హోలీ పండగ ఇవాళ ఒక్క రోజే. రాజకీయ రంగుల పండగ ప్రతి రోజూ. దాంతోపాటే రాజకీయ రంగులరాట్నం కూడా.
హోలీ రంగులు రోజంతా చిమ్ముకున్నా చివరికి అన్నీ కడిగేసుకుంటారు. పొలిటి “కలర్స్” పోవాలంటే మాత్రం ఫిరాయింపు “స్నానం” చేస్తేనే కానీ కుదరదు. పొలిటీషియన్లకి తప్పదేమో కానీ, పవరొచ్చాక ప్రజలని పాత రాజకీయ రంగులంటించి చూడకుండా వుంటే …..
వాళ్ళలా వుంటారా, వుండరా అనేది, “రంగుల “సినిమా”లు చూపించడం ఆపి పని చెయ్యండ్రా,” అంటూ జనం హుంకరిస్తే కానీ తేలదు.
ఇంతే సంగతులు.
హాపీ హోలీ 🌈
ఒక స్వతంత్ర దేశంలో –
దేశ సరిహద్దుల అవతలున్న శత్రువులకి సరిహద్దుల ఇవతలున్నవాళ్ళు ఏదో ఒకరకంగా సాయం చేస్తే దేశద్రోహం
బయట్నించి ఎటాక్ చేసే శత్రువుతో యుద్ధాలు చేసి శత్రుసైనికుల్ని చంపడమో చావడమో చేస్తే దేశభక్తి.
పుట్టుటయు నిజము, పోవుటయు నిజము నట్ట నడిమీ పని నాటకమూ అన్నట్టు పై రెండు డెఫినిషన్లూ కాక దేశంలో జరిగే ఇతర వ్యవహారాలేవీ దేశభక్తి/ద్రోహం పరిధిలోకి రావనుకుంటే ఈ ఇరవైయ్యొకటో శతాబ్దంలో సరిపోతుందా?
ఇప్పుడీ అసందర్భ ప్రసంగం ఏంటీ అనిపిస్తోందా? అసందర్భం కాదండోయ్!! ఎందుకంటే —
ఎవరు దేశభక్తులు? ఎవరు దేశద్రోహులు? ఈ డిబేట్ దేశంలో బాగా ఎక్కువైపోయినట్టుంది ఈ మధ్య.
ఈ మధ్య అంటే మరీ అంత ఈ మధ్యేం కాదు ..
2014 -15 మధ్య కాలం నుంచీ …
ఎంత ఎక్కువైందంటే నాలాంటి సామాన్యులక్కూడా భక్తులకీ, ద్రోహులకీ మధ్య డిఫరెన్స్ ఏంటా అని డౌట్లొస్తున్నాయ్. మేధోమధనాలు చెయ్యాల్సి వస్తోంది.
ఐతే, కొన్ని రకాల మనుషుల్ని ఎలా క్లాసిఫై చెయ్యాల్నో తెలవడం లేదు.
ఫరెగ్జాంపుల్,
వోట్లకోసం జనాల్ని రకరకాలుగా చీల్చేసి – దీన్ని మోడర్న్ భాషలో సోషల్ ఇంజినీరింగ్ అనాలి(ట) – ఆ దారిలో పవర్ సంపాదించి అప్పుడు జెండావందనాలు చెయ్యడం
డబ్బుల్తో వోట్లు కొని, గెల్చి, ఆపైన రాజ్యాంగం సాక్షిగా ప్రమాణ స్వీకారాలు చెయ్యడం
డబ్బులు, తాయిలాలకి వోట్లమ్ముకోడం
సినిమాహాల్లో జనగణమన వచ్చినప్పుడు ‘దేశభక్తి’తో లేచి నుంచుని, తెల్లారితే ఆఫీసుల్లో లంచాల పంపిణీలో పాలుపంచుకోడం
రాజకీయ అవసరాల్ని బట్టీ దర్యాప్తుల్నీ, దర్యాప్తు సంస్థల్నీ , కోర్టుల్నీ పక్కదారి పట్టించడం
తమ పార్టీకి వోట్లేసేవాళ్ళకే ప్రభుత్వ తాయిలాలు అందేలా మేనేజ్ చెయ్యడం
ఏ వరాల కోసమో తీర్పుల్లో మార్పులు చెయ్యడం; తీర్పులో మార్పుని బట్టీ కోరుకున్న వరాలివ్వడం (ఆహాహా!! అలా చేస్తున్నారని కాదు, ఒకవేళ ఎవరైనా అలాంటి పని చేస్తే ఎలాగా అని మన ప్రశ్న !!)
ఎవరు ఎవరికి వోట్లెయ్యబోతున్నారో ముందే తెల్సేసుకుని వోటర్స్ లిస్టులోంచి వాళ్ళ పేర్లు తీయించెయ్యడం
ఆడపిల్లల్ని పుట్టకముందే చంపేసి ఒక జాతి మనుగడకి అత్యవసరమైన ఆడ, మగ సెక్స్ రేషియోని పాడుచేసెయ్యడం (ఇవాళ ఇంటర్ నేషనల్ విమెన్స్ డే నాడు ఈ పాయింట్ తప్పక గుర్తు చేసుకోవాల్సినది)
చట్టసభల్లో అనవసర రాద్ధాంతాలతో చర్చలకి అడ్డుకట్ట వెయ్యడం
…….. ……. ……. మొత్తం లిస్టంతా నేనొక్కణ్ణే ఎక్కడ రాస్తాను ?? అందరికీ అవకాశం ఇస్తా …
చాలా యేళ్ళ క్రితం ఏదో నవలలో (పేరు గుర్తు రావట్లా) చదివినట్టు గుర్తు, ఒక కారెక్టర్, “xxx కంపెనీలో తయారయ్యే కాండోమ్స్‌కి మాన్యుఫాక్చరింగ్ డిఫెక్ట్ వల్ల చిన్న రంధ్రం పడుతుంటే, అది తెలిసికూడా రెక్టిఫై చెయ్యకపోవడం అంత నేరం, దేశద్రోహం ఇంకోటి వుండదు,” అంటుంది. జనాభా ముప్ఫై కోట్లున్నప్పుడు మన దేశమంత పెద్ద దేశంలో అదో నేరం కాకపోవచ్చు. కానీ జనాభా నూటాముప్ఫై కోట్లయ్యాకా?
ఆలోచించాల్సిన విషయమేగా!?!?
ఇలాంటివే ఆలోచించి ఐడెంటిఫై చెయ్యాల్సిన 21st సెంచరీకి సూటయ్యే దేశభక్తి / దేశద్రోహం డెఫినిషన్స్ ఇంకా చాలా వుండొచ్చు…
కొత్త కొత్త రకాల దేశభక్తులేంటో గుర్తించడం ఆలీసం ఐనా పర్లేదు కానీ లేటెస్టు దేశద్రోహ పద్ధతులేంటో గుర్తించడం తక్షణకర్తవ్యం.
తక్షణకర్తవ్యం!!! ఎవరికి?
దేశభక్తులకి + మేం (మేమే) దేశభక్తులం అనుకునేవాళ్ళకి + దేశద్రోహులంకాము అనుకునేవాళ్ళకి….
… అని నేననుకుంటున్నా.
రాజకీయం అన్నాక అడ్డదార్లు తొక్కడం, తిమ్మిని బమ్మి చెయ్యడంలాంటివి తప్పవు అవన్నీ దేశద్రోహం అంటే ఎలా? అని అనిపించచ్చు. ఇన్‌ఫాక్ట్, రాస్తుంటే నాకూ అనిపించింది.
అడ్డదార్లు తొక్కడం; తిమ్మిని బమ్మి చెయ్యడం; నందిని పందిగా, పందిని నందిగా చూపించడం, … ఇవన్నీ రాజకీయాలకే పరిమితం ఐతే ఓకే అవ్వచ్చేమో కానీ ఇదంతా ప్రజలక్కూడా అవినీతిని అలవాటు చేస్తుంటే???
అసలే దేశమంటే మట్టి కాదోయ్, దేశమంటే మనుషులోయ్ అని తెగ పాడేసుకునే వాళ్ళం ఆ మనుషుల క్వాలిటీయే మారిపోతుంటే ఆ మాత్రం అనుకుకోకుండా ఉండగలమా??
ఇంతేసంగతులు.
బై 4నౌ.
శివరాత్రి పూట శుభాకాంక్షలు చెప్దామని శివుడి బొమ్మ గీస్తుంటే వచ్చిన ఆలోచన –
🌹శివోహం🌹శివోहम🌹శివోतुम🌹
శివోహం = శివోहम = శివోतुम
వ్యష్టి = సమష్టి = సృష్టి
శివోహం –> నేనే శివుడిని అని నేను మనసా వాచా కర్మణా నమ్మినప్పుడు
శివోतुम –> అదే నమ్మకం ప్రతి “నేను”లో కలిగినప్పుడు
శివోहम –> ప్రపంచం అంతా శివస్వరూపంగా మారిపోదా?
నరుడు హరుడిగా మారడమే , మానవుడు మహాదేవుడవడమే సంఘం కానీ, దేశం కానీ ప్రపంచం కానీ మారడానికీ మూలం కదా!!
अहं निर्विकल्पॊ निराकाररूपॊ विभुत्वाञ्च सर्वत्र सर्वेद्रियाणाम् ।
न चासङ्गतं नैव मुक्तिर्न मेयश्चिदानन्दरूपः शिवोऽहं शिवोऽहम्
నాలో మార్పులు లేవు. నాకు రూపం లేదు. నేను అంతటా ఉన్నాను. సర్వేంద్రియాలను వికసింపజేస్తున్నాను. అన్నింటిలో సమానంగా ఉన్నాను. నాకు బంధమోక్షాలు లేవు. నేను చిదానంద రూపాన్ని. నేను శివుడిని. నేను శివుడిని.
I am all pervasive. I am without any attributes, and without any form. I have neither attachment to the world, nor to liberation (mukti). I have no wishes for anything because I am everything, everywhere, every time, always in equilibrium. I am indeed, That eternal knowing and bliss, the auspicious (Śivam), love and pure consciousness.
ఆదిశంకరుడు అలా అనుకున్నది, మనని అనుకోమన్నదీ అందుకేనేమో. అహంలో శివం అంతగా నిండితేనే కానీ రాగద్వేషాల నిలయమైన ప్రపంచం మారదని ఆయనకి తెలిసినంత ఇంకెవరికి తెలుస్తుంది?
అందరికీ శివరాత్రి శుభాకాంక్షలతో .. 🌹🙏😊🙏🌹
A humble translation here –
Siva as understood by ancient seers is the Absolute Being of which all other states of being, including ours, are part. Understanding this ultimate truth of existence, keeping the mind in an unbroken contact with it and treating all other beings in line with that understanding is the ultimate level of evolution a human mind can aspire for. That is what the champion of Non-dualist philosophy (Adwaitha Siddhanta), Adi Sankaracharya conveys through his sanskrit composition Nirvana Shatkam.
The last stanza of the composition says –
I am all pervasive. I am without any attributes, and without any form. I have neither attachment to the world, nor to liberation (mukti). I have no wishes for anything because I am everything, everywhere, every time, always in equilibrium. I am indeed, That eternal knowing and bliss, the auspicious (Śivam), love and pure consciousness.
The one that lives these lines through – in Thought, Word and Deed – can equate himself to Siva. He proclaims, “Sivoham (I am Siva, the Absolute Being).
Today India and Indians celebrate Sivaratri, the night of Siva, by reminding themselves, through various spiritual practices, of the evolutionary potential within.
Having said so much, now let me dwell a bit on the picture I scribbled this morning to wish my friends and relatives an “Auspicious Sivarathri.” After drawing that simple (rather too simple, right?) sketch I was thinking of a caption for it when “Sivoham,” which means I am Siva, flashed in my mind. Then it occurred to me that the last “ham”, pronounced as HUM, rhymes with the Hindi words हम (i.e. Hum = We) and तुम (i.e. Thum =You). Suddenly there seemed to be a very good meaning in playing with the three phrases Sivoham (I am Siva), Sivoहम (We are Siva) and Sivoतुम (You are Siva)
When –
the “I” in me,
the “I” in You and
the “I” in all of us resonate (and thereby connect) with each other as the principle of Siva as explained by Adi Sankara, would the whole world not get united in that Ultimate Truth of Existence and be filled with Peace? Wishing the whole world an Auspicious Sivaratri.
🌹🙏😊🙏🌹
బై 4నౌ
ఫిబ్రవరి 14 నుంచీ ఈ రోజు సాయంత్రం వరకు కంటి మీద కునుకు లేదు.
ఎక్కడ మన వాళ్లు పాక్ మీద సర్జికల్ స్ట్రైకులు చేసేస్తారో…
ఎక్కడ ఇండో-పాక్ వార్ వచ్చి పడుతుందో….
ఎక్కడ రెండుదేశాలూ ఆటంబాంబులు విసురుకుని సర్వనాశనం చేసేసుకుంటాయో….
ఒక్కో జెట్టూ 576 కోట్లు లెక్కన వేలకోట్ల ఫైనాన్షియల్‌ రిస్కూ, మరోపక్క అదో కుంభకోణం అని జనం అనుకుంటే ఎదురయ్యే పొలిటికల్ రిస్కూ వున్నా గుండెల్ని 56 అంగుళాల రాళ్ళు చేసుకుని కొన్న రఫాలే ఫైటర్ జెట్లు వాయుసేనలో చేరకుండానే ఎక్కడ యుద్ధం వచ్చి పడిపోతుందో ….
ఎక్కడ ఇమ్రాన్ ఖాన్ రాంగోపాల వర్మ ట్వీట్లు – – –
– – – తట్టుకోలేక ఆయన బుర్ర మీద తన క్రికెట్ బాల్ తో దీటుగా స్పందించేస్తాడో …
ఇలాంటి టెన్షన్లు వణికిస్తుంటే నిద్రెలా పడుతుంది నాలాంటి సామాన్యుడికి?
కానీ ఇవాళ నిద్ర వచ్చేస్తోంది, యుద్ధప్రాతిపదికన. నిజం! వార్ ఫియర్స్ గాలికెగిరిపోయాయ్!! జస్ట్ రెండు యూట్యూబ్ వీడియోలు చూడగానే ….
అవి ఇవీ 👇😇
మొదటిది, “మోడీ! పాకిస్తాన్-తో యుద్ధం వద్దు. నేను మాట్లాడతా వాళ్ళతో,” అంటున్న K.A.పాల్‌ గారి అభయహస్తం.
రెండోది, “యుద్ధం ఆపటానికి పాకిస్తాన్ వెళ్తున్నా,” అంటున్న శాంతిదూత ఆశ్వాసన.
ఇంకేం భయం లేదు. ట్రంపుతో సహా ప్రపంచం అంతా – including me – హాయిగా ఫానేసుకుని, దుప్పటి కప్పుకుని నిద్దరోవచ్చు. మీరూ నిద్దరోండి. Good night 🖐😊
😴😴😴😴😴😴😴😴😴😴
కన్నతండ్రికి కడసారి కన్నీటి సెల్యూట్ చేస్తున్న ఆ 👆 అమ్మాయి కళ్ళలో కనిపించే ప్రశ్నల్ని ప్రపంచం పసిగట్టిందా? కనీసం ఊహించిందా?
ఆ ప్రశ్నలకి –
కొవ్వొత్తుల ప్రదర్శనలూ
నాయకుల వీరాలాపాలూ
సెలబ్రిటీల తొడ చరుపులూ
ఎన్నికల సంవత్సరపు ఎక్స్-గ్రేషియోల —
కంటే అర్ధవంతమైన జవాబు ఇవ్వగలదా ?
ఇప్పుడే సోషల్-మీడియాలో వైరల్ అవుతున్న ఒక వీడియోలో ఒక వీరవనిత ఉపన్యాసం చూశా. ఆవిడ లేవనెత్తిన పాయింట్ ఏంటంటే – ఆటల్లో కప్పులు, మెడల్స్ గెల్చుకొచ్చిన క్రీడాకారులకి ఉద్యోగాలూ, కోట్ల కోట్ల రివార్డులూ, బ్రాండ్-అంబాసిడర్ షిప్పులూ, ఇళ్ళూ, స్థలాలూ… అందించే ప్రభుత్వాలు అమర జవాన్లకి ఇస్తున్నదేంటి అని .
అవును. ప్రభుత్వం సమాధానం చెప్పాల్సిన విషయమే ఇది. కానీ ప్రభుత్వం కంటే ముందు ప్రజలు ఆలోచించాల్సిన, స్పందించాల్సిన విషయం కూడా. ప్రజలు స్పందించకుండా ప్రభుత్వం యాక్షన్ తీసుకునే విషయం కాదు కూడా. ఎందుకంటే –
డ్యూటీలో ప్రాణాలు కోల్పోయిన జవాన్ చేసింది మహాత్యాగం అని ఒక పక్క కన్నీరు కారుస్తూ, వాళ్ల కుటుంబాలకి సహాయం చేసే విషయంలో సర్వీస్ రూల్స్ దాటని / దాటలేని అశక్తత / అసమర్ధత/ ఆలోచనా రాహిత్యం ప్రభుత్వాలదే. అదే సెలబ్రిటీల దగ్గరకొచ్చేసరికి రూలింగ్ పార్టీ ప్రచార కాంక్ష + పబ్లిక్ క్రేజు + బడా బడా కంపెనీల అడ్వార్టైజ్మెంట్ బడ్జెట్లు అన్నీ కలిసొస్తాయి. కానీ ఈ పరిస్థితికి బాధ్యత ప్రజలదే. కొవ్వొత్తులతో ప్రదర్శన అయ్యాక ఎవరైనా ఎక్కడైనా వాళ్ళ ఎంపీలని పార్లమెంటులో డిస్కస్ చెయ్యమని, ఇప్పటివరకూ ఎందుకు చేయలేదనీ నిలదీస్తున్నారా? లేదు కదా !! లేదు అనడానికి ఒకటే ఒక్క ఆధారం, పార్లమెంట్ చర్చలూ, రికార్డులే.
Military men’s patriotism/sacrifice are rewarded by employment contract.
Celebrities’ rewards are covered by –
Rulers’ hunger for publicity +
Public Craze +
Advertisement budgets of big businesses
Finally,
People do not press their MPs to discuss it in Parliament.
ఈ చర్చంతా ఒక ఎత్తూ, అసలీ చర్చలకి చోటిచ్చే సమస్యల మూలాలు వెతకడం మరో ఎత్తు. మూలచ్ఛేదం చెయ్యకుండా కబుర్లు చెప్తూ కూచునే నాయకత్వాలు – అవి దేశానివి కావచ్చు, ప్రపంచానివి కావచ్చు – అందరూ చేస్తున్నది వ్యాపారం తప్ప ఇంకోటి కాదు. ఈ సమస్యకి పరిష్కారం వుంది, దొరుకుతుంది అనుకోడం అత్యాశే, దురాశే. మనిషి మైండు యొక్క డిజైన్ అలాంటిది. ప్చ్!! ఆ డిజైన్ మార్చుకోవాల్సింది మనిషే. ఆ మార్పుకి నాందిగా, మారాల్సిన మానవజాతిలో భాగంగా 2015లో ఇలాంటి సందర్భంలోనే, తండ్రిని కోల్పోయి కుములుతున్న ఆ 👇 చిన్నారిని చూసి రాసుకున్న వాక్యాలనే మళ్ళీ గుర్తు చేసుకుంటున్నా 👇
ఈ దుఃఖానికి కారణమెవరు?ఈ గాయానికి బాధ్యులు ఎవరు?
మనుషుల మధ్యన మంటలు పెట్టే మతమా?మతం పేరుతో నాటకమాడే రాజకీయమా?
ఈ దుఃఖానికి కారణమెవరు?ఈ గాయానికి బాధ్యులు ఎవరు?
చేతికొచ్చిన తలరాతలు రాసే దేవుళ్ళా? దేవుడి పేరిట ద్వేషం నేర్పే మనుషులా?
ఈ దుఃఖానికి కారణమెవరు?ఈ గాయానికి బాధ్యులు ఎవరు?
అమాయకంగా ప్రాణాలొడ్డే దేశభక్తులా? అధికారంకై ఎత్తులు వేసే దేశభోక్తలా?
ఈ దుఃఖానికి కారణమెవరు?ఈ గాయానికి బాధ్యులు ఎవరు?
జిహాద్ ముసుగులో మూఢులు చేసే రక్తపాతమా? చేతకానితనపు ఆయుధం పట్టిన శాంతికపోతమా?
ఈ దుఃఖానికి కారణమెవరు? ఈ గాయానికి బాధ్యులు ఎవరు?
విభజించి పాలించే సామ్రాజ్యవాద స్వార్ధపరత్వమా? వ్యాపారానికి ఆదర్శాల్ని బలిచేసే బడుగుదేశాల నిస్సహాయత్వమా?
కులమతవర్గ ప్రాంతవర్ణజాతిబేధాలను పాటించనివి తీరని దుఃఖాలూ, మానని గాయాలే, మనుషులు కాదు !!
సరిహద్దులు, అంతస్తులు, ఆచారాలకి అతీతమైనవి వ్యాపారం, దురహంకారం, అధికార దాహం అంతే, మానవత్వం కాదు !!
మనుషులందర్నీ ఒకటి చేసేది మంచి మనసు, కానీ దేవుళ్ళని విడగొట్టేది మనసు చచ్చిన మతం
తెలుసుకో పిచ్చితల్లీ, ఏడవకు మళ్ళీ మళ్ళీ
గాయాలు, దుఃఖాలు, మతమౌఢ్యాలు, సిద్ధాంతాల్లో తేడాలు, మనుషుల మధ్య గోడలు, అవి రాజకీయాల పంచ ప్రాణాలు
రాజకీయం, దురహంకారం, వ్యాపారం, అధికారం, అతివ్యామోహం ఇవి స్వార్ధానికి పంచశిరస్సులు
రాజకీయాల పంచప్రాణాలు పోతేనే నీ దుఃఖానికి అంతు
స్వార్ధం పంచశిరస్సులు తెగిపడితేనే ఈ గాయానికి మందు
స్వార్ధం, రాజకీయం ఉన్నన్నాళ్ళూ సరిహద్దులకటూఇటూ నీ దుఃఖం పంచుకునే అమాయకులుంటూనే ఉంటారు.
తెలుసుకో పిచ్చితల్లీ, ఏడవకు మళ్ళీ మళ్ళీ
నాన్న చేసిన త్యాగం వ్యర్ధం కాదు, “మనిషి”ని మనిషిగా మార్చే ప్రేమై ఆ శౌర్యం, ధైర్యం మళ్ళీ అవతరిస్తాయి.
తెలుసుకో పిచ్చితల్లీ, ఏడవకు మళ్ళీ మళ్ళీ
నర – నారా
ఇంద్ర – చంద్ర
పై పదాల్లో కామన్ అక్షరాలేవేంటి?
న – ర – ద —> ఆ ‘న’ ని కొంచెం సాగదీస్తే ?
నా-ర-ద = నారద
నారదుల వారి మెయిన్ డ్యూటీ ఏంటీ? కలహాలు పెట్టుట.
నారదులవారు వున్నచోట కలహాలు కాపురము చేయును.
కధని ఇంకొంచెం సాగదీద్దాం ….
న – ర – ద –> ఆ ‘న’ని మైనస్ చేసేసి అక్కడ ‘బు’ పెడితే ?
బు-ర-ద
బురద = మట్టి+నీళ్లు
చూద్దాం! 2019లో న్యూమరాలజీ ఏవన్నా మారుతుందేమో !!
మనం ఏ హడావిడీ లేకుండా పౌర్ణమి అని పిలుచుకునే నిండు పున్నమికి అమేరికన్లు ముద్దుగా సూపర్-మూన్, బ్లడ్-మూన్,…లాంటి పేర్లు పెట్టారు. సూపర్ మూన్ పేరు బానే ఉంటుంది కానీ బ్లడ్-మూన్ అంటేనే ఒక రకంగా ఉంటుంది.
రక్త చంద్రుడు !! అని తెలుగులో అనుకుంటే రాంగోపాల్ వర్మ సినిమా టైటిల్లా వుండి ఎర్రటి ఆకాశం, అందులో గబ్బిలాలు ఎగురుతూ, మధ్యలో కాలు తెగి రక్తం కారుతున్న ఒంటరి ఒంటెలా …. అబ్బో !! తల్చుకుంటే కడుపులో దేవుతోంది.
తెలుగు మనసు ఆర్జీవీ-మార్క్ చంద్రుణ్ణి చూస్తే దూరంగా పారిపోతుంది. నిజానికి శ్రీశ్రీగారి –
ఒక రాత్రి :
గగనమంత నిండి, పొగలాగు క్రమ్మి-
బహుళ పంచమి జ్యోత్స్న భయపెట్టు నన్ను!
ఆకాశపుటెడారి నంతటా, ఆకట !
ఈ రేయి రేగింది ఇసుక తూఫాను!
గాలిలో కనరాని గడుసు దయ్యాలు
భూదివముల మధ్య ఈదుతున్నాయి!
నోరెత్తి, హోరెత్తి నొగులు సాగరము!
కరి కళేబరములా కదలదు కొండ !
ఆకాశపుటెడారిలో కాళ్ళు తెగిన
ఒంటరి ఒంటెలాగుంది జాబిల్లి !
విశ్వమంతా నిండి , వెలిబూదివోలె –
భయపెట్టే బహుళ పంచమి జ్యోత్స్న అన్నా బెదిరిపోతుంది తెలుగ్గుండెకాయి.
ఆర్జీవీ-మార్కు బ్లడ్-మూన్లు, శ్రీశ్రీ మార్కు కాళ్ళు తెగిన ఒంటెలు తెలుగు ఒంటికి పడవు. మిట్ట మధ్యాన్నం పూట వెన్నెల కురిపించి అరవైయ్యేళ్ల పైగా లాహిరి లాహిరి అనిపించి, ఉయ్యాలలూగించిన మార్కస్ బార్ట్లే-మార్కు మాయాబజార్ చందమామకే మన వోటు.
అందుకే మొన్న 20న, 21న రాత్రి పదింటికి సూపర్ మూన్ ఫోటోలు తీద్దామని బైల్దేరినప్పుడు రక్తం, గబ్బిలం, కాళ్ళు తెగిన ఒంటె … ఇలాంటివేం గుర్తుకి రాలేదు.
నల్లటి మబ్బుల మధ్య ఎగురుతున్న తెల్లటి కొంగలా అనిపించాడు జాబిల్లి. అదుగో అలా –
నికాన్’వాడు P900 మోడల్లో మూన్-షాట్ అనిచెప్పి ఒక సెట్టింగ్ ఇచ్చాడు. అది పెట్టి తీస్తే ఇదుగో చందమామయ్యగారి నిజరూప దర్శనం ఇలా అయ్యింది.
అర్ధరాత్రి హత్య చేసి, మొహంమీద పడిన రక్తం తుడుచుకోకుండానే పారిపోతున్న ఆర్జీవీ చంద్రుడు, ఆకాశపు ఎడారిలో కాళ్ళు తెగి పడున్న ఒంటరి ఒంటెలాంటి శ్రీశ్రీ చంద్రుడు అయిపు లేరు.
ఓ రెండున్నర లక్షల మైళ్ళ దూరంలో ఆకాశంలో అడ్డంగా దొర్లుతున్న పుచ్చకాయలాంటి మరో లోకం కనిపించింది. తెల్లగా మెరుస్తున్న ప్రదేశాలన్నీ మిలమిల్లాడుతున్న నగరాల్లా, పుచ్చకాయ చారల్లా వున్న ఆ గీతలన్నీ విమాన మార్గాల్లా, నల్లటి ప్రాంతాలు చంద్రలోకపు సముద్రాల్లా కనిపిస్తూ మళ్ళీ మార్కస్-బార్ట్లే మాయాబజార్లోకి తీసుకెళ్లిపోయాయి.
చిన్నప్పుడు నండూరి రామ్మోహన్రావుగారి “విశ్వరూపం”లో చూసిన చందమామని నా స్వహస్తాలతో ఆకాశంలోంచి దింపినంత సంతోషం. ఆ సంతోషంలోంచి తేరుకుని భూలోకంలో – అంటే మా కాలవ్వొడ్డున – ఏం జరుగుతోందో చూద్దామని కెమెరా అటు తిప్పాను.
కొంగజాతి ఆకలి గురించి నాకు పెద్ద ఐడియా లేదు, కానీ మా కాలవ్వొడ్డున ప్రతీరోజూ కనిపించే ఈ బకశ్రేష్ఠుడు/శ్రేష్టురాలి ఆకలి మాత్రం అమోఘం. రాత్రీపగలూ తేడా లేకుండా ఎప్పుడూ ఇక్కడే ఉంటుంది. ఇప్పుడూ ఉంది. కెమెరా ఫ్లాష్’కి బెదిరి కొంచెం దూరంగా వెళ్లి వాలింది.
నేల మీద ఈ నీటిపక్షిని చూస్తుంటే ఇప్పుడు చంద్రన్న** సుదూరాకాశంలో రెక్కలు లేకుండా ఎగురుతున్న పక్షిలా అనిపించాడు. (** చంద్రన్న అనగానే ప్రస్తుతం ఏ పార్టీతోనూ పొత్తులేని (?) ఆంధ్ర చంద్రన్నలా అనే అర్ధం ధ్వనిస్తోందేమో🤔… బాబోయ్! నాకసలా ఆలోచనే రాలేదండోయ్!😯🙏) ఆ అనిపించిన దానికి ఫలితంగా ఆ రోదసీపక్షిని, ఈ పుడమిపిట్టని అదుగో అలా కలపాలనిపించింది. కలిపా –
As the bird-celestial zooms above, the bird-terrestrial looms below అంటూ పెద్ద కాప్షన్ కూడా పెట్టా. (నా మిడి మిడి ఆంగ్ల పరిజ్ఞానానికి అదే ఎక్కువ.)
ఇంతకీ ఆ బకశ్రేష్ఠుడు / బకశ్రేష్ఠ యొక్క ఆంగ్లనామం Striated Heron. ఆసియాలో చాలా దేశాల్లో కనిపిస్తుంది. అదృష్టవశాత్తూ ఈ కొంగ ప్రమాదంలో పడిన జీవ జాతుల జాబితాలో ఇంకా చేరలేదు. ఏనిమల్ బిహేవియర్ మీద ఆసక్తి వున్న వారికి దీని బిహేవియర్ నిజంగా మెదడుకి మేతే. దాని గురించి వచ్చే వనవిహారంలో. బై4నౌ.
“Hinduism comes closest to being a nature religion. Rivers, rocks, trees, plants, animals, and birds all play their part, both in mythology and everyday worship. This harmony is most evident in remote places like this, and I hope it does not lose its unique character in the ruthless urban advance.”
ముళ్ళపూడి వెంకటరమణగారి అప్పుల అప్పారావు చెప్పిన ఫేమస్ డైలాగుల్లో ఒకటి – “సూర్యుడెందుకు ఉదయిస్తాడు? నదులెందుకు ప్రవహిస్తాయి? వెన్నెలెందుకు కాస్తుంది? అందుకే అప్పారావు అప్పులు చేస్తాడు,” అనేది. రాజబాబు నోటఎంచక్కా పలికిన యూనివర్సల్ ఫాక్ట్ .
అప్పులు చెయ్యడం అనేది ప్రకృతి సహజధర్మాల్లో ఒకటని అర్ధం చేసుకోడానికి ఇంతకంటే సహజమైన సులభమైన వివరణ ఎక్కడా లేదేమో? కానీ ప్రకృతి ఒడిలో మైమరిచిపోయే క్షణాల్లో మనిషికి, అందులోనూ తెలుగు మనిషికి ‘కలాపోసన’ ఆటోమేటిగ్గా వచ్చేసే అసంకల్పిత ప్రతీకార చర్య. అప్పారావుకి అప్పులు చెయ్యడం ఎంత సహజమో అంత సహజమైన విషయం అది. ఆ కలాపోసనలో భాగంగా భలే భలే అందాలూ సృష్టించావూ, ఇలా మురిపించావూ అంటూ దేవుణ్ణి గుర్తు చేసుకుంటాం, అసలెందుకు ఇవన్నీ ఇలా ఇంతందంగా… అంటూ భావావేశం ప్రకటించుకుంటాం. దాంతోపాటు కాస్త భావకవిత్వం ప్రవహించే ప్రమాదం కూడా లేకపోలేదు. ఇంచుమించు అలాంటి అసంకల్పిత ప్రతీకార చర్యల్ని ప్రేరేపించినా కొన్ని దృశ్యాలు నిన్న చూశాను, మా Sungei Buloh mangroves
(మడ అడవి) లో. ఆ చూడ్డంలో సూర్యుణ్ణి రోజూ ఉదయించమని తొందరపెట్టే అర్జెంట్లూ వారెంట్లూ ఏంటో తెలిసిందనిపించింది.
అప్పారావు అప్పులకి, నదులు ప్రవహించడానికీ, వెన్నెల కాయడానికీ ,… కూడా ఇలాంటివే ఏవో కారణాలుండచ్చు. అవేంటో తర్వాత చూద్దాం. ముందు పెత్యక్ష నారాయుడి పొద్దు పొడుపు హడావిడి ఏంటో, ఎందుకో చూద్దాం.
ప్రభాత కిరణాలతో అలల ని స్పృశించాలనే ఆరాటంతో …
ఇబిరిత (Hornbill) పక్షి రెక్కల అంచుల గుండా ప్రసరించి కొత్త కాంతులు సంతరించుకోవాలనీ ...
రంగు రంగుల తూనీగల రెక్కలపై నర్తించలే ని వెలుగులు వెలుగులా ? అనీ ...
అలలపైనా , గాలి తెరలపైనా జరిగే తెల్ల కొంగల బాలె (ballet)కి తొలికిరణాల వేదిక నిర్మించాలనీ ….
ప్రత్యక్ష నారాయుడు ప్రతిరోజూ పరిగెత్తుకొస్తాడనిపించింది.
His own mornings are new surprises to God అంటాడు విశ్వకవి Stray Birds అనే పద్య సంకలనంలో. అవును కదా? ఈ చరాచర సృష్టి అంతటినీ సృష్టించడానికి సృష్టికర్తకి ఇంతకంటే కారణం కావాలా? జరామరణ చక్రాన్నీ, అందులో పడి కొట్టుమిట్టాడడా నికి మనుషుల్నీ సృష్టించి ప్రతిక్షణం చూసిన సినిమానే చూడ్డానికి దేవుడేమన్నా తెలుగు సినిమా మేకరా?
