////”ఫ్రాంక్లీ స్పీకింగ్, మనుషుల విషయంలో నా ఎక్స్పెక్టేషన్ ఏంటో భూమ్మీదున్న ఏడు బిలియన్ల జనాభాలో 0.1% మందికైనా అంటే డెబ్భైవేలమందికైనా సరిగ్గా అర్ధమైందో లేదో డౌటు నాకు. మీరు అనుకునేది, విన్నది, చదివింది ఇవన్నీ ఎన్ని వేల సంవత్సరాల నుంచీ ఎన్ని నోళ్ళలో ఎన్ని రూపాంతరాలు చెందిన ఇన్ఫర్మేషనో గ్రహించావా? నెక్స్ట్ కాఫీ కప్పుకి ఒక కమ్యూనికేషన్ ఎలా డిస్టార్ట్ ఔతుందో అంటే ఎలా వక్రీకరిస్తుందో ఒక కధ ద్వారా చూపిస్తా నీకు.”////  

“మనం నిజంగా కాఫీని ప్రేమిస్తున్నామా లేదా తెలుసుకోవాలంటే ఓ చిన్న టెస్ట్ వుంది. ఏం కొనడానికి ఎక్కడికి వెళ్ళినా అక్కడ కానీ, ఆ చుట్టుపక్కల కానీ ఉన్న కాఫీషాపులపైనా, అక్కడ దొరికే రకరకాల కాఫీపొళ్ళపైనా ఓ కన్నేసి ఉంచుతాం.   కిరాణా కొట్టుతో మొదలెట్టి హై-ఎండ్ డిపార్ట్-మెంటల్ స్టోర్ వరకూ ఎక్కడికెళ్ళినా సరే అవసరమున్నా లేకపోయినా అక్కడ దొరికే కాఫీ బ్రాండ్స్ ఏంటో చూస్తాం, చూస్తాం కాదు పరిశీలిస్తాం. పరిశోధిస్తాం. ఆఘ్రాణిస్తాం. బేసికల్లీ కాఫీ గొప్పతనం అంతా దాని సువాసనలోనే గూడు కట్టుకుని ఉంటుందిట. జెస్సీ లేన్ ఆడమ్స్ అనే పెద్దమనిషి Coffee smells like freshly ground heaven అన్నాడు. అందుకే కొత్తగా, కొంచెం డిఫరెంటుగా అనినిపించినవాట్ని వదిలేసి బాగా పరిచయంవున్న, ముక్కుపుటాలకి తగుల్తూనే స్వర్గంలో, అఫ్ కోర్స్ బొందితోనే, ఉన్న ఫీలింగ్ తెప్పించే పాకెట్ ఒకటి సొంతం చేసుకుని కానీ ఇంటిదారి పట్టం. బైటికెళ్ళిన ప్రతిసారీ ఇలా చేస్తున్నామంటే మన గుండెజారి కాఫీలో గల్లంతైనట్టే.” రెండుమూడ్రోజుల క్రితం కొన్న బాన్-కఫే కాఫీపొడితో తయారుచేసుకున్న ఫిల్టర్ కాఫీలో దాని చేదుని డామినేట్ చెయ్యనంత క్వాంటిటీ (= మోతాదు, తెలుగులో మాట్లాడుతున్నప్పుడు అక్కడక్కడ తెలుగుపదాలు వాడటం తెలుగువాళ్ళ జన్మహక్కు అని అప్పుడప్పుడు గుర్తొస్తూ ఉంటుంది 🙂 ) పంచదార కలుపుతూ స్వామివారికి నా కాఫీ-థాట్ వివరించాను.

” అవునూ ఈ జెస్సీ లేన్ ఆడమ్స్ ఏంటి కలియుగ హిరణ్యాక్షుడా? గజాసురుడా? మొత్తం స్వర్గాన్నే పొడి కొట్టుకుని కషాయం చేసుకు తాగేసేట్టున్నాడు?,” స్వామి జోక్ చేస్తున్నాడని తెలుసు కనక చెప్పాను, “ఈ జెస్సీ యొక్క పెద్దమనిషిత్వం ఆరా తీద్దామని నెట్ లో పెద్ద పెద్ద వలలు వేసి వెతికినా దొరకలేదు. కలడు కలండనువాడు కలడో లేడో అంటున్నారు జనం.”

“అలాగా? ఇంతకీ ఈ కలడు కలండను వాడు … ఇదెక్కడో విన్నట్టుంది”

“కలఁ డందురు దీనులయెడఁ, గలఁ డందురు పరమయోగి గణములపాలం
గలఁ డందు రన్ని దిశలను, గలఁడు గలం డనెడువాఁడు గలఁడో లేఁడో,” స్వామీ! ఇదేనా? పదిహేనో శతాబ్దంలో పోతన గారు రాశారు.”

“అది సరే! ఒరిజినల్ గా ఈ మాటలన్నది కృతయుగంలో గజేంద్రుడు. ఆ మాటలకే కదూ శంఖుచక్రాల్నీ, గరుడాళ్వార్నీమర్చిపోయి చేతనున్న లక్ష్మి కొంగు అలా పట్టుకునే పరుగుపరుగున వెళ్లి గజేంద్రుణ్ణి రక్షించాను.ఆ రోజులూ, ఆ భక్తులే వేరు.”

ఫ్లాష్-బాక్ లోకి వెళ్ళిపోయిన విష్ణుదేవుణ్ణి ఇరుకున పెట్టే చాన్స్ దొరికింది.

“ఆర్యూ ష్యూర్, స్వామీ? దీనులనీ, యోగులనీ అనుక్షణం కనిపెట్టుకుని వుంటావా? మరీమధ్య నేరాలూ ఘోరాలూ జనాభాకి డైరెక్ట్ ప్రపోర్షన్లో జరిగిపోతున్నాయ్. బాధితుల్లో దీనులెవరూ లేరంటావా? లేక కలియుగం కాబట్టి అదంతే అంటావా? అదీ కాకపోతే జన్మలు కర్మల లెక్కల్నిబట్టీ ఈ లోకాన్నెవరూ బాగుచెయ్యలేరని నాలుగు చేతులూ ఎత్తేశావా?”

“పిచ్చి మూర్ఖుడా! జన్మలు, కర్మలు, యుగాన్ని బట్టీ దేవుడికీ మనిషికీ మధ్య దూరం పెరిగిపోడాలూ ఇవన్నీ మనిషికి జ్ఞానం, విజ్ఞానం లో-లెవెల్లో వున్న కాలానికి సంబంధించిన లెక్కలు. ఇప్పుడు మీ జ్ఞానవిజ్ఞానాలు ఇంతింతై వటుడింతై అన్నట్టు పెరిగిపోయాయి. వాట్ని మీ కష్టాలు తీర్చుకోడానికి వాడుకోకుండా భూమ్మీద పొల్యూషన్ – మానసిక, నైతిక, రాజకీయ అండ్ వాతావరణ కాలుష్యం పెంచడానికి వాడుకుంటున్నారు. కలియుగాన్ని నేనేం సృష్టించలా. మీరు చేసే పనుల, ఆలోచనలబట్టీ యుగాలు మారుతాయి. ఐన్-స్టీన్ కాలం గురించి ఏం చెప్పాడు? రెండు సంఘటనల మధ్య వుండే ఖాళీ / దూరమే కాలం అని చెప్పలా? మార్పులు సంభవించినప్పుడే కాలం ఏర్పడుతుంది అని తెలవట్లా? సో, మీ ప్రవర్తనల్లో ధార్మికత, నైతికత తగ్గుతున్న కొద్దీ యుగం దిగజారుతుంది. అవి పెరిగిన కొద్దీ యుగమూ పైకెక్కుతుంది. నాలుగు యుగాలు ఓ టైమ్ టేబుల్ ప్రకారం ఒకదాని తర్వాత ఒకటిగా రైలుపెట్టెల్లావస్తాయనుకుంటే పప్పులో కాలేసినట్టే, కాదు కాదు రైలు పట్టాలు తప్పినట్టే. మీరంతా ధర్మాన్ని అర్ధం చేసుకుని ఈ క్షణం నుంచీ అందరూ తు.చ. తప్పకుండా ఫాలో అవ్వండి ఇప్పటికిప్పుడు కృతయుగం (=సత్యయుగం) ఎందుకు మొదలవ్వదో చూస్తాను.”

“అదేంటి స్వామీ! కలియుగం అంటే దుష్ట సమయం, అప్పుడు జనం పాపకర్ములై, భ్రష్టాచారులై బావు చెయ్యలేనంత పాడైపోతారు, కల్కి అవతారం వచ్చేవరకూ అని మేమనుకునేదంతా….”

“ఫ్రాంక్లీ స్పీకింగ్, మనుషుల విషయంలో నా ఎక్స్పెక్టేషన్ ఏంటో భూమ్మీదున్న ఏడు బిలియన్ల జనాభాలో 0.1% మందికైనా అంటే డెబ్భైవేలమందికైనా సరిగ్గా అర్ధమైందో లేదో డౌటు నాకు. మీరు అనుకునేది, విన్నది, చదివింది ఇవన్నీ ఎన్ని వేల సంవత్సరాల నుంచీ ఎన్ని నోళ్ళలో ఎన్ని రూపాంతరాలు చెందిన ఇన్ఫర్మేషనో గ్రహించావా? నెక్స్ట్ కాఫీ కప్పుకి ఒక కమ్యూనికేషన్ ఎలా డిస్టార్ట్ ఔతుందో అంటే ఎలా వక్రీకరిస్తుందో ఒక కధ ద్వారా చూపిస్తా నీకు.”

“మేమేనేంటి స్వామీ! ప్రపంచంలో ఎన్ని మతాలున్నాయ్? నువ్వనే 0.1%లో వాళ్ళూ ఉన్నారు కదా?”

“మతాలూ, వేషాలూ మీరు పెట్టుకున్నవి. నా డిక్షనరీలో మతం అనే మాటే లేదు. నేనేమన్నా అందర్నీ ఉద్దేశించే అంటా. నన్ను మొదటగా దర్శించిన ఋషులకి, ద్రష్టలకి ఆ విషయం కరెక్టుగానే అర్ధమైంది. తరవాత్తరవాత అర్ధాలు మారిపోయాయ్.”

“మరి కల్కి అవతారం మాటేమిటి?”

“కలియుగం – సో కాల్డ్ కలియుగం – మొదలై ఐదువేల ఏళ్ళయింది కదా? ఇంకా నాలుగు లక్షలా ఇరవైఏడు వేల సంవత్సరాల టైముంది కల్కి రావడానికి. అంతవరకూ ఏం చేస్తారు మీరంతా? ఈగలు, దోమలు తోలుకుంటూ; ఈగ, బాహుబలి, బ్రూస్ లీ, రాష్ట్రవిభజన, కోడిపందాలు, పుష్కరాలు, జాతకాలు, పాప క్షమాపణలు, పవిత్రయుద్ధాలు, గాడిదగుడ్డు… వీటన్నిట్లోపడి వెర్రాళ్ళల్లా గడుపుతారా?”

“మరేం చెయ్యమంటావు స్వామీ? ఇంతకంటే ఏం చెయ్యగలం?”

“అంతరాత్మ పలికే వేదం వినండోయ్,  దాని ప్రకారం నడుచుకోండి”

“ఎలా?”

“విధాత తలపున ప్రభవించిన అనాది జీవన వేదం ఏం చెబుతోంది? అది అర్ధం చేసుకోండి. ప్రాణ నాడులకు స్పందననొసగిన ఆది ప్రణవనాదం ఏం చెయ్యమంటోంది? అది చెయ్యండి. కనుల కొలనులో ప్రతిబింబించిన విశ్వరూప విన్యాసాన్ని తిన్నగా చూడండి. విశ్వరూపంలో మీ పొజిషన్, పాత్ర ఏంటో మొత్తం తెలుసుకోండి. ఎదకనుమలలో ప్రతిధ్వనించిన విరించి విపంచి గానాన్ని వీనుల విందుగా వినండి, పాడండి.ఎవరికివాళ్ళు ఈ నాలుగూ చేస్తే కల్కిఅవతారం రావాల్సిన పనేముంది?”

“అంటే జ్ఞానవిజ్ఞానాల్ని సద్వినియోగం చేసుకోడానికి ఇంకా నాలుగులక్షల ఏళ్ళ  టైముందన్నమాట.”

“ఆఁ వుంది. ఆలోపు ఏ గ్రహశకలమో భూమ్మీద పడకపోతే!”

స్వామివారు ఇవాళ కొంచెం ఆవేశపడుతున్నారు ఒక బ్రేక్ ఇస్తే మంచిదనిపించింది. “స్వామీ! కాఫీ కప్పు నిండుకుంది. మీరు ఓకే అంటే వెళ్లి ముప్ఫైయ్యారో కాఫీ కలుపుకొస్తాను.”

“ఓకే” అంటూ స్వామివారు వైకుంఠపు కిచెన్ లోకి వెళ్ళారు. అక్కడ శ్రీమాత చేతి కాఫీ, నందనవనంలో ఇంద్రుడు పండించి పంపిన ఫ్రెష్ అరబికా కాఫీగింజల డికాక్షన్, పాలకడలి పాలు, అమృతపు పంచదారతో శ్రీమాత కలిపిన కాఫీ దేవదేవుడు ఆఘ్రాణించి ఆస్వాదిస్తున్న దృశ్యం ఊహించి, అలాంటి దివ్యకాఫీ (దుష్ట సమాసం! డివైన్ కాఫీ అనాలి) మనమెప్పుడు తాగుతామా అనికూడా అనిపించి, Heaven must be like fresh ground coffee అని జెస్సీ లేన్ ఆడమ్స్ గారి మాటల్ని తిరగేసి అనుకుంటూ నేనున్నూ ఈ పంచభూతాత్మకమైన కిచెనునందు ప్రవేశించితిని. ప్రవేశించి,తిని, ఆ పైన కాఫీకప్పుతో తిరిగివచ్చెదను. బై4నౌ. _/\_ 🙂

స’శేషం’

హెల్త్ బుక్ ప్రింటింగ్ మిస్టేక్ = కళ్ళకింద కారీ బాగ్స్; మరి మంత్రాలబుక్కులో అచ్చు తప్పులు=?

ఈ మధ్య టీవీల్లో మంత్రోపదేశాలు, యంత్రతంత్రాల మీద పుస్తకాలు ఎక్కువైపోయాయి. దేవుణ్ణి ప్రత్యక్షం చేస్తామనే స్వామీజీల కెరీర్లు కూడా బాగా నడుస్తున్నాయి. ఓకే, కూటి విద్యలు కూటి కొరకే అని తెలుసుకదా! కూటి కొరకే అన్నది కోటి కొరకే అని అర్ధం చేసుకుని పాపం టీవీగురువులు, యంత్రతంత్ర గ్రంధాల రచయితలూ, దొంగస్వాములు వాళ్ళ శక్తి కొద్దీ సమాజానికి “సేవ” చేస్తున్నారు. వారి దేశభక్తిని, సేవాభావాన్ని మనం అర్ధం చేసుకోగలం. సేవ+అభావము = సేవాభావము అనగా సేవ లేమి = సేవ లేకపోవటం అనే అర్ధం తీసుకునే వాళ్ళని ఆ స్వామీజీలు ప్రత్యక్షం చేసుకున్న దేవుళ్ళు కూడా బాగు చెయ్యలేరు. నిజంగా వాళ్ళని, వాళ్ళ పుస్తకాల్ని, యంత్రతంత్రాలని, మంత్రోపదేశాల్ని నమ్మి ఫాలో ఐపోయే భక్తశిఖామణుల గురించే ఆలోచించాలి.
ఏ నాడు ఏ సందర్భంలో అన్నాడోగానీ మార్క్ ట్వైన్ Be careful about reading health books. You may die of a misprint అన్నాడు. బహుశః, అంటే Probably, చంటబ్బాయ్ లో శ్రీలక్ష్మి కనిపెట్టిన బంగాళదుంప భౌ భౌ లాంటి హెల్త్ ఫుడ్ బారినపడి ఉంటాడు. ఆయన లాజిక్కు ఈ యంత్రతంత్ర మంత్రోపదేశాలకి వర్తించదని గారంటీ ఏమన్నా వుందా? మంత్రోపదేశ గురువుల బాక్ గ్రౌండ్ ఏమిటో, ఏ అచ్చుతప్పుల గ్రంధాలు చదివి బట్టీపట్టి ఆ ఉపదేశాలు చేస్తున్నాడో ఎవరికి తెలుసు?
హెల్త్ బుక్ లో ప్రింటింగ్ మిస్టేక్ వల్ల చావు రాక పోయినా ఏ కన్నో లొట్టపోవచ్చు, మొహం పీక్కు పోవచ్చు, కళ్ళ కింద కారీ బాగ్స్ రావచ్చు. వచ్చినా అవన్నీ గ్రాఫిక్స్ లో ఎడిట్ చేసెయ్యొచ్చు. అదెలాగో దూకుడు సినిమా చూసినవాళ్లకి తెలుసు. వాళ్ళనడిగి తెలుసుకోవచ్చు.
మంత్రతంత్రాల్లో తెలీని తప్పులుంటే అవి ఫాలో అయిపోయినోళ్ళ గతి ఏమిటో? ఫాలో అయ్యి “పోవడమే” కావచ్చు! 😉

సారంగ సాహిత్య వార పత్రికలో నా అం’తరంగం’ click here -> బాపూరమణీయం@వైకుంఠం

Picture courtesy : సారంగ సాహిత్య వార పత్రిక

కుజగ్రహం పైన మనిషి నివాసానికి తగిన ఇళ్ళు డిజైన్ చెయ్యమంటూ నాసా పోటీ పెట్టిందిట. సమీపభవిష్యత్తులో (వామ్మో ఇంత పెద్ద తెలుగు పదమే? రాసేప్పటికి ఆయాసం వస్తోంది కదా! నియర్ ఫ్యూచర్ అనేస్తే పోలా?) మార్స్ మీద మానవుల హల్ చల్ మొదలైపోయేలాగే వుంది. మనం కూడా మార్స్ ఆర్బిటర్ మిషన్ మొదలుపెట్టాం కదా! సైంటిస్టులు వాళ్ళ పనివాళ్ళు చేసుకు పోతారు కానీ సామాన్యుడి వ్యధ వాళ్లకి పట్టదు కదా. వాళ్ళు మేధావి వర్గం వాళ్ళేకదా, మేధావి లేబుల్ పెట్టుకున్నవాళ్లకి వచ్చిందల్లా సామాన్యుణ్ణి ఐదర్ రెచ్చగొట్టి బకరాని చెయ్యడం ఆర్ పత్రికల్లో టీవీల్లో ఫోటోజెనిక్ చర్చలు చెయ్యడం అంతేకదా! నేనూ, రాజకీయనాయకులూ, మతాధిపతులు, ఆధ్యాత్మికవేత్తలు తప్ప సామాన్యుల్ని నిజంగా పట్టించుకునేవాళ్ళెవరూ లేరు. మా అందరి వుద్దేశం ఏంటంటే సైంటిఫిక్ రీసెర్చి తో పాటే –

మార్స్ పైన ఇళ్ళకి ఏ విధమైన వాస్తు పాటించాలి, అక్కడ పుట్టేవాళ్ళ జాతకాలు వ్రాసే పద్ధతులు ఏమిటి (వాళ్ళని కంట్రోల్ చేసే గ్రహాల్లో భూమి కూడా వుంటుంది కదా, భూగ్రహపు గురుత్వం(gravity) మూఢత్వం, మతతత్వం, జారత్వం, చోరత్వాలతో కల్తీ అయివుంటుంది కదా మరి)

అక్కడ పుట్టేవాళ్ళ పేర్లలో ఏ అక్షరాలు ఎన్ని, ఏ స్థానాల్లో వుంటే మంచిది, అక్కడ రుద్రాక్షలు సాలిగ్రామాలు దొరకవు గనక వాటిని అక్కడికి సప్ప్లై చేసే విధానం ఏమిటి, వాటిని అక్కడ దొరికే రాళ్ళతో రిప్లేస్ చెయ్యడం గురించి వేదాల్లో ఏమైనా ఆధారాలున్నాయా,

అక్కడ నదులకి పుష్కరాలు ఎప్పుడు వస్తాయి? (ఈ మధ్యే కుజుడిపై నీటి ప్రవాహాల ఆనవాళ్ళు దొరికాయి) ఆ నదుల్లో జల్లాల్సిన మట్టి అంగా రకుడి నుంచి తీసుకోవాలా? భూమ్మీదనుంచి దిగుమతి చేసుకోవాలా వంటి అంశాలపై పరిశోధనలు మొదలుపెడితే మంచిది.

కుజగ్రహవాసులు ఇక్కడి టీవీఛానల్ ఆధ్యాత్మికవేత్తలని లైవ్ లో “ధర్మ”సందేహాలు అడగటానికి హాట్-లైన్ సౌకర్యం ఏర్పాటు చెయ్యడానికి ఇస్రో పరిశోధనలు మొదలెట్టాలి.

అంతేకాకుండా అక్కడ మన సినిమాలు రిలీజ్ చెయ్యడానికి ఉన్న అవకాశాలు, అక్కడి పేదలకి ఆరోగ్యశ్రీ, పక్కాఇళ్ళ నిర్మాణం, అక్కడి రాష్ట్రాలకి
ప్రత్యేకహోదాలు, పాకేజీలు, మార్స్ మీద మన సిటీలు నిర్మించడానికి సింగపూర్ నుంచి ప్లాన్లు, (టర్కీనుంచి కూడా) – ఇవన్నీ పరిశీలించాలి.

కుజగ్రహం మీద బీఫ్ తినవచ్చా లేదా అన్నది కూడా ఇప్పుడే తేల్చేసుకుంటే మరీ మంచిది. ఇన్-ఫాక్ట్ బీఫ్, మటన్ తప్ప ఇంకే చెత్తయినా తినచ్చు అని రూల్ పెట్టేస్తే భూమ్మీదున్న సగం సమస్యలు మార్స్ పైకి చేరుకోలేవు.

Ooops! కల్తీకల్లు సమస్య ఒకటుంది కదూ! ఇప్పుడే మార్స్ మీద గుడుంబా బాన్ చేసేసి మంచి కల్తీ లేని కల్లు అక్కడికి ఎగుమతయ్యేలా చూసుకుంటే అన్నెససరీ కాంప్లికేషన్స్ ఉండవు, వాడ్డూయూ థింక్?

ఘటోత్కచుడు అన్నాడో పింగళి నాగేంద్ర రావు గారు అనిపించారో గానీ ఎవరో ఒకరు పుట్టించకుండా మాటలెలా పుడతాయి అన్నది మహామీనింగ్
ఫుల్ డైలాగు. భాషాశాస్త్రపు మూలాల్ని కదిలించే వాక్యం. కొత్త మాటలు పుట్టించినందుకు లంబుజంబూలకి వేసిన వీరతాళ్ళ కాన్సెప్టుక్కూడా తెలుగు నేల మీద ప్రాచుర్యం ఎక్కువ. ఇప్పుడా కాన్సెప్ట్లని తుళ్ళూరు రైతులు(ట) మాంచి వెరైటీగా వాడుతున్నారు. వాళ్లకి వీరతాళ్ళు గారంటీ. ఎందుకంటే కొత్తమాటలే కాదు ఎవరో ఒకరు పుట్టించకుండా కొత్త దేవుళ్ళు కూడా పుట్టలేరు అని కొత్తర్ధం తీసుకుని చంద్రబాబుకి ఓ గుడి కట్టిస్తన్నారు. ఆయన వల్లనే తుళ్ళూరు అమరావతిగా మారుతున్నందుకు అని న్యూస్ పేపర్ ఉవాచ. ఇలాంటి విషయాల్లో తెలుగుతేజాలు కొంచెం స్లో అనే చెప్పుకోవాలి. ఐ మీన్ తమిళతంబిలతో పోల్చినప్పుడు. మనవాళ్ళు ఎక్కువగా విగ్రహాలకీ, ఫ్లెక్సీలకీ పాలాభిషేకాలు చెయ్యడంలో స్పెషలైజ్ చేసారు. తమిళతంబీలు ఎమ్జీయార్, జయలలిత, ఖుష్బూ, ఇత్యాది ద్రవిడలోకదేవతలకి ఆలయాలు కట్టించి పూజిస్తూ కొన్ని మెట్లు పైనే ఉన్నారు. బాహుబలి తీసి మనం, అంటే తెలుగువాళ్ళం(ప్లీజ్ సీ నోట్ బిలో), ఖర్చులో కలెక్షన్స్ లో (Please don’t talk about content, okay?) వరల్డ్ సినిమాకి సరిసాటి అని నిరూపించిన ఈ సందర్భంలోనే తెలుగుతేజాలు తమిళబాజాలని అధిగమించాలని నిర్ణయించుకోవడం ముదావహం. ఇప్పుడీ గుడికి ప్లాన్లు అవీ కూడా సింగపూర్ నుంచే వస్తాయా అనేది ఇంకా తెలియవలిసివుంది. గుడికి మూలవిరాట్టు చంద్రబాబే కానీ ప్రత్యేక రాష్ట్ర ఏర్పాటుకి దేర్ ఫోర్ కొత్త రాజధాని నిర్మాణానికి మూలకారకులైన కేసీఆర్, సోనియాలని కూడా పరివార దేవతలుగా ప్రతిష్టిస్తే మంచిదేమో? ప్రత్యేక పాకేజీ మరియు హోదాలు సంపాదించటానికి ప్రత్యేకపూజలు చెయ్యడానికి – కాళహస్తిలో రాహు కేతు పూజల్లాగా – మోడీకి, అరుణ్ జైట్లీకి కూడా ఉపఆలయాలు కట్టించి ప్రధాన పూజారిగా వెంకయ్యనాయుణ్ణి నియమిస్తే మరీ మంచిది. వాడ్డూయూ థింక్?
(నోట్: ఆంగ్లపద మిశ్రిత త్రిలింగభాష (తేంగ్లము=Tenglish) ను వాడి వాడి తెలుగు వాళ్ళం అని అప్పుడప్పుడు గుర్తు చేసుకోవలసి వచ్చుచున్నది)

గత వారంలో జరిగిన రెండు సంఘటనలు, అవి జరిగిన తీరు వేరే అయినా వెనక వున్న కారణాలు సంస్కృతిలో పేరుకుపోయిన కుళ్ళిపోయిన భాగాల్ని-ఒకటి ప్రజల్లో పెరుగుతున్న మూఢత్వాన్నీ రెండోది పబ్లిక్ సేఫ్టీ విషయంలో ప్రభుత్వాల అలసత్వాన్నీ- హైలైట్ చేస్తున్నాయి. ఎవరిదో స్వార్ధానికి మూఢత్వం జోడైతే పుట్టిన భూతం నాలుగేళ్ల మనుసాగర్ ని మింగేసింది. పబ్లిగ్గా టీవీల్లో అదృష్టతాయెత్తులూ, అద్భుతకవచాలు, అర చేతుల్లో స్వర్గాలు అమ్మేవాళ్ళు వాటిని కొనుక్కునేవాళ్ళు ఒక ఎత్తైతే తమ పదవీవ్యామోహం ధనదాహం తీర్చుకోడానికి క్షుద్రదేవత రక్తదాహం తీర్చే దరిద్రులు మరో ఎత్తు. వాళ్ళుకూడా సంఘంలో నాగరీకుల ముసుగుల్లో వున్నారు. బలి ఇచ్చి దొరికిపోయినవాడే అసలు నేరస్తుడు కావచ్చు. కానీ వాడికి డబ్బిచ్చి ఈ క్షుద్రకార్యం చేయించిన కోరికలభూతం ఇంకెవరో ఉండే అవకాశం లేదూ? కావాల్సినంత వుంది. ప్రొమోషన్ కోసం ప్రత్యంగిరా హోమాలు చేయించి ప్రత్యర్ధిని పడగొట్టాలని చూసే ప్రొఫెషనల్స్ ఉన్న సొసైటీ మనది. ఆ కోణంలో ఈ కేసుని పరిశీలించొద్దూ? వాడ్డూయూ థింక్?డ్రెయినేజ్ హోల్స్, బోరుబావులు ఎంతమందిని పొట్టనపెట్టుకున్నా కార్పోరేషన్లు, సిటిజెన్లలో సేఫ్టీ ఎవేర్-నెస్ పెరిగిన సూచనలు కనబడడం లేదు.
స్టేట్ ని సింగపూర్,అంకారా చేసేస్తాం అని గొప్పలుచెప్పే నాయకులకి ఆ (ప్ర)దేశాల్లో వుండే మంచి పరిపాలనా పద్ధతులు, ప్రజల్లోవుండే సివిక్-సెన్స్ పైన అవగాహనవుండి మాట్లాడతారో లేక అవన్నీ ఊకదంపుడు కబుర్లేనోగానీ చిన్నారి అదితి ట్రాజెడీ తర్వాత సిటీలోవున్న కాలువలు, డ్రెయిన్సు విషయంలో భద్రత పెంచేవైపుగా చర్చ జరుగుతున్నట్టు లేదు. ఆ పాప చదివిన స్కూలువాళ్ళకి పిల్లలు మెట్లెక్కుతూ జారి కాలువలో పడే అవకాశం ఉందనే ఊహకూడా వచ్చినట్టు లేదు. మీడియా ఇలాంటి విషయాల్లో ఎలా ప్రవర్తిస్తుంది, ఎంత బాధ్యతగా ఉంటుందో పుష్కరాల టైములో వాళ్ళు చేసిన చర్చల్లోని ప్రొఫెషనలిజం చూస్తే తెలుస్తుంది. కనక వాళ్ళ మీద ఆశ పెట్టుకోవడంలో అర్ధంలేదు. వాడ్డూయూ థింక్?

తిరుపతి కొండల్లో అంజనాద్రి మీద స్వామి సహజసిద్ధ శిలామూర్తిగా కనిస్తాడు. వీరభక్తులు తాళ్ళు వేసుకుని ఆ మూర్తిని చేరుకొని పూజలు, అభి షేకాలు చేసి వచ్చార్ట. త్వరలో ఆ మూర్తికి నామాలు, ఆ చుట్టూ కొట్లూ, రోడ్లూ, వగైరాలన్నీ – అన్నట్టు మర్చిపోయా హుండీలూ, టికెట్లూ, కొబ్బరికాయలు కూడా – ఏర్పడిపోతాయి.

ప్రకృతి సహజమైన ప్రతిదాంట్లోనూ నేనున్నాన్రా నాయనా వాటన్నిటికీ తగిన గౌరవం ఇచ్చి చెట్లనీ, జంతువుల్నీ, పర్యావరణాన్నీ కాపాడండ్రా బాబూ అని చెప్పడానికో ,

శేషాచలంలో ఎర్రచందనం స్మగ్లింగ్ ఎవరు చేయిస్తున్నారో చూడ్డానికో

తిరుమల ఆలయంలో “ప్రముఖుల” రద్దీ “తట్టుకోలేక” కాస్త బ్రేక్ తీసుకుని పచ్చిగాలి పీల్చుకోడానికో స్వామి పర్వతశిలలో వెలిస్తే అక్కడికెళ్ళి మనం అతి చెయ్యడం అవసరమా? దూరంనుంచే చూసేలా వ్యూ పాయింట్ పెట్టి అక్కడ భక్తులకి పర్యావరణ సమస్యలు వివరించి వాళ్ళు పర్యావరణ రక్షణకి పాటుపడేలా ప్రోత్సహిస్తే భూదేవి భర్త ఎక్కువ సంతోషిస్తాడేమో కదా? కదా ఏంటి.. నిస్సందేహంగా సంతోషిస్తాడు. వాడ్డూయూ థింక్?

_/\_ 🙂 _/\_

బాలగణేష్ తెలుసా? ఇంకా తల్లిపాలు తాగుతున్న పసివాడు. కానీ ఉట్టుట్టి పసివాడు కాదు. వాడీమధ్య ప్రదర్శించిన లీలలో పెద్ద మెసేజి వుంది. 

(photo courtesy: wallpaperssfree.com)

బాలగణేశుడు ప్రస్తుతం తిరుపతిలో సెటిల్ అయ్యాడు. వాడి సైజు, చేష్టలు ఇంకా తల్లిపాలు తాగే పసివాడే అని చెప్తున్నాయి. వాడుట్టి పసివాడు కాదు. పాపం! పసివాడు!! అనుకోకుండా బావిలో పడిపోయి మంద నుంచి విడివడ్డాడు. దురదృష్టం కొద్దీ తనవాళ్ళకి దూరమైనా గుడ్డిలో మెల్లలా నీళ్ళులేని బావిలో పడి ప్రాణాలతో బయటపడ్డాడు. అందులోంచి బైటికొస్తూ, తన వాళ్ళకోసం వెతుక్కుంటూ అటూఇటూ పరుగులు పెడుతున్న వాడి కదలికలు చూడ్డానికి ఎంత ముద్దుగా వున్నాయో! కుటుంబానికి, తనకలవాటైన లోకానికీ, జీవితానికీ దూరమైపోవడం వాడిలో కలిగిస్తున్న స్ట్రెస్, ట్రౌమా, భయం, … అన్నిట్నీ మనకి కనబడకుండా దాచిపెడుతూ. పుట్టినప్పట్నుంచీ తనని కంటికి రెప్పలా కాచుకున్న తల్లినీ, పినతల్లుల్నీ, మేనత్తల్నీ వెతుక్కుంటూ అడవిలోకి పరుగెత్తాడు. తనకి ఆటలు నేర్పించి, తనతో ఆడుకుని, అప్పుడప్పుడూ బుల్లీ చేసి పిల్లాటల్లోనే జీవనసమరానికి కావాల్సిన నేర్పునీ, ఓర్పునీ అలవాటు చేసిన తన కజిన్ బ్రదర్సూ,సిస్టర్స్ ని పిలుస్తూ వెతుక్కున్నాడు.

ప్చ్! వాడి బంధుగణం అప్పటికే ఆశ వదిలేసుకుందో, మనుషుల హడావిడికి భయపడి దూరంగా వెళ్ళిపోయిందోగానీ అడివిలోకి వెళ్ళిన బుడ్డోడు అంతలోనే తిరిగి వూళ్ళోకొచ్చేసాడు. వాడి అదృష్టం బావుంది! చుట్టుపక్కల అడవుల్లో పులో, చిరుతపులో వున్నా, దరిదాపుల్లో తోడేళ్ళు, దుమ్ములగొండ్లు వున్నా అక్కడితో వాడి కధ ముగిసేదేమో. వాణ్ని, వాడి కుటుంబాన్నీ అడవుల్లోంచి బయటపడేలా చేసిన మానవనాగరికతే ఒక రకంగా వాడు బ్రతికి వుండడానికీ కారణం అయ్యింది, దగ్గర్లో క్రూర(?)మృగాలుండే అవకాశం లేకుండా చేసి. మరోపక్క లోతైన అడివిలోకి ఒంటరిగా వెళ్లొద్దని వాడి సహజజ్ఞానం చెప్పింది, ఏ ప్రమాదాల బారిన పడకుండా బ్రతుకు జీవుడా అనుకుని మళ్ళీ మనుషుల మధ్యకొచ్చిపడ్డాడు. తెలివైనవాడే. అందుకే గణేశుడి పేరు పెట్టుకుని ఆయన మేనమామ వేంకటేశ్వరుడి అండన చేరాడు. కానీ, వాణ్ణి ప్రకృతిమాత వొళ్ళోకి చేర్చితేనే వాడికి తల్లి పార్వతి దగ్గరున్న హాయి, సంతోషం. పార్వతే ప్రకృతి. కాదా? తిరుపతి జూ లో బెంగగా, ఒంటరిగా ఏదో ఆలోచనలో మునిగిపోయినట్టున్న వాడి ముఖం చూస్తుంటే ….. ప్చ్!

వినాయక చవితి దగ్గర పడుతుండగా బాలగణేశుడు తన ఈ ‘లీల’ ద్వారా మనకేమన్నా సందేశం ఇస్తున్నాడా? ఐ థింక్ సో. నాకైతే ఆయన చెప్పేది ఇలా వినబడింది –

లీల అంటే మాయకాదు, మంత్రంకాదు. లక్షల లీటర్ల పాలు తాగడం అసలే కాదు. మనిషి మనసుని సున్నితంగా స్పృశించ గలగడమే, దానిని ఆర్ద్రం చెయ్యటమే భగవంతుడి నిజమైన లీల. అలాంటి లీలకి ప్రతి స్పందించ గలగటమే నిజమైన భక్తి. రంగులు కెమికల్స్ తో కూడిన నా విగ్రహాలని తగ్గించి పర్యావరణ వినాయకులని తయారుచేసుకుంటున్న మీరంతా ఇకపై పత్రి మీద కూడా శ్రద్ధ పెట్టండి. పత్రినిచ్చే ఇరవైఒక్క రకాల వృక్షజాతులు రకరకాల కారణాలతో అంతరిస్తున్నాయి. పర్యావరణ విధ్వంసం(Habitat Destruction), వాతావరణ కాలుష్యం, మితిమీరిన వ్యాపార మనస్తత్వం, ఆధ్యాత్మికత పేరుతో జరుగుతున్న వ్యాపారం – ఇవన్నీ కలిసి ఆ వృక్షాల్ని నాశనం చేస్తున్నాయి. ఈసారి చవితికి నా పూజకి పత్రి తక్కువగా కొనండి. ప్రతి చవితికీ పత్రినిచ్చే మొక్కల్ని అన్ని వూళ్ళల్లో నాటి పెంచండి. రక్షించండి. వీలైతే ప్రతి గ్రామానికీ, నగరానికీ ఒక సహజ వనం, అరణ్యం వుండేలా చూడండి. నాకు ఒక తలనిచ్చి గజాననుడిని చేసిన ఏనుగుజాతి సుఖంగా వుంటే నాకూ, మా అమ్మకి ఎంతో సంతోషం. మాకోసం ఏనుగులకి అత్యవసరమైన అడవులు నాశనం కాకుండా చూడండి. పర్యావరణం (ఎన్విరాన్-మెంట్) దెబ్బతింటే మా అమ్మకే దెబ్బ తగిలినట్టుంటుంది నాకు. మీకు తెలుసుగా మా అమ్మ పార్వతికి ప్రత్యక్ష రూపం ప్రకృతి. మా పిన్ని గంగకి ప్రత్యక్షరూపం నీరు. పచ్చటి ప్రకృతీ, స్వచ్ఛమైన నీళ్ళు వున్నచోట నేను సంతోషంగా వుంటాను, ఎంతైనా ఏనుగుతలవాణ్ణి కదా! 🙂 నా సంతోషం మీకు శుభమని, సంతోషమని నమ్మితే మీవాళ్ళందరికీ ఈ నా మాటలు చెప్పండి. మరీ మరీ చెప్పండి. సీ యూ  సూన్!!

స్వామీ! వినబడింది. ముందుగా నీ మెసేజి ఇలా బ్లాగులో పోస్టు చేస్తున్నాను. గజమాలలు, లక్షపత్రి పూజలు, వేలంపాట లడ్డూల కన్నా శ్రద్ధా, భావం, ఆచరణలకి నువ్వు ఎక్కువ సంతోషిస్తావని తెలుసుకున్నాను. ఇప్పుడు శ్రావణమాసం కదా! శనగలు పంచేప్పుడు ప్లాస్టిక్ సంచులు వాడొద్దని మా ఇంట్లో చెప్పాను. వాయనాలతో పాటు ప్లాస్టిక్ గిఫ్ట్లు ఇవ్వద్దని చెప్పాను. ఇలాగే అన్ని సందర్భాల్లోనూ అవసరమైన మార్పులు చెయ్యడానికి ప్రయత్నిస్తాను. ఉడతా భక్తిగా ! ఉంటా మరి! _/\_ 🙂

4ksy

292929292929292929292929292929292929292929292929292929292929292929292929292929292929292929

Welcome to the 29th cup of Coffeethva! 🙂 టైటిల్ చూసి ఇదేదో ఐక్యరాజ్య సమితిని వెక్కిరించడం అనుకోకండి. ఏదో అక్రోనిమ్ కుదిరింది కదా అని అలా …. అంతే!

ఇరవై ఎనిమిదో కప్పుకాఫీ లాగిస్తూ డైనమిక్ పవర్ ఆఫ్ యూనివర్స్ అనేదాన్ని డిఫైన్ చేసేసాం గుర్తుందా? దానికి బ్రహ్మ, ద క్రియేటర్ అని నామకరణం చేసేసాం.ఆ పవరుతో చిన్న ప్రాబ్లం ఒకటుంది. ఒక్కోసారి జీవుల్లో అది ఔట్ ఆఫ్ కంట్రోల్ ఐపోతూవుంటుంది.అలాంటప్పుడు జీవుల్లో కలిగే విపరీతపు పోకడల్నే అసురత్వం, రాక్షసత్వం, దానవత్వం, డెమోనిక్ లాంటి లేబుల్స్ వేసేసి అదేదో మనకంటే వేరయిన, ప్రత్యేకజాతి అనుకుంటాం. హిరణ్యాక్ష హిరణ్యకశిపులు, రావణాసురుడు, నరకాసురుడు, కీచకుడు, దుర్యోధనుడువంటి చిన్నచిన్న రాక్షసులతో మొదలుపెట్టి ఇప్పుడు చాలా కామన్ గా కనిపిస్తున్న భూబకాసురులు, ఇసుక హిరణ్యాక్షులూ, మతభస్మాసురులు, రాజకీయ జరాసంధులు, మీడియామూకాసురులూ,మృగాళ్ళనబడే మహిషాసురులు వంటి పెద్ద రక్కసుల వరకూ అంతాకూడా ప్రోడక్ట్స్ ఆఫ్ పెర్వర్టెడ్ రజోగుణ. ఈ రజోగుణం గురించి బాగా స్టడీ చెయ్యడం మంచిదనిపిస్తోంది కదా?

Let me hunt for some cow dung cakes here, షార్ట్ బ్రేక్ ఫర్ ఎ పిడకలవేటన్నమాట!

ఒక్క మనదేశం రాక్షసుల పేర్లే ఇచ్చినందుకు ఎక్కడ ‘మన’రాక్షసుల మనోభావాలు నొచ్చు కుంటాయో, మమ్మల్ని గుర్తించనేలేదని ఇతర దేశాల రాక్షసులు ఏం చిన్నబుచ్చుకుంటారోనని కొంచెం ఆదుర్దాగానేవుంది! ఎన్నెన్ని రకాలుగా మనుషుల్లో మనుషులు తారతమ్యాలు సృష్టించుకు విడిపోయినా మనుషులంతా ఒక్కటే కదా!(బ్లడ్-గ్రూపులు చూడనంతవరకూ 😉 ) అలాగే ఎక్కడవున్నా ఏమైనా ఎవరికి వారే వేరైనా రాక్షసులంతా ఒక్కటే, అందరు తాగేదీ రక్తమే, బ్లడ్-గ్రూప్ తో సంబంధం లేకుండా. కనక పైన చెప్పిన అసురులంతా ఐ.రా.స అంటే ఐక్య రాక్షస సమితికి ఉమ్మడి ఆస్తి అని గ్రహించాలని కాఫీత్వవాదుల విజ్ఞప్తి. అయినా సందర్భం వచ్చింది గనక హిట్లరు, సద్దాం, గడ్డాఫీ, లాడెన్లాంటి బాగా పాపులరైనవాళ్ళనేగాక చాప కింద నీరులా భూమిని చాప చుట్టేస్తున్న రాజకీయ/ఆర్ధిక /మత సిధ్ధాంతాసురులు ఎందరోబోల్డుమంది వున్నారని, ప్రపంచ అశాంతికి అహరహం కృషి చేస్తున్నారనీ గుర్తించాం. గుర్తిస్తూనే వుంటాం. కానీ ఏమీ చెయ్యం. రాష్ట్రవిభజనకి ముందు ఆంధ్రా ఎంపీల్లాగా!!

ఏం చెయ్యాలో ఆ….లో….చి….స్తూ ఉంటాం. ఎమ్మెస్ నారాయణలా. విష్ణువూ సరైన టైము వచ్చేవరకూ (పాపాలు పండేవరకూ) ఆ….లో….చి….స్తూ వుంటాడు నిజం నారాయణుడిగా. ఎందుకంటే ఈ రాక్షస విజృంభణ వెనక కొన్ని గవర్నమెంటల్ రీజన్స్ & పర్పసెస్ కూడా వుంటాయి. కర్మసిద్ధాంతం ప్రకారం దుష్ఫలితాలు అనుభవించాల్సిన జనం అందరికీ ఆయా ఫలితాలు సింగిల్ విండో పద్ధతిలో బట్వాడాచేసే పని రాక్షసులకి యమధర్మరాజు ఔట్-సోర్స్ చేసేస్తాడు. వీళ్ళంతా నరకానికి వచ్చేలోగా భూమ్మీద కొంత పని అయిపోతే కింకరుల వర్క్-లోడ్ తగ్గుతుందని కావచ్చు. (యమగోల ఎన్టీయార్ స్పీచిల ప్రభావం కావచ్చా అంటే ఏమో మరి). ఇక్కడ మన ఆలోచనలు, అక్కడ ఆయన ప్లాన్లూ రెండూ సరిగ్గా అస్సలేం తేడా లేకుండా మాచ్ అయిపోయిన క్షణంలోనే ఆయన భూమ్మీద ఎంట్రీ ఇస్తాడు. సో, ద పాయింట్ ఈజ్ దిస్ > మనుషుల ఆలోచనలు భగవంతుడి ఆలోచనలకి ఇంచుమించు సరిసాటి అయిపోవాలి. బ్రూ కాఫీ ఇచ్చి ఫిల్టర్ కాఫీ అనేసుకోమంటే కుదర్దు. ఇస్తే ఫిల్టర్ కాఫీ ఇవ్వాలి. అది కుదరకపోతే ఇచ్చిన బ్రూ అయినా అచ్చంగా సౌత్ ఇండియన్ ఫిల్టర్ కాఫీలా వుండితీరాలి. మరది అంత వీజీ కాదుగదా! బాల కార్మికులు, ఆడపిల్లల హత్యలు, రైతుల ఆత్మహత్యలు, రెక్-లెస్ రాజకీయాలూ, ఈ…లూ, ఆ…లూ, లాలూ…. ఇన్నిట్నీ సమాజం కళ్ళు, చెవులు, నోరు మూసుకుని చర్మాన్ని మందం చేసేసుకుని భరించేస్తుంటే మనిషికీ, దేవుడికీ ఫ్రీక్వెన్సీ అండ్ వేవ్ లెంగ్త్ ఆఫ్ థాట్ మాచ్ అవ్వవు. మాచ్ అయ్యేవరకూ ఇంద్రాది దేవతలు భూదేవితో కలిసి పాలసముద్రంలోవున్న విష్ణువు దగ్గరికెళ్ళి మొర పెట్టుకోరు. ఆయనా యాక్షన్ తీసుకోడు. ప్రత్యేకపాకేజీలు, హోదాలు ఏవీ ప్రకటించడు.
సరే ఆ సంగతులలా వుండనిద్దాం. ఈ మాటల సందర్భంలో ఒక విషయం తేలింది. అది-మనిషి = బ్రూ కాఫీ అయితే దేవుడు=ఫిల్టర్ కాఫీ. అందుకే తప్పని సరై బ్రూ తాగినవాడు ఫిల్టర్ కాఫీకై అర్రులు చాచినట్టు జీవాత్మ పరమాత్మకోసం ఆరాటపడుతూవుంటుంది. కాఫీ బ్రహ్మ విష్ణు శివాత్మకం అనడానికి ఈ మాత్రం లాజిక్ చాలదూ? చాలు. కానీ ఇంకా డిటైల్డ్ గా చెప్పుకోవచ్చు. ముప్ఫైయ్యోకప్పు కాఫీకి అదో మంచి ఎక్స్క్యూజ్ కూడా. సో, ఈ సోది ఇక్కడితో ఆపి నెక్స్ట్ కాఫీకి ఫిల్టర్ వేస్తా. ఆఁ! అన్నట్టు ఇంకో చిన్న మేటరుంది – మొన్న గాడిదలు, గానుగెద్దులకి సంబంధించి నోట్ పెట్టాలనుకుని మర్చిపోయా. పాపం గాడిదల్ని బండపడ్డ గాడిదలుగా, ఎద్దుల్ని – కాదు ఎడ్లని – గానుగెడ్లుగా మార్చింది మనుషులేకదా ? తోటి మనుషుల్ని కూడా గాడిదలు, ఎడ్లుగా మార్చేసేదీ మనిషి తాపత్రయాలే కదా? అలాంటప్పుడు ఆ జంతువులేవో వాటంతటవే అలా మారిపోయినట్టు మాటిమాటికీ వాటి మనోభావాల్నెందుకు గాయపరుస్తాం మనం? ఎందుకంటే వాటిని ఎక్కువగా తల్చుకునేది వాటిలా మారిపోయిన – rather మార్చబడ్డ – వాళ్ళే కనక. ఎనీవేస్, నిజానికీ నోట్ పెట్టాల్సినంత అవసరం కూడా లేదనిపిస్తోంది. ఇప్పుడెలాగా గానుగెద్దులు, మునిసిపాలిటీ ఎద్దులు లేవు. గాడిదజాతి అంతరించే దశకి చేరువౌతోందిట. విజయవాడ, ఆ ప్రాంతాల్లో గాడిదపాలకీ, మాంసానికి మహా గిరాకీట. ఖర్మ! గంగిగోవు పాలు గరిటెడైనను చాలు అన్న దేశంలో ఖరక్షీరానికి డిమాండ్ ఏఁవిటో? ఈ రీజన్స్ కాక సామెతలు వాడేంత తెలుగు వచ్చినవాళ్ళూ తగ్గిపోతున్నార్ట.

సో, డోంట్ హావ్ టు బాదర్ మచ్ అబౌట్ గాడిదాస్ అండ్ గానుగెడ్స్ 😉 బై 4నౌ_/\_ స’శేషం’
292929292929292929292929292929292929292929292929292929292929292929292929292929292929292929

ఇంట్లో అమ్మ నెలకి సరిపడా (అనుకుని) జంతికలు, మిక్స్చరూ వగైరాలు తయారు చేసి డబ్బాల్లో పోసిపెడితే మనం రెండుమూడువారాల్లో లాగించెయ్యడం మామూలే. రెండు వారాల్లో ఖాళీ డబ్బాలు చూసుకుని నిన్నకాక మొన్న చేసినవి, అప్పుడే ఖాళీ చేసేసారర్రా!?! అంటూ పాపం అమ్మలు ఆశ్చర్యం, ప్రేమతో కొద్దిపాటి అసహనం కలిపి నిట్టూర్చడమూ మామూలే. (ఇది తెలుగువాళ్ళకి, భారద్దేశానికే కాదు అన్ని దేశాలకీ మామూలేననుకుంటా. ప్రింగిల్స్ పొటాటో చిప్స్ వాడి అడ్వర్టైజింగ్ స్లోగన్, “Once you pop, you can’t stop” చూస్తే అదే అనిపిస్తుంది.) నెల తిరిగేప్పటికి అమ్మలకి మళ్ళీ చిరుతిళ్ళు తయారు చేసేసి డబ్బాలు నింపెయ్యాలనిపిస్తుంది. నింపేస్తారు కూడా. ఐతే ఒక అమ్మకి మాత్రం ఇలా పిల్లలక్కావాల్సినవన్నీ సమకూర్చడం మహా కష్టంగా వుందిట. అందరు అమ్మల్లాగా ఆవిడ నెలకోసారి కాదు సంవత్సరానికి సరిపడా అన్నీ తయారుచేసి పెట్టినా ఆవిడ పిల్లలు ఆర్నెల్లకే అన్నీ అవగొట్టేస్తార్ట. మిగిలిన ఆర్నెల్ల తిండికీ ఆవిణ్ణి నానా తిప్పలూ పెట్టేస్తార్ట.

పన్నెండువేల ఆరు వందల కిలోమీటర్ల వ్యాసమూ,
నలభైవేల కిలోమీటర్ల చుట్టుకొలత,
ఆరు పక్కన ఇరవైనాలుగు సున్నాలు పెడితే ఎంతో అన్ని కిలోల బరువూ వున్న ఆ తల్లికి ఏడు బిలియన్ల మంది పిల్లలు..పిల్లలకి అడిగినంత పెట్టడానికి నానా కష్టాలు పడుతోంది. ఎవరో తెలిసిపోయిందా? ఆ మాత భూమాత, ఆవిడ కన్న ఏడుబిలియన్ల పిల్లల్లో నేనూ ఒకణ్ణి. నేలతల్లి కష్టపడుతోందని తెలిసినా ఓ రెండు మూడ్రోజుల క్రితమే మరీ ఇంత కష్టపడుతోందని తెలిసింది.

ఎర్త్ ఓవర్ షూట్ డే అని గ్లోబల్ ఫుట్-ప్రింట్ నెట్ వర్క్ అనే సంస్థ ఆధ్వర్యంలో, పర్యవేక్షణలో జరుపుకునే ఒకానొక “డే” మొన్న ఆగస్ట్ పదమూడున వచ్చింది. ఆ రోజు గురించి తెలుసుకోవడంలోనే నేలతల్లి పడుతున్న బాధ అర్ధం అయింది. అందుకే ఈ ఆక్రోశం.

ప్రపంచం మొత్తమ్మీద మనుషులం పాటిస్తున్న సవాలక్ష “డే” లకి ఎంతెంతగా వస్తువుల వినిమయం జరిగిపోతోందో లెక్కలేదు. వాటికి రోజూ వుండే బర్తుడేలు, మారేజ్ డేలు, కొత్తగా జరిగే పెళ్ళిళ్ళు, పార్టీలు, ఎట్సెట్………..ట్రాలు కలిపితే ఒక రోజులోనే కోట్ల “డే”లు అవుతాయి. వీటిక్కావాల్సిన తిండి పదార్ధాలూ, సామాగ్రులూ, హంగులూ, ఆర్భాటాలూ?

గ్లోబలైజేషన్ లో భాగంగా తామరతంపరగా పెరిగిపోయిన ప్రయాణాలూ-వాటికవుతున్న ఇంధన వినియోగం?

గ్రౌండ్ వాటర్ మేనేజ్-మెంట్ సరిగ్గా అమలుచెయ్యక, ఎక్కడ పడితే అక్కడ విచక్షణా రహితంగా వెయ్యబడుతున్నబోర్-వెల్స్ , అడుగంటిపోతున్న భూగర్భ జలాలు, బాటిల్డ్ వాటర్ గా మారిపోతున్నసహజంగా దొరకాల్సిన మంచినీళ్ళు, ధరపెట్టి కొనుక్కోలేనివాళ్లకి మిగులుతున్న మునిసిపల్ కుళ్ళు నీళ్ళు ,
నీరు కంటే తేలిగ్గా దొరుకుతున్న బీరు !

అంతరిస్తున్న అరణ్యాలు, పక్షులు, జంతువులూ
నిలవనీడ దొరకని వానపాములూ, కప్పలూ, తేనెటీగలు (ఇవన్నీ ఆరోగ్యకరమైన పర్యావరణానికి చిహ్నాలు)
పెరుగుతున్న సంపదతో సమానంగా సముద్రాలలో పెరుగుతున్న యాసిడ్ లెవెల్స్, గాల్లో నిండుతున్న కాలుష్యం

(ఒకసారి అట్లాంటిక్ మహాసముద్రంలో షిప్పులో దాదాపు మూడు వారాలు ప్రయాణం చేసినప్పుడు, ఆల్మోస్ట్ ప్రతి రోజూ ఆ అద్భుత నీల జలాల్లో ప్లాస్టిక్ బాటిల్సు తేలుతూ కనబడేవి. నేను ప్రయాణించిన షిప్ సిబ్బంది కూడా షిప్పులో తయారైన వ్యర్ధాల్ని సముద్రంలోకి విసిరెయ్యడం చూసాను. మనిషి అడుగు పెట్టిన ప్రతి చోటా – అది సముద్రమా, ఎవరెస్టా, అంటార్కిటికానా అన్నదాంతో సంబంధంలేకుండా – స్వచ్ఛ భారత్ నిర్వహిస్తే తప్ప లాభంలేదు.)

ఇవన్నీ ఏం చెబుతున్నాయ్?

ప్రకృతిమాత ఒక సంవత్సరంలో ఉత్పత్తి చేసే సహజ వనరుల్ని భూమ్మీదున్న మనుషులందరం కలిసి ఆరు నెలల్లో కన్జ్యూమ్ చేసేస్తున్నాం. దానికి తోడు మన జీవనవిధానాల్లో పెరిగిన నాణ్యతకి, ప్రమాణాలకి అనుగుణంగా పెరుగుతున్న వ్యర్ధాలని భూమాత మొహాన విసిరేస్తున్నాం.

ఒకప్పుడు సముద్రవసనే దేవీ పర్వత స్తనమండితే, విష్ణుపత్నీ నమస్తుభ్యం, పాద స్పర్శం క్షమస్వమే అని భూమాతకి క్షమాపణ చెప్పుకునిగానీ నేల మీద కాలు పెట్టని మనం మోడీ చెప్పేవరకూ స్వచ్ఛభారత్ మాట తెలియనివాళ్ళం అయ్యాం.

1970డిసెంబరు 23న మొదటి ఎర్త్ ఓవర్ షూట్ డే ని ప్రకటించారు. అంటే ఆ సంవత్సరంలో జనం భూమి ఒక ఏడాదిలో పునరుత్పత్తి చేసిన వనరుల్ని సంవత్సరాంతానికి ఒక్క వారం ముందుగా వాడుకున్నారు. ఈ యేడు ఆగస్టు 13న ఓవర్ షూట్ డే వచ్చింది అంటే ఐదునెల్ల ముందుగానే వనరులన్నీ స్వాహా అయ్యాయనమాట. ఇండియాకి మట్టుకే లెక్కేస్తే ఓవర్ షూట్ డే ఆర్నెల్లు ముందుగా జూన్ ముప్ఫైన అయిపొయింది. సహజవనరుల లభ్యతలో టాప్ టెన్ దేశాల్లో వుండే ఇండియా, వాటి వినియోగంలో మొదటి మూడు దేశాల్లో వుందిట.
అఫ్-కోర్స్, ఒక్క ఇండియానే అనడానికి లేదు. మన సమస్య జనాభా, ఎన్విరాన్ మెంటల్ రెగ్యులేషన్స్ సరిగ్గా అమలు జరగక పోవడమూను. ప్రపంచ వ్యాప్తంగా ఉన్న పోటీతత్త్వం, ఎకనామిక్ ప్రెషర్స్, కన్జ్యూమరిజం అసలైన కారణాలు. అభివృద్ధి మంత్రం అని అన్ని దేశాల నాయకులూ పఠించే మంత్రం కళ్ళకి గంతలు కట్టుకుని పరుగెత్తే రేస్ లాగా తయారైంది.

ఒకప్పుడు భారత్ లో ప్రకృతిని ఎంత పవిత్రంగా చూసేవారు?

పాండవులు అరణ్యవాసం చేసినప్పుడు వన్యప్రాణులకి, అడవులకి వత్తిడి కలక్కుండా అడవులు మారేవాళ్ళు. వన్యమృగాలు కలలో కనబడి ఒకసారి, ఋషులు ఒకసారి ధర్మరాజుకి అడవి మారమని కోరడం జరిగింది.

ఆశ్రమధర్మాలలో వానప్రస్థ, సన్యాసాశ్రమాల లక్ష్యాలలో వనరుల పరిమితవినియోగం ద్వారా ప్రకృతిపైన, ఆర్ధిక వ్యవస్థపైన వత్తిడి తగ్గించడం కటనిపిస్తుంది.

అప్పటి పరిస్థితుల నుంచీ చాలా దూరం వచ్చేసాం. అవి మళ్ళీ రావాలనుకోవడం దురాశే కానీ, సైన్సుటెక్నాలజీల ద్వారానైనా పర్యావరణాన్ని రక్షించుకోగలమా? మితిమీరిన వ్యాపార మనస్తత్వం, పేట్రేగిన కన్జ్యూమరిజం – ఈ రెండూ వెనుకంజ వేస్తేగానీ అది సాధ్యం కాదు. ప్చ్!ప్చ్!ప్చ్!

4ksy

కప్పుకప్పుకీ కాఫీపానం మన్ని ఒక ఆధ్యాత్మిక అనుభవానికి దగ్గర చెయ్యట్లేదంటే దానర్ధం ఇదీ – మనం కాఫీత్వాకి ఎక్కువ దూరంగానూ, భూ- లోకంలో వున్న సవాలక్ష ఇతర ‘త్వా’ లకి – ఫత్వా, జడత్వ,మతతత్వ, పశుత్వ, వగైరా వగైరాలకి దగ్గర్లో కాకపోయినా తత్వ, అస్తిత్వ, వ్యక్తిత్వ, ఋజుత్వ, సమత్వ వగైరాల కంటే తక్కువ దూరంలో వున్నట్టు. పోనీ, ఆ రెండు రకాల ‘త్వ’లకీ సమానదూరంలో వున్నామనుకోవచ్చు.
మనిషిక్కావాల్సింది రెండో రకం ‘త్వ’లకి దగ్గర్లో వుండడం. అలావున్నపుడు మనం ఏ మతంలో వున్నా మానవత్వానికి, మా ‘నవత్వా’నికి దూరం అవ్వం.
అలా వుండాలంటే కలియుగంలో ఉన్న ఒకానొక మంచిమార్గం కాఫీని అందంగా, హాయిగా, వెచ్చగా, కొంచెం తీపితో, ఎక్కువ చేదుగా, ప్రశాంతంగా, చేతులో మంచిపుస్తకంతోనో, కాస్త ఆలోచనాశక్తి వున్న మనిషితో కూచునో తాగాలి, కాదు ఆస్వాదించాలి. దిద్దాం. అదే, ఆస్వాదిద్దాం. ఇప్పుడు ఇరవైయ్యేడో కప్పు కి చివరి సిప్పుగా కాస్త కాఫీ ఇన్స్పైర్డ్ వేదాంతం చెప్పుకుందాం.
దీపక్ చోప్రా తెలుసు కదా, ఆయనంటాడూ –
నేనొక కప్పు కాఫీ కొనుక్కు తాగితే అది కర్మ. ఆ కాఫీ నాక్కలిగించిన ఆనందం మధుర స్మృతిగా మిగిలి మరో కప్పు తాగాలనిపించేలా చేస్తుంది. స్టార్-బక్స్ వైపు నడిపిస్తుంది. అంటే మళ్ళీ కాఫీ తాగడం అనే కర్మకి కారణం అవుతుంది.
కాఫీ అలవాటు లేకపోతే దీపక్ చోప్రా ఇంతబాగా కర్మని వివరించ గలిగే వాడా? ఏమో! ఐ డోంట్ వాంట్ టు జంప్ టు సచ్ కన్క్లూజన్స్, బట్, అది విన్న కాఫీప్రియుడికి గీత చదివినా కొరుకుడు పడని కర్మ సిద్ధాంతం కాఫీ తాగినంత తేలికైపోతుంది. In simple terms it is కర్మ–> అనుభవం–>జ్ఞాపకం–> ఊహ–>కోరిక–>కర్మ ACTION > EXPERIENCE> MEMORY>IMAGINATION & DESIRE > ACTION / REACTION నేను చేసిన పని మంచికి కానీ చెడుక్కానీ నన్నొక్కడినేప్రభావితం చేస్తే అదో రకం. పక్కవాణ్ణి కూడా అఫెక్ట్ చేస్తే ? అది వాడికి చేదుజ్ఞాపకంగా మిగిలిపోతే ? వాడిలో ఎలాంటి కోరిక మొలకెత్తుతుంది? అది ఎలాంటి కర్మకి దారి తీస్తుంది? ఇలాంటి ప్రశ్నల్ని రేకెత్తించేది కాఫీ, జవాబుల్ని మనచేతే చెప్పించేదీ? అదీ కాఫీనే. ఇవాల్టికి కాఫీ ఐపోయింది, సారీ నిండుకుంది (పవిత్రమైన ఏ వస్తువునీ ఐపోయింది అనకూడదు మరి) కానీ దాని త్రిమూర్త్యాత్మకతని నిరూపించడం అవ్వనేలేదు. అదింక ఇరవైయ్యెనిమిదో కప్పులోనే … _/\_ 🙂 బై4నౌ

స’శేషం’

కాఫీ బ్రహ్మవిష్ణుశివాత్మకం. అందులో త్రిమూర్తుల అంశలు వున్నాయని కాఫీని జెన్యూన్ గా అంటే యదార్ధంగా, మనఃపూర్వకంగా, నిజాయితీగా ఆస్వాదించినవాళ్ళెవరైనా గ్రహించగలరు. ఒకవేళ గ్రహించలేదనిపిస్తే దానిక్కారణం కాఫీరసాస్వాదనలో మనసు ఆలోచనకి అతీతంగా అలౌకిక భావ జగత్తులోకి వెళ్ళిపోవడమే. మనసుని కాన్షస్ గా వుంచి కాఫీయొక్క గుణగణాలని గుర్తు చేసుకుంటూ మెల్లగా సేవిస్తే కాఫీ త్రిమూర్త్యాత్మకత అనుభవంలోకి వస్తుంది. అదో ఆధ్యాత్మికానుభవం. దానికి ముందు , బ్రహ్మజ్ఞానం సిద్ధించేముందు కొన్ని అతీతశక్తులు సిద్దించినట్టు, కాఫీత్వ సాధకుడికి, – యాస్పైరెంట్ కి – జ్ఞానేంద్రియాల్ని ప్రిపేర్ చేసే కొంచెం కింది స్థాయి అనుభవాలు కొన్ని కలుగుతాయి. కలగాలి.

మచ్చుకి వాటిలో కొన్ని –
కాఫీ కప్పు చేతిలోకి తీసుకోగానే
కాఫీ వేడి
కప్పు అంచుల్లో వెచ్చదనంగా మారి వేళ్ళలోకి, ఆపైన చేతిలోకి అక్కణ్నుంచి మెదడులో స్పర్శని గుర్తించే అదేదో భాగానికి పాకి మనసుని స్పృశిస్తుంటే రేషనాలిటీ, ఐ మీన్ వివేకం మేల్కొంటున్న భావన ….
కాఫీ అరోమా
అలా అలా తేలుతూ ఘ్రాణేంద్రియం ద్వారా బ్రెయిన్ గ్రహిస్తుంటే చుట్టూ జరుగుతున్నవాటి పట్ల, అదే విషయమైనా సరే, పాజిటివ్ యాటిట్యూడ్ – అనుకూల దృక్పధం – ఏర్పడుతున్న సూచన…
లేత బంగారపు రంగు కాఫీ నురుగు
కనువిందు చేస్తూ కళ్ళలోంచే మేధస్సుని మధిస్తుంటే ఏదో దారిన పోయే దానయ్యలా బతికేద్దాం అనుకునే వాళ్ళక్కూడా ప్రతి వస్తువుని, భావాన్ని, రూపాన్ని పూర్తిగా అర్ధం చేసేసుకోవాలనే జిజ్ఞాస ….
కాఫీ రుచి
జిహ్వాగ్రం నుంచి తిన్నగా మస్తిష్కానికి జీవధారలా ప్రవహిస్తుంటే గుంపులో గోవిందానిక్కూడా ఆ గుంపులోంచి కాస్సేపు బయటికొచ్చి ఏకాంతంగా ఆలోచించుకోవాలనే ఆకాంక్ష …..
ఇవన్నీ అనిపించాలి. ఈ అనిపించడం కప్పు కప్పుకీ ఇంప్రూవ్ అవుతూ వుండాలి. అలా అవట్లేదంటే దాని అర్ధం ఏమిటి? అది నెక్స్ట్ కప్పుతో. ఇరవైయ్యారో కప్పు ఇలా ముగిస్తా. _/\_ 🙂 బై4నౌ

(స’శేషం’)

కలాం గొప్ప రాష్ట్రపతా కాదా అని పడక్కుర్చీ సైన్యాధిపతులు, అదేనండీ ఆర్మ్ ఛైర్ జనరల్స్ చాలామంది వాదోపవాదాలు చేసేసారు. ఇంకా చేస్తున్నారు. నాక్కూడా ఈ మహాద్భుత విద్వత్గోష్టిలో వెర్రి గొంతుక విచ్చిమ్రోయాలనీ, ఇలాంటి నిరర్ధక మేధోయజ్ఞానికి సమిధనొక్కటి ఆహుతివ్వాలనీ ఒకటే ఇది. మరోపక్క ఇదో తిలకాష్టమహిష బంధనం అని ఘోషిస్తూ లోపల్నించి అంతరాత్మ ప్రబోధం.
ఏ విషయాన్నైనా రేషనల్ గా ఆలోచించగలగడం అనేది కాఫీపాన ప్రక్రియలోని స్వారస్యతని అనుభవించిన ప్రతివ్యక్తికీ అలవడే సుగుణం. అది సరిగా పని చెయ్యకపోవటమే ఈ కలాం డిబేట్ లోకి కళ్ళు మూసుకుని జంప్ చేసేయ్యాలనే ఈ దురదకి కారణమా? అనిపించింది. నిజానికి ఇలా పునరాలోచించు కోవాలనిపించడం కాఫీత్వ లక్షణం. ఈ లక్షణాన్నే మహాభారతం విరాటపర్వంలో ధౌమ్యుడో, శాంతిపర్వంలోనో భీష్ముడో పూర్వోత్తరవచన స్మరణం అన్నట్టు గుర్తు. దాంతో ఎందుకైనా మంచిదని కాస్త తమాయించుకుని అనేక కప్పుల ఫిల్టర్ కాఫీ తీరిగ్గా చప్పరించి, అది నాలుక నుంచీ బుర్రలోకి ప్రవహించేవరకూ ఓపిక పట్టేటప్పటికి బుర్రలో ఏర్పడిన కాఫీత్వలోపం సద్దుకుని ఒక సత్యం అర్ధమైంది. అది –

ఒక పెద్దమనిషి భారత రాష్ట్రపతి అనే రాజ్యాంగ పరిరక్షక పదవిని నిర్వహించిన తీరుపై తీర్పునివ్వడం బాహుబలి సినిమాకి రివ్యూ రాసినంత తేలిగ్గాదని.

ఇదేదో బాహుబలిని తక్కువ చెయ్యడం కాదండోయ్. అలాచేయడం దేశ, రాష్ట్ర, సామాజికవర్గ ద్రోహాల కిందకి వస్తుందని ఆల్రెడీ ఎవరో ఫత్వాలు జారీ చేసేసార్ట. సో, బాహుబలిని టచ్ చెయ్యను. వాట్ ఐ యామ్ ట్రైయింగ్ టు సే ఈజ్ – ప్లస్సులు మైనస్సులు బాహుబలి సినిమాలో కనిపించినంత ఓపెన్ గా రాష్ట్రపతి పాత్ర నిర్వహణలో కనబడవు. అదీ ఒక నేరో మైండ్-సెట్ తో, ఒక పర్టిక్యులర్ దృక్కోణం నుంచి మాత్రమే చూస్తే అస్సలు కనబడవు. అలా ఎవరికి తోచినట్టు వాళ్ళు డిసైడ్ చేసేయడానికీ, వ్యాస భారతం చదవకుండా, ఆ కాంటెక్స్ట్ చూడకుండా ఎవరిదో ట్రాన్స్-లేషన్ చదివేసి ఇదండీ మహాభారతం అని తేల్చేయడానికీ తేడా ఏమైనా ఉందా?

మతతత్వ పార్టీల సపోర్ట్ తో ప్రెసిడెంట్ పదవి పొందడం
మిసైల్స్, అణుబాంబులతో దేశాన్ని శత్రు భయంకరం చెయ్యడం
గుజరాత్ అల్లర్లని ఖండించకపోవడం
స్వామీజీలకి, బాబాలకి సలాములు కొట్టడం
దళిత సమస్యల మీద మాట్లాడకపోవడం,
ముస్లిమైవుండీ హిందూ భగవద్గీతని చదవడం — కలాంగారు గొప్పరాష్ట్రపతా కాదా డిసైడ్ చెయ్యడానికి కొందరు లాగుతున్న కొన్ని పాయింట్లివి. ఒక రాష్ట్రపతి పనితీరుని నిర్ణయించే సరైన ఒకే ఒక్క కొలమానం – రాజ్యాంగ సంక్షోభంలో ఆయన వ్యవహరించిన తీరు. ఆ కోణంలో చూస్తే కలాంసాబ్ ఆ పరిస్థితులు ఎదుర్కోనేలేదు. ఆ అవసరం రాలేదు. వస్తే ఆయనెలా హాండిల్ చేసేవాడో ఎవరికి తెలుసు? తెలీకుండా గెస్ వర్క్ ఎందుకు? ఆయనో “పీస్ టైమ్” ప్రెసిడెంట్. అలాంటప్పుడు ఆయన్ని ఇతర రాష్ట్రపతుల్తో పోల్చి దాన్ని బట్టీ ఆయన చరిత్రకి రంగులు వెయ్యడం సరైనపనేనా? కాదున్నర కాదు. ఆయన ఎదుర్కోని పరిస్థితులని బట్టీ ఆయన్ని జడ్జ్ చెయ్యడం రాజకీయం మాత్రమే. ఆయన గొప్ప లేక చెడ్డ రాష్ట్రపతి అనడానికి తగిన పరిస్థితులు లేవు. హి వజ్ జస్ట్ రాష్ట్రపతి, అంతే! ప్రతిదానికీ గొప్ప, చెడ్డా అనే విశేషణాలు తగిలించాలని చూడటం … అదో దురద. దురద పుట్టినచోట గోక్కోవడం సహజం. ఎవడో దురద పుట్టిస్తాడు, ఇంకొకడు గోకుతాడు. మరొకడు వచ్చి అలాకాదు ఇలా గోకాలి అని మళ్ళీ గోకి చూపిస్తాడు. కోతిపుండు బ్రహ్మరాక్షసి అయ్యేవరకూ గోకుడు goes on and on ;-), పుండు సంగతెలా వున్నా గోకినవాళ్ళంతా కోతుల్ల్లా బిహేవ్ చేసినట్టేగా!! దురద లేనిచోట పుండు పడదని పడక్కుర్చీ సైన్యాధిపతులకు గుర్తుంటే దురద రాకుండా చూసుకుంటారేమో. కావాలని మర్చిపోతే? 😉 … ప్చ్!ప్చ్!ప్చ్!

ప్రెసిడెంట్ పదవివల్ల ఆయనకి కొత్తగా వచ్చిన గొప్పదనం కంటే ఆయన వ్యక్తిత్వం వల్ల ఆ స్థానానికి వచ్చిన విజిబిలిటీ, గౌరవం,నగిషీలు ఎక్కువ. రాష్ట్రపతి ప్రజలకెంత చేరువగా వుండచ్చో చూపించి ఆయన దానికో కొత్త డైమన్షన్ ఇచ్చారు. రాజకీయాలకి అతీతమైన రాజ్యాంగ సంబంధమైన పదవిలో వుండి సామాన్యుడిని ప్రభావితం చెయ్యడం అనే కొత్త కాన్సెప్ట్ కలాంగారి వల్లే వచ్చింది. పూర్వం రాధాకృష్ణన్ గారి ప్రెసిడెంట్-షిప్ కి Philosopher-King లాంటి విశిష్టత వచ్చింది. అలాగే కలాం స్వయంకృషితో సంపాదించుకున్న కీర్తిప్రతిష్టల్ని, ఉత్తమ వ్యక్తిత్వాన్ని, విలువలని భారత రాష్ట్రపతి అనే పదవి ఐదేళ్లపాటు కిరీటంలా ధరించింది. సో, రాష్ట్రపతిగా కలాంగారి పాత్రని అంచనా వెయ్యాల్సిన ప్రాతిపదిక –
(i)ఆయన వ్యక్తిత్వం, (ii)ప్రజల్లో ఆయన నింపిన స్ఫూర్తి(iii) అత్యున్నత స్థానం ఆయన వ్యక్తిత్వానికి ఇచ్చిన దృగ్గోచరత (= విజిబిలిటీ).

అందుకే –
Kalam is to a good nation what Coffee is to a good mind. ఎలాగంటారా? ఇలా –

కలాం!
కలల కలాం!
యువహృదయాల్లో కల (=ఉన్న) కలాం!
యువతను నిద్రపోనివ్వని కలకలాం!
మానవత్వ పరిమళాల ఉడుకులాం!
విద్యార్ధికి దిశ చూపే యువకులాం!
భారతస్వప్నం విరచించే కవి కలం కలాం!
కులమతాల కూల్చేసే ఆధ్యాత్మిక క్షిపణి కలాం!
జాతిని ముందుకు నడిపే శాస్త్రీయకులం కలాం!
శత్రువులకి రక్తంలో సలసలాం!
నీలా జీవించటమే దేశం నీకిచ్చే మహాసలాం!

కలాంసాబ్ అంటే దేశపు కలెక్టివ్ మైండుకి ఉత్తేజాన్నిచ్చే Presidential Cup of Coffee. 

Hope you enjoyed the twenty-fifth cup of Coffeethva! Bye4now _/\_ 🙂