నాకేంటంట, నాకెంతంట అని. అప్పటి ప్రశ్నలు టపాకాయలు, కొత్త బట్టల గురించే. ఇప్పటి ప్రశ్నలు? మనసులో ఎన్ని కోరికలు పుట్టచ్చో అన్ని. ప్రతి మనసులో ఒక బుద్ధుడు అవతరిస్తే తప్ప తీరనన్ని ప్రశ్నలు. ఏ ఒక్క వ్యక్తీ, నాయకుడూ, గురువూ తీర్చలేనన్ని కోరికలు. పేలడానికి సిద్ధంగా ఉన్న టపాకాయల్లా.

మారిపోతున్న కాలాన్ని, మనుషుల్ని మార్చాలనుకోడం, మార్పు వస్తుందనుకోవడం ఆదర్శం. గాలికి రెపరెపలాడే దీపం.

ఆచరణలేని ఆదర్శం — ఒక టపాకాయ వెలుగు, క్షణికం. ఆలోచన లేని ఆవేశం — పిడుగులాంటి పేద్దశబ్దం, క్షణికం.

ఎవరికి వాళ్ళు ఎవరంతట వాళ్ళు మారాలి. అందరూ సుఖశాంతులతో ఉండాలని ప్రతి వ్యక్తీ కోరాలి. ప్రతి హృదయంలో ఒక దీపం, ఒకేసారి వెలగాలి. అప్పుడే అసలైన దీపావళి. Deepaavali of Enlightenment. ఈ లెక్కన ప్రపంచానికి దీపావళి ఇంకా రాలేదు. రాకపోవచ్చు. అప్పటివరకూ టపాకాయలదే హవా. దీపాలూ ఉంటాయి. కొంచెం వెనగ్గా, మినుకు మినుకు మంటూ. But, what an irony? టపాకాయ వెలిగించడానికైనా మినుకు మినుకు దీపం ఉండితీరాలి.

రెపరెపలాడుతూనైనా దీపం కనీసం గంటసేపు వెలుగుతుంది. ప్రతిరోజూ వెలుగుతుంది. టపాకాయల Noise, Display – అవెప్పుడూ క్షణికాలే, ఒక్కరోజు ముచ్చట్లే. అఫ్ కోర్స్ అంతా నాయిస్సే అనడమూ కరెక్ట్ కాదు. ఎందుకంటే దీపంలో దాగివున్న శక్తికి నిదర్శనం సీమ టపాకాయల ఫటఫటల్లో వినబడుతుంది.తారాజువ్వలు దూసుకుపోవడంలో కనబడుతుంది.

క్లిక్ > బాపూరమణీయం@వైకుంఠం.

4ksy

రోజులో ఎనిమిది గంటలు ఎలా ప్లాన్ చెయ్యాలో తెలీదుగానీ పెళ్ళిళ్ళు చేసుకుని పిల్లల్ని కనేసి వాళ్ళ జీవితాలు తీర్చిదిద్దేస్తారు – ఈ మాటలు నాగార్జున డిక్షన్ లో వెరైటీగా వుంటాయి. చాలామందికి సరిగ్గా ఈ డైలాగు లేకపోతే సందర్భాన్ని బట్టీ ఇలాంటిదే ఇంకోటి ఎవరో ఒకళ్ళ మీద వెయ్యాల్సిన అవసరం వస్తూ వుంటుంది. బైటికి అనలేక, అనే ధైర్యం ఉన్నా సరైన మాటలు పడక జనం కష్టపడుతున్న వైనం కనిపెట్టి త్రివిక్రమ్ శ్రీనివాసు “మన్మధుడు” నాగార్జునతోనే అనిపించిన డైలాగిది. పాపం లేడీ సెక్రటరీ మీద ఇలా విరుచుకుపడి ఆమె చేత కంటతడి పెట్టిస్తాడు. ఇంకాపైగా ఆడాళ్ళ ఏడుపన్నా అంబులెన్స్ సైరనన్నా నాకు మంట అని సెక్సిస్ట్ కామెంట్స్ చేస్తాడు. చివర్లో ప్లేటు ఫిరాయించేసినా నాగార్జున ఆ సినిమాతో మహిళాభిమానులకి మరీ దగ్గరైపోయాడు. అది వేరే విషయం. ఇప్పుడీ సుత్తి ఎందుకని ఓ ప్రశ్న చదువరి మదిలో ఈపాటికి మెదిలే వుంటుంది.
ఎందుకంటే –
పిల్లల్ని కనేసి జీవితాల్ని తీర్చిదిద్దెయ్యడం – అనే కాన్సెప్ట్ సందర్భానుసారం మార్చి ప్రజాప్రతినిధుల(ప్ర.ప్ర)కి (ఎంపీలు, ఎమ్మెల్యేలు, మంత్రులు గట్రా)
అన్వయించాల్సిన అవసరం, సమయం, సందర్భం అన్నీ కట్టకట్టుకు వచ్చేశాయని నాయకుల వ్యవహారాలు కోళ్ళై కూస్తున్నాయ్ మరి.
ఒక ప్ర.ప్ర. కొడుకు తన ఇంట్లోనే మరో మనిషిని పిస్టల్ తో కాల్చేశాడు (ట)
ఇంకొక ప్రస్తుత ప్ర.ప్ర. తనే పిస్టల్ తో కాల్చి ఇంకొకాయన్ని చంపినంత పని చేశాడు(ట)
మరొకాయన ఇంట్లో ఒక తల్లి గాస్ సిలిండర్లు పేల్చి పిల్లల్తో సహా ఆత్మహత్య చేసుకొనేంత నెగెటివ్ ఎట్మాస్ఫియర్ ఉన్నట్టు చెబుతున్నారు.
రేప్ చెయ్యడం తేలికేం కాదంటాడు ఒక ముఖ్యమంత్రి. అందులో ఎంత అనుభవం ఉన్నవాడో మరి. ఇంకాపైగా మగపిల్లలు అప్పుడప్పుడు అలా చేస్తారు చూసీచూడనట్టు వదిలెయ్యాలంటాడు.
మరో ముఖ్యమంత్రి గోమాంసం తినాలనుంది అంటూ “కుక్క కాటుకి చెప్పు దెబ్బ” స్టేట్ మెంట్ ఒకటి పడేస్తాడు. అసలే వెర్రెక్కుతున్న జనాన్ని ఇంకా వెర్రెక్కిస్తుందని తెలిసే అలా అంటున్నాడని తెలిసి కూడా వెర్రెక్కుతారు జనం. ఆ సంగతి తెలిసిన మరో నాయకుడు ఆ సీఎం తల తెగేస్తానని చెప్పు దెబ్బకి మళ్ళీ కుక్కకాటు వేస్తాడు.
భార్య గృహహింస కేసు పెడితే అజ్ఞాతంలోకి వెళ్ళిపోయి నానా రభసా చేసి చివరికి లొంగిపోయాడు ఒక ప్ర.ప్ర.
ఇంక నేరచరిత్రుల గురించి ఎంత చెప్పినా తక్కువే.
సొంత వ్యక్తిత్వాన్ని, పిల్లల్ని, కుటుంబాల్ని చక్కదిద్దుకోలేరుగానీ లీడర్లై పోయి ఎలక్షన్స్ గెలిచేసి దేశాన్ని ప్రజల్ని తీర్చిదిద్దేస్తారు – అని నాగార్జున డిక్షన్ లో తిట్టుకోవడం తప్ప ఏం చెయ్యగలం? ప్చ్! ఏం చెయ్యలేం.

(బై ద వే, అంటే పనిలో పనిగా, డిక్షన్ కి తెలుగు వాక్సరణి అని తెల్సింది. ఈ టపావల్ల ఏమైనా ఉపయోగం ఉందా అంటే ఇదొకటి వుంది 🙂 )

Click > బాపూరమణీయం@వైకుంఠం

హెల్త్ బుక్ ప్రింటింగ్ మిస్టేక్ = కళ్ళకింద కారీ బాగ్స్; మరి మంత్రాలబుక్కులో అచ్చు తప్పులు=?

ఈ మధ్య టీవీల్లో మంత్రోపదేశాలు, యంత్రతంత్రాల మీద పుస్తకాలు ఎక్కువైపోయాయి. దేవుణ్ణి ప్రత్యక్షం చేస్తామనే స్వామీజీల కెరీర్లు కూడా బాగా నడుస్తున్నాయి. ఓకే, కూటి విద్యలు కూటి కొరకే అని తెలుసుకదా! కూటి కొరకే అన్నది కోటి కొరకే అని అర్ధం చేసుకుని పాపం టీవీగురువులు, యంత్రతంత్ర గ్రంధాల రచయితలూ, దొంగస్వాములు వాళ్ళ శక్తి కొద్దీ సమాజానికి “సేవ” చేస్తున్నారు. వారి దేశభక్తిని, సేవాభావాన్ని మనం అర్ధం చేసుకోగలం. సేవ+అభావము = సేవాభావము అనగా సేవ లేమి = సేవ లేకపోవటం అనే అర్ధం తీసుకునే వాళ్ళని ఆ స్వామీజీలు ప్రత్యక్షం చేసుకున్న దేవుళ్ళు కూడా బాగు చెయ్యలేరు. నిజంగా వాళ్ళని, వాళ్ళ పుస్తకాల్ని, యంత్రతంత్రాలని, మంత్రోపదేశాల్ని నమ్మి ఫాలో ఐపోయే భక్తశిఖామణుల గురించే ఆలోచించాలి.
ఏ నాడు ఏ సందర్భంలో అన్నాడోగానీ మార్క్ ట్వైన్ Be careful about reading health books. You may die of a misprint అన్నాడు. బహుశః, అంటే Probably, చంటబ్బాయ్ లో శ్రీలక్ష్మి కనిపెట్టిన బంగాళదుంప భౌ భౌ లాంటి హెల్త్ ఫుడ్ బారినపడి ఉంటాడు. ఆయన లాజిక్కు ఈ యంత్రతంత్ర మంత్రోపదేశాలకి వర్తించదని గారంటీ ఏమన్నా వుందా? మంత్రోపదేశ గురువుల బాక్ గ్రౌండ్ ఏమిటో, ఏ అచ్చుతప్పుల గ్రంధాలు చదివి బట్టీపట్టి ఆ ఉపదేశాలు చేస్తున్నాడో ఎవరికి తెలుసు?
హెల్త్ బుక్ లో ప్రింటింగ్ మిస్టేక్ వల్ల చావు రాక పోయినా ఏ కన్నో లొట్టపోవచ్చు, మొహం పీక్కు పోవచ్చు, కళ్ళ కింద కారీ బాగ్స్ రావచ్చు. వచ్చినా అవన్నీ గ్రాఫిక్స్ లో ఎడిట్ చేసెయ్యొచ్చు. అదెలాగో దూకుడు సినిమా చూసినవాళ్లకి తెలుసు. వాళ్ళనడిగి తెలుసుకోవచ్చు.
మంత్రతంత్రాల్లో తెలీని తప్పులుంటే అవి ఫాలో అయిపోయినోళ్ళ గతి ఏమిటో? ఫాలో అయ్యి “పోవడమే” కావచ్చు! 😉

భూమి బల్ల పరుపుగా వుండును. గ్రహములన్నీ భూమి చుట్టూ తిరుగును. దేవుడు సమస్త ప్రపంచమును నాలుగువేల సంవత్సరాల క్రితం జస్ట్ వారం రోజుల్లో సృష్టించెను. పుష్కరాల్లో నదిలో మట్టి జల్లని వారిని కృత్య నాశనము చేయును. నదిలో కాలుష్యాలను కలుపు వారిని ఏమీ చేయదు. తన పేరు మీద యుద్ధములు, మతమార్పిళ్ళు, హత్యాకాండలు జరపమని దేవుడు కొన్ని మతములవారికి చెప్పెను. 

కిటికీలోంచి బద్ధకంగా డైనింగ్ టేబుల్ మీదకి ప్రసరిస్తూ, మామూలుగా కంటికి కనపడకుండా గాలిలో ఎగిరే ఏవేవో కణాలని వెలిగిస్తూ, ఒంటరి కిరణం. చుట్టూ నిశ్శబ్దం. దూరంగా వర్షపు నీటికాలవపై అందంగా, మందంగా ఎగురుతూ తెల్లటి కొంగలు. ఇంకొంచెం దూరంగా, కాలువ అవతలనుంచి అప్పుడే దినచర్య మొదలెట్టిన లకుముకిపిట్ట అరుపు.
ప్రపంచం మన్ని పట్టించుకునేంత మెలుకువలోకి రాలేదింకా.
జీవనసమరంలో దూకడానికి ఇంకా టైముండడంతో మనసూ, శరీరం ఆ కొంగల్లాగే మందగమనంలో వున్నాయి.
తళతళలాడే స్టీలుగ్లాసులో వెచ్చటి ఆవిర్లు చిమ్ముతూ ఫ్రెష్ ఫిల్టర్ కాఫీ. గ్లాసు అంచుల మీంచి పొంగిపొర్లబోతున్న అమృతంలా లేతబంగారు రంగు నురుగు. కాఫీ తాగేవాళ్ళకి కంపెనీ ఇవ్వడానికా అన్నట్టు చల్లచల్లగా మెల్లమెల్లగా తెల్లవారుఝామునే తయారయిపోయే పచ్చిగాలి. సంస్కారం నిండిన యవ్వనంలా కాఫీ పరిమళం కలిసిన పచ్చిగాలి.
అటు ప్రపంచం, ఇటు దేహం ఇంకా జాగృత్-స్వప్నావస్థల మధ్య ఎక్కడో వుండడంతో బుద్ధికీ, ఆత్మకీ కలిసి ఒక చుక్క కాఫీ తాగే సమయం దొరికింది.
(ఏకాంత దర్శనం అంటే ఇదేనేమో!)
“లార్డ్! నీకు నిన్నటి కాఫీ-థాట్ నచ్చితే, అదే మానవజాతి అమ్మమ్మమ్మ…….మ్మ లూసీ గురించి చెప్పుకున్నాం కదా, అదే టాపిక్ మీద ఇవాళ్టి థాట్ చెప్తాను,” వేడికాఫీ పెదాలని చురుక్కుమనిపిస్తుంటే అంది బుద్ధి. చిరునవ్వుతో తలూపింది ఆత్మ.

“డార్విన్ నేచురల్ సెలక్షన్ సిద్ధాంతం ప్రకారం మనిషి, కోతి అనే డిఫరెన్సుకి కారణమైన అంశాల్లో మంచి నాణ్యమైన, పుష్టికరమైన ఆహారం వీలైనంత ఎక్కువగా త్వరగా సంపాదించుకోవడం ఒకటట. వానరదశ నుంచి వాలరహితులైన నరులుగా పరిణామం చెందుతున్న మొదటిదశలో కొన్ని రకాల విషాలు (toxicants) కలిగిన మొక్కలని వదిలిపెట్టి నిరపాయకరమైన non-toxic ఆహారాల్ని ఎన్నుకునే నేర్పు, మర్నాడు తినడానికి తిండి దాచుకోవడంలాంటి అలవాట్లు ముఖ్యపాత్ర వహించాయిట. ఆ దశలో ఆ సెమీ-నరులు ఎంచుకున్న ఆహారాల్లో కాఫీ కూడా ఒకటి అనుకుంటే తప్పేంలేదని కొందరు శాస్త్రజ్ఞుల అభిప్రాయంట. సైంటిస్టులు ఎప్పుడూ ప్రూఫ్ దొరికే వరకూ ఇది ఫలానా అని ఖచ్చితంగా చెప్పెయ్యరు కదా. వాళ్లకి విశ్వాసం కంటే ఆధారం ముఖ్యం. వాళ్లకి లేని కన్వీనియెన్స్ నమ్మకం మీద ఆధారపడి బతికేసేవాళ్లకి వుంటుంది.

భూమి బల్ల పరుపుగా వుండును. గ్రహములన్నీ భూమి చుట్టూ తిరుగును.
దేవుడు సమస్త ప్రపంచమును నాలుగువేల సంవత్సరాల క్రితం ఒక వారం రోజుల్లో సృష్టించెను.
పుష్కరాల్లో నదిలో మట్టి జల్లని వారిని కృత్య నాశనము చేయును. నదిలో కాలుష్యాలను కలుపు వారిని ఏమీ చేయదు.
తన పేరు మీద యుద్ధములు, మతమార్పిళ్ళు, హత్యాకాండలు జరపమని దేవుడు కొన్ని మతములవారికి చెప్పెను.
ఇలా ఇన్ని నమ్మకాలు నడిచిపోతున్నప్పుడు కాఫీవల్లే కోతులు మనుషులయ్యాయి అని కాఫీమతస్తులు నమ్మడంలో తప్పేముంది. అందువల్ల అలా నమ్ముదాం. అన్నట్టు స్వామీ! ఈ మధ్యే తెల్సింది – ఎప్పుడో 1870లో మొదలైన ఫ్లాట్-ఎర్త్ సొసైటీ ఇప్పటికీ నడుస్తోందిట. 2014 నాటికి ఐదువందలమంది మెంబర్సుతో. పిచ్చోళ్ళు మనదేశంలోనే అనుకున్నా అన్నిచోట్లా వున్నారు స్వామీ! ”

“పిచ్చోళ్ళ గురించి నాకా నువ్వు చెప్పేది. నిన్న కాక మొన్న పుట్టావ్. ఇలాంటివాళ్ళని యుగయుగాలుగా భరిస్తున్నా. ఐనా ఎర్త్ ఫ్లాట్ గా వుందని గుడ్డిగా నమ్మి వాళ్ళ పని వాళ్ళు చూసుకుంటే ఎవరికేం బాధ? అది పట్టుకుని టెర్రరిజం చేస్తే అప్పుడు కదా సమస్య. నమ్మకాలు, విశ్వాసాలు ఇంటి వరకూ పరిమితం చేసుకోండిరా బాబూ! మీ నమ్మకాలవల్ల భూమ్మీద సుఖశాంతులు పెరిగితే అది సరైన నమ్మకం కానీ మూర్ఖత్వం పెరిగితే అది మీ మితిమీరిన అజ్ఞానానికే సంకేతం.”

“అవును స్వామీ. దేవుడు, అంటే నువ్వు అందరికీ ఒక్కడివే ఐనప్పుడు ఇన్ని మతాలూ, వాటికి మళ్ళీ ప్రత్యేకమైన దేవుళ్ళు ఇదంతా ఏమిటి, ఎందుకు స్వామీ?”
“అందరికీ నేను ఒక్కడినే అని నువ్వు నమ్ముతావా? ఎలా?”
“ఎలాగో నేను చెప్పలేను కానీ నాకలా అనిపిస్తుంది, అంతే.”
“ఎలాగంటే నీకు నేను నామాలు, శంఖుచక్రాలతో కనిపించట్లేదు కనక. సిలువ మీద కానీ, స్వర్గంలో సింహాసనం మీద కానీ కనిపించట్లేదు. ఆకారం లేకుండా, ప్రపంచంతో ఏ విధమైన సంబంధం లేకుండా ఉన్నట్టు కూడా అనిపించట్లేదు. గమనించావా?”
“ఆఁ! కరెక్టే స్వామీ!”
“అది శాస్త్రీయంగా కాఫీ తాగడంవల్ల కలిగిన ఎఫెక్టు. శాస్త్రీయం అనే మాట మర్చిపోకు. ఏ కాఫీ పడితే ఆ కాఫీ తాగితే ఏం లాభంలేదు. ఒక ఆర్కే నారాయణ్, తత్వవేత్త వోల్తేర్, మరో తత్వవేత్త సర్ జేమ్స్ మాకింటూష్ లాంటివాళ్ళు కాఫీని ఎలా, ఎంతలా ఆస్వాదించారో అలా ఆస్వాదిస్తేనే అది శాస్త్రీయమైన కాఫీపానం అనిపించుకుంటుంది.”
“స్వామీ! ఆ మహానుభావులు కాఫీ తాగిన విధం …”
“అది ముప్ఫైయ్యారో కప్పుతో చెప్పుకోవచ్చు కానీ ముందు నువ్వు ‘చూస్తున్న’ నా రూపం ఏంటో తేల్చు.”
“అదే స్వామీ! బాలన్సింగ్ పవర్ ఆఫ్ దిస్ యూనివర్స్. సత్వగుణం, శాంతగుణం, సమదర్శనం, స్థితప్రజ్ఞత.”
“ఇంకొంచెం బాగా చెప్పు”.
“అంటే, ఏ శక్తి –
గ్రహనక్షత్రాల్ని వాటి గతుల్లో నడిపిస్తుందో
నదులు సముద్రాలని వాటి స్థితిలో వుంచుతుందో
పుట్టిన ప్రతి నిస్సహాయ శిశువుకీ తల్లి అనే రక్షణ ఏర్పాటు చేసిందో
సంఘజీవనం ఏర్పడడానికి మూలం అయిందో
సంఘంలో ధర్మం, న్యాయం అనే భావనలకు కారణం అయిందో
వినాశకరశక్తులని విరగడ చేస్తుందో — ఇలా సృష్టిలో స్థితి అనేదాన్ని-అంటే Continuance, Preservation, Status quo – కలిగిస్తుందో ఆ శక్తివి నువ్వు. ఆ శక్తిగా విశ్వంలో వున్న ప్రతి ఎంటిటీలోనూ నువ్వుంటావు కదా. అన్నిట్లోనూ వుంటూనే అన్నిటికీ అతీతంగా వుండే ఆత్మ. నాకు క(అ)నిపిస్తున్న నువ్వు అదే అనుకుంటున్నా.”
“ఇంకా బాగా చెప్పొచ్చు కానీ ప్రస్తుతానికిది సరిపోతుంది. అదీకాక నీ ముప్ఫైఐదో కప్పు పూర్తి కావొచ్చింది కూడాను.”
“ఔను స్వామీ! నాకింకో కప్పు కాఫీ పడాలి. మీరు కాస్సేపు యోగనిద్రలో కునకాలి. ఈ మధ్య మాటిమాటికి మీ నిద్ర డిస్టర్బ్ చేస్తున్నాను.”
“ఏం ఫర్వాలేదు కానీ, కాఫీ కలుపుకురా. బై4నౌ.”

స’శేషం’

“స్వామీ! ఆధునిక మానవజాతి, హోమో సేపియన్స్, కి అమ్మమ్మ….మ్మ అనదగిన లూసీ అస్థిపంజరం ఇథియోపియాలో దొరికింది. వానరాలకి మల్లే చిన్నదైన పుర్రె, మనుషుల్లా నిటారుగా నడవగల కాళ్ళువున్న లూసీ వానరాలనుంచి మనిషి పరిణామం చెందుతున్న దశలో జీవించింది. ఇక్కడ విశేషం ఏంటంటే ఇథియోపియానే కాఫీకీ జన్మస్థలం. దీన్నిబట్టీ చాలా మంది కాఫీత్వవాదులు ఇలా అనుకుంటున్నారు –
ఇథియోపియాలో ఆస్ట్రలో పితికస్ అనే వానరజాతిలో ఎలా పుట్టిందో అనుకోకుండా రెండుకాళ్ళపై నడవటం అనే ఫాషన్ మొదలైంది. ఖాళీ సమయాల్లో చెట్ల మీంచి కిందకి దిగడం బై-పెడల్ వాకింగ్ ప్రాక్టీస్ చెయ్యడం. అలా తప్పటడుగులు వేస్తూ ఒక రోజు అనుకోకుండా కాఫీమొక్కలున్న ప్రాంతం వరకూ వెళ్లిపోయాయి. నీ సంకల్పమో, వాటి అదృష్టమోగానీ ఆ కాఫీ పళ్ళు, గింజలు, ఆకులు రుచి చూశాయి. ఆ రుచిని మరిగాయి. అప్పట్నుంచీ రోజూ కాఫీ మొక్కల వరకూ రెండు కాళ్ళపై నడవడం, కాఫీ ఫలహారం చెయ్యడం – ఇదే పని. కొన్నాళ్ళు ఇలాసాగేప్పటికి రెండుకాళ్ళ నిటారు నడక అలవాటైపోయింది. ఎప్పుడైతే నరాల్లో కాఫీప్రవాహం మొదలైందో బ్రెయిన్ సైజు పెరగడమూ మొదలైంది. ఆ తర్వాత జరిగిన కధ అందరికీ తెలిసిందే. మనిషిని ఇతర జంతువులనుంచి వేరు చేస్తున్నది బ్రెయిన్ సైజూ, దానివల్ల కలిగిన తెలివితేటలే కదా! అఫ్-కోర్స్, అవి వాడినప్పుడే అనుకో! ఇంతకు ముందు తేనెటీగలు కెఫిన్ కలిసిన తేనెనిచ్చే పువ్వుల దగ్గరికి ఎక్కువగా వెళ్తాయనీ, లవ్ ఫర్ కాఫీ అనేది ప్రకృతి సహజం అనీ చెప్పానా? ఇప్పుడు కాఫీ ప్రియత్వం పరిణామసహజం – natural to natural selection – అనికూడా అనేసుకుని హాయిగా కప్పుల మీద కప్పులు లాగించవచ్చు. ఇక్కడ మానవ జాతి గ్రహించాల్సిన మరో పాయింటుంది. అనేక వానరాలు పూర్తిగా పరిణామం చెందకుండానే జన జీవన స్రవంతిలో కలిసిపోవడం అక్కణ్నుంచి పాలిటిక్స్ లోకి వెళ్లిపోవడం జరుగుతోంది. దీనివల్ల ప్రపంచవ్యాప్తంగా అనేక సమస్యలు – యుద్ధాలు, తీవ్రవాదాలు, నియంతృత్వాలు, వగైరా – కలుగుతున్నాయి. ఫలానా కాండిడేటుకి వోటేద్దాం అనుకునేముందు వాడికి మంచి కాఫీకల్చర్ వుందాలేదా?- అంటే కాఫీ తాగుతూ మంచి పుస్తకం చదవడం లేక మంచి సంగీతం వినడం లేక మెదడుకి పదును పెట్టే విషయాలు చర్చించడంలాంటి అలవాట్లున్నాయా లేదా చూసుకోవడం చాలా ముఖ్యం,” అంటూ థాట్ ఫర్ ది డే ముగించి, ముప్ఫైనాలుగో కాఫీలో మొదటి సిప్పు స్వీకరించి “విధాత తలపున ప్రభవించిన అనాది జీవన వేదం గురించి – చతుర్వేదాలలో మొదటివేదం గురించి కంటిన్యూ చెయ్యి స్వామీ,” అని ఆగాను.
అం’తరంగ’శాయి ప్రవచనం మొదలైంది, ఇలా –
“సృష్టి అంటే phenomenal universe అంటే సో కాల్డ్ బిగ్-బాంగ్ మొదలైనప్పటినుంచీ ఇప్పటి వరకూ జరిగిన, జరుగుతున్న దానికంతటికీ సృష్టికర్త సంకల్పం కారణం. సృష్టిలోని ప్రతి కదలికకీ శక్తినిచ్చేది, ప్రతిజీవికీ ప్రాణం పోసేది ఆ సంకల్పమే. సబ్-ఆటమిక్ పార్టికల్ నుంచీ గెలాక్సీల వరకూ అన్నిటికీ చలనశక్తినిచ్చేది ఆ సంకల్పమే. నీ ఒంట్లో వున్న ప్రతి జీవకణంలోనూ, జీన్సులోనూ నిరంతరం జరిగే ప్రక్రియలన్నిటికీ కారణం ఆ సంకల్పమే. అందుకే ఆ సంకల్పానికి మించిన వేదం లేదు.”
అంతలోనే నా డౌటు “స్వామీ! సృష్టికర్త అన్నావు కదా….”
“సృష్టికర్త అన్నాను కదా అని ఇదంతా ఇంటెలిజెంట్ డిజైనా? క్రియేషనా? ఇవల్యూషనా? అంటూ చొప్పదంటు ప్రశ్నలు సంధించకు. భారతీయ తత్వ శాస్త్రం అర్ధమైతే అలాంటి చచ్చు డౌట్లు రావు. ఇవల్యూషన్ ఈజ్ పార్ట్ ఆఫ్ క్రియేషన్ ఫర్ ఏ ట్రూలీ స్పిరిచ్యువల్ పర్సన్, ఓకే!”
“మరి ట్రూలీ స్పిరిచ్యువల్ పర్సన్ ఎవరో ఎలా తేల్చేది స్వామీ? ప్రస్తుతం ఇదో పెద్ద చిక్కుముడి. ఎందుకంటే –
అఘోరాల నుంచి ఘోరకృత్యాలు చేసేవాళ్ళ వరకూ
బ్రహ్మజ్ఞానం తెల్సుకుని ఆ వెలుగులో తమ కర్తవ్యం నిర్వర్తించే వాళ్ళనుంచి న్యూమరాలజీతోనో ఇంకేదో ఆలజీతోనో బ్రహ్మరాతని తిరగరాసేస్తామనేవాళ్ళ వరకూ
అంతటా, అన్నిట్లో దైవత్వాన్ని చూసే ప్రహ్లాదుడి టైపు భక్తులనుంచి ఆడపిల్లలని పుట్టకముందే చంపే అధముల వరకూ
అన్నిరకాలవాళ్ళూ మా మనుషుల్లో వున్నారు కదా! సో అసలైన ట్రూలీ స్పిరిచ్యువల్ పర్సన్ ఎవరు? ఎలా వుంటాడు? ఏం చేస్తాడు?,”
“నువ్విందాక చెప్పిన అధముల కేటగిరీ వుంది చూశావూ అది అంతరాత్మ వినిపించే జీవనవేదాన్ని వినని వాళ్ళు, విన్నా అర్ధం చేసుకునే ప్రయత్నం చెయ్యనివాళ్ళు, లేదా దురదృష్టం కొద్దీ ఆ అవకాశంరాని వాళ్ళతో తయారైంది. మనిషి జీవనవేదాన్ని అక్షరరూపంలో పెట్టడానికి అనాదినుంచీ ట్రై చేస్తూనే వున్నాడు. చాలా మటుకు సక్సెస్ అయ్యాడు కూడా. కానీ దాన్ని గ్రంధస్థం చేసినప్పుడు, సంస్థాగతం(institutionalize) చేసినప్పుడు ప్రాంతం, జాతి, భాష, సంస్కృతి బేధాల ప్రభావం రాసిన అక్షరాల్లో, అలవరుచుకున్న ఆచారాల్లో ప్రతిఫలిస్తుంది. అందుకే ఒక మతం ఇంకో మతంవాళ్ళకి అర్ధం కాదు, లేదా తేడాగా అర్ధం అవుతుంది. అంతెందుకు? ఒకే మతంవాళ్ళు వివిధ శాఖలుగా చీలిపోయి వాళ్ళలో వాళ్ళు కొట్టుకు చావడంలేదూ? ఎందుకు?
ఎందుకంటే –
మతస్థాపకుల్లో ఒక్కొక్కడూ ఒక్కో పద్ధతిలో భావవ్యక్తీకరణ చెయ్యడం వల్ల
ఆ బోధలు విన్న, చదివిన వాళ్ళలో ఒక్కొక్కడికీ ఒక్కో రకంగా అర్ధం అయినందువల్లా, వాళ్ళ అండర్-స్టాండింగ్ లెవెల్స్ లో తేడాలవల్ల,
అర్ధమైనదాన్ని వాళ్ళున్న ప్రత్యేక సాంఘిక / వ్యక్తిగత పరిస్థితులకి అన్వయించుకోవడంవల్ల
ప్రచారకండూతితో ఆధ్యాత్మికబోధలకి సొంతకవిత్వాలు జోడించడంవల్లా ఎట్సెట్రా, ఎట్సెట్రా….
కమ్యూనికేషన్ గాప్స్ – డిస్టార్షన్ ఆఫ్ ఫాక్ట్స్ – భాషకుండే పరిమితులు – ప్రక్షిప్తాలు ఇలాంటి లక్షకారణాల వల్ల కన్ఫ్యూజన్ ఆఫ్ స్పిరిచ్యువల్ ట్రూత్ అనేది ఏర్పడవచ్చు. మతతత్వమే ఆధ్యాత్మికత అని కొందరు కన్ఫ్యూజ్ అవ్వడానికి ఇదో కారణం.
3138 B.C అక్టోబర్ లో – అంటే మహాభారతయుద్ధం మొదలైనరోజున, ఎగ్జాక్ట్ డేట్ సరిగ్గా గుర్తులేదు – “అర్జునా! కోట్లాది మందిలో ఏ కొద్దిమందికో నేను అర్ధం అవుతాను, ఆ అర్ధం అయినవాళ్ళలో ఏ ఒక్కడో నన్ను చేరుకుంటాడు” అన్నాను. ప్రతి జీవికి సహజంగా వుండే అహంకార, మమకారాలతోపాటు ఇప్పుడు చెప్పిన కన్ఫ్యూజన్ ఆఫ్ స్పిరిచ్యువల్ ట్రూత్స్ దృష్టిలో వుంచుకునే అలా అన్నాను. అదుపు తప్పిన అహంకారంవల్ల హృదయంతో స్పందించడం, మితిమీరిన మమకారం వల్ల బ్రెయిన్ తో ఆలోచించడం – ఈ రెండూ కుంటుపడతాయి. దానివల్ల అంతరాత్మ వల్లించే వేదం వినబడకుండాపోతుంది. దానికి కన్ఫ్యూజన్ ఆఫ్ స్పిరిచ్యువల్ ట్రూత్ తోడైతే ఇంక అంతే సంగతులన్నమాట.” స్వామి వివరణ ఆపి నా చేతిలో ఆల్మోస్ట్ ఖాళీ అయిన ముప్ఫైనాలుగో కప్పుకేసి చూస్తూ కాఫీపానం ఇవాల్టికి పూర్తయింది కనక మళ్ళీ రేపు ఇదే టైముకి కలుద్దాం, బై ఫర్ నౌ,” అంటూ అదృశ్యమయ్యాడు.

స’శేషం’

“ఏమోయ్! కాఫీగత ప్రాణీ! కిందటి కాఫీత్వంలో సిరివెన్నెల శాస్త్రిగారి పాట ఎందుకు కోట్ చేసానో ఏమైనా ఆలోచించావా?,” ఆది దేవుడు, అభవుడు, సామవేదనాద వినోదుడు ఎదురుగా నిలబడి ఇలా అడిగితే మానవమాత్రుడైనవాడు తట్టుకోగలడా?
తప్పక తట్టుకోగలడు. తట్టుకోవాలి. ఆదిదేవుడు, అంటే ఆరిజిన్ ఆఫ్ దిస్ హోల్ క్రియేషన్, ఎదురుగా కనిపించినప్పుడు ఆయనతో సుబ్భరంగా మాట్లాడి అన్ని డౌట్లు తీర్చుకుని, మనం ఎలావుండాలని ఆయన అనుకుంటాడో అలా వుండడానికి ట్రై చెయ్యాలిగానీ మేనమామ చెవులో వెంట్రుకలు మొలిపించమనో, మోక్షం అంటే ఏంటో చిన్న క్లూ ఐనా లేకపోయినా సరే అదిచ్చెయ్యమనో అడిగిస్తే బావుంటుందా? అస్సలు బావుండదు. నొక్కి మరీ చెప్పాలంటే చా…లా…బాగోదు. (చాలా బాగోదు అను పదబంధమును-అనగా phraseను-ఉచ్ఛరించు విధానము సన్నాఫ్ సత్యమూర్తి చూసి అల్లు అర్జున్ ద్వారా నేర్చుకోవచ్చును. ఆయన ఈ విద్యను మంచు లక్ష్మీప్రసన్న వద్ద అభ్యసించెనని కొందరియభిప్రాయము) “మనం ఎలావుండాలని ఆయన అనుకుంటాడో అలా వుండడానికి ట్రై చెయ్యాలిగానీ”అన్నది ఎందుకంటే మనిషిపై దేవుడి ఎక్స్పెక్టేషన్ ఏంటో డైరెక్టుగా తెలుసుకునే వాళ్ళకన్నా వీళ్ళు వాళ్ళు చెప్పింది-ఇంక్లూడింగ్ టీవీ ధర్మసందేహాల్లో చెప్పేవి-వినేసి దేవుడికో కొబ్బరికాయ, అరటిపళ్ళు, అగరొత్తులు లంచం పెట్టేసి, దాంతో ఆయన సంతోషించి మేనమామల చెవుల్లో వెంట్రుకలు మొలిపించేస్తే బావుపడిపోదామనుకునే జనాభాయే ఎక్కువని ఆయా ఛానెళ్ళ టీఆర్పీ రేటింగులు తెలుపుచున్నవి. ఇదే విషయాన్ని పందొమ్మిదివందల డెబ్భైయ్యారులో వచ్చిన ముత్యాలముగ్గు సినిమాలో రావు గోపాలరావు అను కంట్రాక్టరు చేత ముళ్ళపూడి వెంకటరమణ గారు చెప్పించినా, వేలాదిమంది ఆ డైలాగును ఎంజాయ్ చేసినాకూడా ఈ నలభైయ్యేళ్ళలో పరిస్థితులు ఏమీ మారలేదని ఈ మధ్యనే వచ్చిన గోపాల గోపాల మరియు పీకే చిత్రములకు వచ్చిన జనాదరణ చెప్పు చున్నది. ఇలా స్వగతంలో మాట్లాడుకుంటూ కాఫీ కలుపుతున్నా. మళ్ళీ స్వామివారి రిమైండరు,”సిరివెన్నెల శాస్త్రిగారి పాట ఎందుకు కోట్ చేసానో ఏమైనా ఆలోచించావా?,” అని. “ఆలోచించాను స్వామీ! కానీ నేను చెప్పడంకన్నా విషయం నీ నోటివెంట వస్తే దానికుండే వెయిటేజీ వేరు,” అన్నాను. “మరి ఈ పూటకి కాఫీ థాట్ఏమిటీ? అదేదో విన్నాక అప్పుడు విధాత తలపున ప్రభవించినదేమిటో వివరంగా చెప్పుకుందాం,”- స్వామి ఉవాచ.
సరేనని తయారైన ముప్ఫై మూడో కప్పు కాఫీ స్వామివారికి నైవేద్యంపెట్టి ఆపైన ఒక సిప్పు సిప్పగానే కాఫీకప్పులోంచి థాట్-వేవ్స్ తల పైకప్పులోకి చేరాయి. ఇంతకీ కాఫీ-థాట్ ఏంటయ్యా అంటే –
మనందరికీ పూవులకీ, తేనెటీగలకీ మధ్యనున్న సంబధం తెలుసు. పువ్వులాంటి అమ్మాయి – తేనెటీగలాంటి అబ్బాయి మధ్యనుండే “జోరుగా హుషారుగా షికారు పోదమా..”టైపు పైత్యప్రవాహం గురించి కాదు, వాటి మధ్యనున్న సింబయోసిస్ గురించి. కొన్ని రకాల మొక్కలు తమ పువ్వుల్లో కాఫీలో వుండే కెఫీన్ లాంటి పదార్ధాన్ని మకరందంలో కలుపుతాయిట. ఒకసారి కేఫీనేటెడ్ మకరందం రుచి చూసిన తేనెటీగ మళ్ళీ మామూలు మకరందం జోలికి పోదుట. దీన్నిబట్టీ ఏం తెలుస్తోంది?
“మందార మకరంద మాధుర్యమున దేలు మధుపంబు వోవునే మదనములకు…” అనే పోతనగారి వాక్యాన్ని తిరగరాయాలనా? ఐ డోంట్ థింక్ సో, ఎందుకంటే మందార మకరందంలో కాఫీఫ్లేవర్ వుందో లేదో మనకి తెలీదు కనక. మనకి, దటీజ్ తెలుగుతేజాలకి, ఇలాంటి విషయాలు రీసెర్చి చేసి మరీ తెలుసుకునేంత రుచి, అభిరుచి, ఆసక్తి తక్కువ కనక. సో, పోతనగారి కాపీరైట్స్ కి కాఫీవల్ల ఎట్టి సమస్యా లేదు. అదలావుంచితే బేసిగ్గా తెలుస్తున్నదేంటంటే ప్రాణులు కాఫీగతప్రాణులుగా మారడం అనేది కేవలం మనుషులకే పరిమితం కాదు, కాఫీప్రియత్వం ప్రకృతిసిద్ధమైన జీవధర్మం అని. శాస్త్రజ్ఞులు కనుక్కున్న విషయమే కూడా. ఈ ప్రకృతిసహజ కాఫీప్రియత్వాన్ని జీవులన్నిట్లో పైకి కనిపించని, అంటే అవ్యక్తమైన – మళ్ళీ అంటే అన్-మానిఫెస్ట్ జ్ఞానకాంక్ష అని కాఫీత్వభాష్యం. మనిషి అదృష్టంకొద్దీ కాఫీని, తద్వారా కాఫీత్వాన్ని వంటబట్టించుకునే ఇవల్యూషనరీ అడ్వాంటేజ్ మనిషికి దక్కింది. ప్రతిరోజూ కనీసం రెండు గ్లాసుల సౌతిండియన్ ఫిల్టర్ కాఫీ శాస్త్రీయంగా సేవించి మైండు అనే రైలుని తాత్వికత, సైన్సు అనే రెండుపట్టాల మీద నడిపిస్తే మన ఇవల్యూషనరీ అడ్వాంటేజ్ సరిగ్గా పన్జేస్తుంది. లేకపోతే ఇప్పటి మన పొలిటీషియన్లు, మీడియా, సినిమాలు కలిసి మన ఇవల్యూషనరీ ఫార్ములాని అడ్డదిడ్డంగా కన్ఫ్యూజ్ చేసేసి మనిషిని గోరిల్లాకి, ఎలుగుబంటికి మధ్యరకంగా ఉండే జీవిగా మార్చెయ్యగలరు.

ఇలా కాఫీత్వం యొక్క సహజసిద్ధతను నాకు నేనే నిరూపించేసుకుని స్వామీ, కాఫీ-థాట్ పూర్తయింది ఇకమీరు శాస్త్రిగారి పాటకు మీ భాష్యం చెప్పవచ్చును అన్నాను.
నౌ, ఓవర్ టు శ్రీమహావిష్ణు –

శ్రీ అం’తరంగ’ మహావిష్ణు ఉవాచ –
“విధాత తలపున ప్రభవించినది అనాది జీవన వేదం
ప్రాణ నాడులకు స్పందన నొసగిన ఆది ప్రణవనాదం
కనుల కొలనులో ప్రతిబింబించిన విశ్వరూప విన్యాసం
ఎద కనుమలలో ప్రతిధ్వనించిన విరించి విపంచి గానం” — ఈ సాకీలోని నాలుగు వాక్యాలు నాలుగు వేదాలు. ఆ నాలుగూ అర్ధం అయితే చతుర్వేదాలూ చదివినంత ఫలితం. మత్స్యావతారంలో నేను సముద్రం అడుగునుంచి బయటకి తెచ్చానని మీ పురాణాలు చెప్పే వేదాల నిజస్వరూపం ఈ నాలుగు వాక్యాల అర్ధమే. నువ్వనుకున్నట్టు వేదాలు తడిసిపోడం వగైరా ప్రమాదాలేవీ లేవు. సృష్టిలో మొట్టమొదటి జీవావిర్భావం జరగడానికి కారణమైన సృష్టికర్త సంకల్పానికి అనుగుణంగా అమినో ఆసిడ్స్ ఏకకణజీవిగా తయారై తన చుట్టూవున్న ప్రపంచాన్ని తెలుసుకుంటూ క్రమక్రమంగా పరిణామం చెంది భవిష్యత్తులో అనంతంగా సాగబోయే జీవపరిణామానికి అవసరమైన ఇచ్ఛా, జ్ఞాన, క్రియా శక్తులని DNAలోకి అప్-లోడ్ చెయ్యడమే
మత్స్యావతారం, ఐ మీన్ ఆ ప్రక్రియ అంతటికీ మత్స్యావతారం ఒక సింబల్.”
నోరు తెరిచి వింటున్నా.
“నాయనా! కప్పులో కాఫీ అడుక్కి చేరింది. ఇంతటితో ఈ ముప్ఫైమూడవ కాఫీత్వాన్ని చాలించి తిరిగి ముప్ఫైనాలుగో కప్పుకి కలుద్దాం, సీయూ,” అనేసి స్వామి అంతర్ధానమయ్యాడు.
ఓకే! నేనుకూడా స్వామి ఇచ్చిన వివరణతో కలిసి మైండులో ప్రవహిస్తున్న కాఫీని ఎంజాయ్ చెయ్యాలి. బై4నౌ. సీ యూ ఫర్ ద నెక్స్ట్ కప్ ఆఫ్ కాఫీ! 🙂 _/\\_

బాపూరమణీయం@వైకుంఠం

ఈ కప్పు కాఫీ స్వీకరించేముందు ఓ Coffee-Thought for the day :
కందసామి పిళ్ళైతో కలిసి కాఫీ హోటలుకెళ్ళిన మహాశివుడు, మహాశివుడనే మనిషి కాదు అచ్చంగా లార్డ్ శివ, మొదటిసారిగా భూలోకపు అమృతం కాఫీని రుచి చూసాడు. ఆయన ముఖంలో సోమరసం తాగిన అనుభూతికి ఇంచుమించు సరిసాటి అయిన ఫీలింగ్ చూస్తున్న కందసామితో, “కందసామీ! ఈ కాఫీ పరిమళంలో, రుచిలో నీకు నా లీల కనబడుతోందా?,” అన్నాడు. “స్వామీ! నీ లీల కాదు నాకు హోటలు వాడి లీల కనబడుతోంది, ఈ కాఫీలో చికరీ కలిపింది వాడే,” అన్నాడు కందసామి. “చికరీనా అదేమిటోయ్!?!,” భగవంతుడి క్వెరీ. “చికరీ పౌడరు దేవుడి అవతారాలమనీ, ఆయన పంపిన దూతల మనీ మోసంచేసేవాళ్ళలాంటిది. చూడ్డానికి కాఫీ పొడిలాగే వుంటుంది కానీ కాఫీ కాదు,” కందసామి ఎక్స్ప్లనేషన్. తమిళ రచయిత పుదుమైప్పితన్ (సి.విరుతాచలం) రాసిన ఒకానొక కధలోది(ట) ఈ నరనారాయణ సంభాషణ. (అదేం అచ్చు తప్పు కాదు, శివ=నారాయణ=బ్రహ్మ అనేది కాఫీత్వ విశ్వాసం, పేర్లు రాయడానికి చోటు చాలదు కానీ ప్రపంచంలో వున్న దేవుళ్ళ పేర్లన్నీ ఇక్కడ ఈజీకోల్టూ(=) పెట్టి రాసెయ్యాలి దేవుడు మనకి అర్ధమైతే. నాక్కొంచెమే అర్ధమయ్యాడు, కనక మూడు పేర్లే రాయడం జరిగింది)
ఇలా మనసులో కాఫీ- ఇన్స్పిరేషన్ అనగా కాఫీ స్ఫూర్తి నింపుకుని మొదటి సిప్ చేస్తూ కళ్ళు మూసుకున్నా.

ఇక్కడ క్లిక్కితే >> ఇప్పటి వరకూ కలిపిన కాఫీలన్నీ ఇక్కడ 🙂 ఒకసారే తాగెయ్యచ్చు!!

నాలుక మీద పడిన కాఫీ నరాల్లో చేరి అక్కణ్నుంచి మెడుల్లా ఆబ్లాంగేటా చేరుకునే క్షణంలోనే-
అన్నమాచార్యుడి కీర్తన “శ్రీమన్నారాయణ, శ్రీమన్నారాయణ…”లోని జ్ఞానం ఎమ్మెస్ సుబ్బులక్ష్మి గళంలోని భక్తిరసంలో మునిగి ఆ ఆర్ద్రతలో ఒదిగి
అక్కణ్నుంచి యూ ట్యూబులోకెళ్లి ఐ-ఫోన్ ద్వారా మన చెవుల్లో ప్రవేశిస్తే ఏమౌతుంది అనే ప్రశ్న ఎవరైనా ఎప్పుడైనా వేసుకునుంటే దానికి సమాధానం ఇలా వుంటుంది – 31st కప్పులో మళ్ళీ వస్తానన్న శ్రీమన్నారాయణుడు నిజంగానే వస్తాడు. వచ్చాడు.
జ్ఞానమయమైన భావతరంగాలు భక్తిమయ శబ్దతరంగాలుగా మారి చెవులకు సోకినప్పుడు కాఫీ(త్వ) తాగిన మనసులో అదే ఫ్రీక్వెన్సీలో అం’తరంగము’లు కదలును – ఏదో ఫిజిక్స్ లా లాగా వుంది కదా! వుంటుంది, ఎందుకంటే ప్రపంచమంతా తరంగాలనుంచే, అంటే వేవ్స్ నుంచే పుట్టింది. ఫిజిక్స్ లో ప్రస్తుతం స్ట్రింగ్ థియరీ మీద రీసెర్చ్ జరుగుతోంది. అది ఒక కొలిక్కొచ్చిందంటే తేలే విషయం అదే, జగత్తంతా అలల(Vibrations)మయం అని. ఆ అలలే శేషశాయికి పవళింపుసేవ చేసే పాలకడలి ఊ’యలలే’మో!! ఆ అలలకి పుట్టిల్లైన Epicenter(అధికేంద్రం)నే మనం శ్రీమహావిష్ణువు అంటున్నామేమో!! (అలా నాకెందుకనిపించిందో ఇక్కడ క్లిక్కినచో తెలియును >>

(1) ఐన్-స్టీన్ చూసిన ఆదిశేషుడే శంకరుని స్పేస్-టైమ్ కంటిన్యువమ్ !! ;

(2) దేవుడిపై ఓ ఫిజిసిస్ట్ అభిప్రాయం పై నా అభిప్రాయం ), ఆ స్ట్రింగ్ థియరీ ఎప్పటికి ఋజువౌతుందో మరి!! ఇలా అనుకుంటుంటే స్వామివారు ప్రత్యక్షమయ్యారు, ఇలా –

“అదేమిటి స్వామీ! ఇలా చేపరూపంలో వచ్చారు? నా కాఫ్యంతరంగం (కాఫీ+అంతరంగం=కాఫ్యంతరంగం, యణాదేశ సంధి – సంధి కరెక్టే వికిపీడియా
చూశాకే చెబుతున్నా! 😉 ) చేపల వాసన ….,” అనబోయి ఠక్కున ఆగిపోయా. స్వామివారు ఏమీ ఎరగనట్టే, “ఇందాకటి నీ కాఫీ-థాట్ వింటే అవతారాల మీద దైవాంశసంభూతుల మీదా నీకు చాలా డౌట్లున్నాయనిపించి ఇలా వచ్చా,” అన్నాడు.
“ఆ డౌట్లు అలా వుంచండి స్వామీ! మిమ్మల్నిలా చూసాక పెద్ద డౌటు తీరిపోయింది.
“ఏవిటది?”
“హరనాధ్ గా మీరు నటించిన ఎన్టీఆర్ సీతారామకల్యాణంలో ఒక్క పాటలో అన్ని అవతారాలు చూపించారు కదా, అప్పుడు చూడడమే మళ్ళీ చూళ్ళేదు.”
“ఇంతకీ నిజం అవతారం కూడా సినిమాలో ఉన్నట్టే వేసారనమాట!”
స్వామివారు చిరునవ్వుతో రెస్పాండ్ అయ్యారు.
“అందులో చేతుల్లో నాలుగు వేదాలు పట్టుకుని నీళ్ళలోంచి సగం చేప, సగం హరనాధ్ గా మీరొస్తుంటే ఆ వేదాలు తడిసిపోతాయని తెగ టెన్షన్ పడ్డాను.”
“పిచ్చివాడా! అప్పుడు కాయితాలెక్కడున్నాయిరా బాబూ?”
“తాళపత్రాలేమో!”
“నీ మొహం, అప్పటికి తాటిచెట్లు కూడా లేవురా మూర్ఖా! పలకా, బలపం; ఆదిమానవుల cave paintingsలాంటి టెక్నాలజీలు కూడా లేవు రాయడానికి.వేదాలు అపౌరుషేయాలు, అంటే పురుషకృతము కానివి, అనగా they are super-human; not of human but of divine origin.”
తెలుగువాణ్ణి కదా, ఇంగ్లీషులో చెప్పేసరికి కాస్త బుర్రకెక్కింది, ఐనా, “భాషయినా ఉండి వుండాలి కదా స్వామీ!, వాటిని శ్రుతులు అంటారు కదా,” అన్నా తెలివిగా. ఎలా తెలుసోగానీ శ్రుతులు అంటే విన్నవి అని తెలుసు.
“వినాలి అంటే చెవులు, భాష కావాలంటే నోరుండాలి. నేను సోమకాసురుడితో యుద్ధం చేసి వేదాలు బయటికి తెచ్చినప్పటి చెవులు, నోరూ అనేవి ఇప్పటి షేపులో లేవు.”
“చేపకి నోరుచెవులు లేకపోవడమేమిటి స్వామీ!?! మీ చేపావతారం గురించి నాకు తెలిసింది ఒకటి అసలు జరిగింది మరోటి అనిపిస్తోంది. కొంచెం అర్ధమయ్యేలా చెప్పరాదా?”
“ఏం చెప్పమంటావ్? మీ మనుషులకి నేనేం చెప్పినా దాన్ని చిలవలు పలవలు చేసి చివరకి ఏమీ అర్ధంకాని వాళ్ళలా ప్రవర్తిస్తారు. ఇప్పుడు నీకేమైనా విడమర్చి చెప్తే నువ్వెళ్ళి ఓ కొత్త కల్ట్ నో, మతాన్నో స్థాపిస్తావు. నీ చుట్టూ వందిమాగధులు, నీ పేరున ఆస్తులు, కాంట్రావర్సీలు… ఎందుకొచ్చింది? మీకు నేనక్కర్లేదు నా చుట్టూ అల్లుకున్న మేజిక్కులు, రాజకీయాలు, మూఢనమ్మకాలు … వీటి మీదే మీ ఇంట్రెస్టు. ఇప్పటికి మీకర్ధమైంది సరిగ్గా ఆచరిస్తే చాలు. కొత్త కధలు భాష్యాలేం అవసరం లేదు, ఓకే?”
“స్వామీ! ఒక్క కాఫీ తాగడం తప్ప ఇంకే ఆచారమూ, కాఫీ కిక్కు మీదున్న నమ్మకమూ, అది మైండు మీద చేసే మాజిక్కుని మించిన అద్భుతమూ తప్ప ఇంకే విధంగానూ మనసు పొల్యూట్ చేసుకున్న వాణ్ణి కాను. కాఫీ తాగుతూ నీ పాట విన్నప్పుడే కదా దర్శనమిచ్చావు. నా సందేహములు తీర్చక పోవుట పాడియే, విష్ణుమూర్తీ?,” అని ప్రార్ధించేప్పటికి స్వామి కన్విన్స్ అయినట్టున్నాడు. “సరే అయితే! ఇంకో కప్పు కాఫీ తెచ్చుకో తాగుతూ నీ డౌట్లు అడుగుదువుగాని,” అన్నాడు. ముప్ఫై రెండో కాఫీ తాగే ఛాన్స్ ఇంత త్వరగా వచ్చిందనే ఆనందంతో నేనూ కిచెన్ వైపుకి పరుగెట్టా. నౌ లెట్స్ గో ఫర్ ఏ షార్ట్ బ్రేక్ బిఫోర్ హావింగ్ ద థర్టీ సెకండ్ కప్ ఆఫ్ కాఫీత్వ!! _/\\_ 🙂

CLICK >>> బాపూరమణీయం@వైకుంఠం (సారంగ సాహిత్య వార పత్రికలో)

స”శేషం”