***
Category: అరణ్యరోదన
“మత్తకోకిలలు,మత్తేభాలని,శార్దూలాలని జనం మీద వదిలేస్తున్నారు, ప్రమాదమేమో!,” (Warning : దీనికి సీక్వెల్‌కూడా కలదు😆)
గురువుగారు, కష్టేఫలి శర్మగారి బ్లాగ్ పోస్టుల్లో ఒక దానిపై నేచేసిన కామెంటు పై ఆయన వ్యాఖ్యానిస్తూ, “మత్త కోకిలలు,మత్తేభాలని,శార్దూలాలని జనం మీద వదిలేస్తున్నారు, ప్రమాదమేమో!,” అన్నారు. అది చూడగానే ఈ పిట్టకధని బ్లాగ్జనుల మీదకి
ONE MINUTE FOR WILDLIFE (002) -దప్పిక తీరక ప్రాణం వదిలిన ఆ దుప్పి ఏం చెబుతోంది?
మనుషులే నీళ్ళులేక అల్లాడుతుంటే దప్పిక తీరని దుప్పి అంటూ ఈ గోలేంట్రా అనిపిస్తోందా? బ్లాగ్స్ చదివే తీరిక, ఆసక్తి, ఓపిక ఉన్నవాళ్ళెవరికీ గారంటీగా అలా అనిపించదనే ధైర్యం. అందులోనూ ఈ పోస్టు టైటిల్ చూసి
One Minute For Wildlife/వన్యప్రాణుల కోసం ఒక నిమిషం – సంబార్ జింకకి గ్రామస్తుల ఆతిధ్యం
అడవిజింకని చూడగానే ఏమనిపిస్తుంది? కొందరికి అందం, అమాయకత్వం, సాధుత్వం కనిపిస్తాయి. కాస్త కవిహృదయమో సాహిత్యస్పర్శో ఉన్నవాళ్ళకైతే లేడికళ్ళ ప్రబంధనాయికలూ, భీతహరిణేక్షణలు, దుష్యంతుడి వద్దకి వెళ్తున్న శకుంతల చీరచెంగు పట్టుకుని కన్నీరు పెట్టిన జింకపిల్ల, సీతారాముల
